عملکرد ایزوفلاوونهای سویا چگونه است؟
ایزوفلاوونهای سویا فعالیت استروژنی ضعیف دارند. ترتیب فعالیت در بررسیهای in vivo به این صورت است، گلیسیتئین بیشتر از جنیستئین بیشتر از دایدزئین. آنها به گیرندههای استروژنی آلفا و بتا متصل میشوند.
بهنظر میرسد که به گیرندهی استروژنی بتا بهتر از گیرندهی استروژنی آلفا متصل میگردند. بیشترین ایزوفلاوون سویا مطالعه شده، جنیستئین میباشد. جنیستئین دارای فعالیتهای آنتیاکسیدانی است. این ماده یک پاکسازی کنندهی گونههای اکسیژن فعال است و پراکسیداسیون چربی را مهار میکند. همچنین تولید آنیون سوپراکسید توسط آنزیم گزانتین اکسیداز را مهار مینماید.
بهعلاوه، نشان داده شده است که جنیستئین، در آزمایشات حیوانی، فعالیتهای آنزیمهای آنتیاکسیدان سوپراکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز، کاتالاز و گلوتاتیون ردوکتاز را افزایش میدهد. دایدزئین و گلیسیتئین نیز فعالیت پاکسازی کنندهی اکسیژن فعال دارند. به هرحال، این ایزوفلاوونها به اندازهی جنیستئین مورد مطالعه قرار نگرفتهاند.
در مورد فعالیت ضد سرطانی نیز باز جنیستئین در بین ایزوفلاوونهای سویا بیشتر مورد مطالعه قرار گرفته است. چند مکانیسم برای فعالیت ضدسرطانی جنیستئین پیشنهاد شده است که شامل تنظیم افزایشی آپوپتوز، مهار آنژیوژنز، مهار DNA توپرایزومراز II و مهار پروتئین تیروزین کینازها است. فعالیت استروژنی ضعیف جنیستئین، در فعالیت آن در مقابل سرطان پروستات شرکت دارد. مکانیسمهای دیگر ضد سرطان پروستات شامل مهار NF (فاکتور هستهای) Kappa B- در سلولهای سرطانی پروستات، تنظیم کاهشی TGF (فاکتور رشد دگرگونی)ـ بتا و مهار EGF (فاکتور رشد اپیدرمال) ـ رشد تحریکی میباشد. فعالیت ضداستروژنی جنیستئین میتواند مکانیسم دیگری برای توجیه فعالیت آن در مقابل سرطان پستان باشد.
مکانیسمهای احتمالی ضد سرطان پستان شامل مهار فعالیت آروماتاز و تحریک گلوبولین اتصالی به هورمون جنسی میباشد که هر دو آنها میتوانند سطوح استروژن آندوژن را کاهش دهند.
فعالیت آنتی آتروژنیک ایزوفلاوونهای سویا میتواند به واسطهی فعالیت آنتیاکسیدانی آنها، خصوصاً با توجه به مهار پراکسیداسیون چربی و اکسیداسیون LDL بهوجود آید.
به نظر میرسد اکسیداسیون لیپوپروتئین- کلسترول با چگالی پائین، عامل اصلی در پاتوژنز آترواسکلروزیس باشد. ایزوفلاوونهای سویا فعالیت کاهش دهنده کلسترول دارند، اما مکانیسم این اثر نامشخص است. ایزوفلاوونهای سویا عملکرد اندوتلیال را مستقل از تغییرات فشارخون، چربی یا کنترل قندخون بهبود میبخشند. مکانیسم این عمل نامشخص است.
اثرات استروژنی ضعیف ایزوفلاوونهای سویا میتوانند با مهار بازجذب استخوان و بهبود چگالی آن، اثرات محافظتی بر ضد استئوپروز داشته باشند. با این حال، مکانیسم این اثر در حال حاضر به طور کامل مشخص نیست. فعالیت استروژنی ضعیف ایزوفلاوونهای سویا همچنین در کاهش علایم گرگرفتگی کمک میکند.
**********
منبع: سامانه مکمل شناسی