کاربرد مکمل سیلیکون چیست؟
تفاوت بسیاری در جذب اشکال مختلف سیلیکون موجود در رژیم غذایی وجود دارد. اغلب اشکال تغذیه‌ای سیلیکون جذب کمی دارند. اکثر افزودنی‌های غذایی سیلیکونی به سختی جذب می‌شوند.
دی‌اکسید سیلیکون یا سیلیکا نسبت به اورتوسیلیک اسید بسیار ضعیف‌تر جذب می‌شود، که به واسطه‌ی هیدراسیون دی‌اکسید سیلیکون ایجاد می‌گردد. مکانیسم‌های جذب سیلیکون ناشناخته‌اند. سیلیکون در پلاسما به چیزی متصل نیست، یعنی جایی که گمان می‌رود کاملاً به‌صورت سیلیسیک اسید مونومریک وجود دارد. بیشتر سیلیکون موجود در بدن در بافت‌های پیوندی مانند استخوان، تاندون‌ها، نای، آئورت، پوست، مو و ناخن یافت می‌شود. سیلیکون جذب شده به طور عمده در ادرار ترشح می‌شود.
در حال حاضر، شواهد کافی برای حمایت از مصرف مکمل سیلیکون وجود ندارد. یک مطالعه‌ی حیوانی بسیار مقدماتی نشان می‌دهد که سیلیکون می‌تواند اثرات مثبتی در آترواسکلروزیس داشته باشد. شواهد بسیار اولیه وجود دارد و بیانگر این است که مکمل سیلیکون می‌تواند نقش مثبتی در سلامت استخوان ایفا کند.
***
منبع: سامانه مکمل شناسی
