درباره ی مصرف مکمل های حاوی سلنیوم بیشتر بدانیم+ عوراض و خواص
دریافت سلنیوم به میزان کمتر از 900 میکروگرم روزانه (برای بالغین) بعید است که باعث بروز عوارض جانبی شود. مصرف طولانی‌مدت سلنیوم با مقادیر 1000 میکروگرم (یا 1 میلی‌گرم) یا بیشتر در روز می‌تواند باعث ایجاد عوارض جانبی گردد.
شایع‌ترین عوارض جانبی گزارش شده از سلنوزیس یا مسمومیت مزمن سلنیوم، شکنندگی و از دست رفتن مو و ناخن می‌باشد. علایم دیگر شامل راش پوستی، بویی شبیه به سیر در تنفس، خستگی مفرط، تحریک پذیری، تهوع و استفراغ هستند.
شاید مشهورترین مثال مسمومیت با سلنیوم در سال 1984 گزارش شده باشد. حدود 11 روز بعد از شروع مصرف مکمل سلنیوم، یک زن 57 ساله که در وضعیت سلامتی خوبی هم قرار داشت، متوجه ریزش مویی شد که در طول دو ماه تبدیل به تقریباً کچلی کامل گردید.
او همچنین وجود رگه‌های عرضی بر روی یکی از ناخن‌های دست، همین‌طور تندرنس و تورم نوک انگشتان و ترشح چرکی از بستر ناخن‌ها را ذکر می‌کرد. تمام ناخن‌های دست وی درگیر شدند و او کل ناخن انگشت اول خود را از دست داد.
وی همچنین دفعاتی از تهوع، استفراغ، بوی تنفس شبیه شیر ترش شده و افزایش خستگی مفرط را نیز تجربه کرد. او کمی بعد از گذشت سه ماه از مصرف قرص‌های سلنیوم، دریافت که قرص‌هایی که او مصرف می‌کرده توسط توزیع کننده آن جمع‌آوری شده است چرا که این قرص‌ها به اشتباه حاوی 27 میلی‌گرم سلنیوم در هر قرص بودند که 182 بار بیشتر از میزان ذکر شده در برچسب محصول بود.
Seـ متیل سلنوسیستئین یک فرم عمده از سلنیوم است که در سیر یافت می‌شود. میانگین دریافت روزانه‌ی سلنیوم در ایالات متحده درحدود 100 میکروگرم است.
**********
منبع: سامانه مکمل شناسی
