کاربرد ویتامین E فسفات چیست؟
اشکال استریفیه‌ی ویتامین E - ویتامین E استات و ویتامین E سوکسینات – توسط استراز مترشحه از پانکراس هیدرولیز می‌شوند. آلفا توکوفرولِ به دست آمده از فعالیت استراز با لیپیدهای رژیم غذایی امولسیفیه می‌گردد. اسیدها و نمک‌های صفراوی ترشح شده از کبد در فرآیند امولسیفیه کردن کمک می‌کنند. لیپولیز و امولسیفیه شدن قطرات شکل گرفته‌ی لیپید سبب تشکیل خود بخودی میسل‌های مخلوط می‌شود. میسل‌های حاوی ویتامین E در حاشیه مسواکی انتروسیت‌های مخاط روده جذب می‌شوند. ویتامین E، توسط انتروسیت‌ها و به شکل شیلو میکرون‌ها به داخل لنفاتیک‌ها ترشح می‌شود (برای بحث و بررسی کامل تر فارماکوکینتیک ویتامین E، بخش ویتامین E را ببینید).
مطالعات حیوانی مطرح می‌کنند که ویتامین E فسفات، یا حداقل بخشی از آن که وارد روده کوچک می‌شود، با استراز یافسفاتاز هیدرولیز نمی‌شود، اما به طور دست نخورده جذب شده و به جریان خون رسیده و از طریق آن به ارگان‌های مختلف حمل می‌شود. یک مطالعه in vitro اخیر نشان می‌دهد ویتامین E فسفات توسط یک مکانیسم ناقل آنیونی ارگانیک (OAT) از خلال غشاهای سلولی منتقل می‌شود.
با وجودی که اخیراً تلاش‌هایی جهت بازاریابی ویتامین E فسفات به عنوان مهم‌ترین شکل بیولوژیک ویتامین E و/ یا گاه به عنوان فرآورده «جدید آن» شده است، تنها اندکی از این ادعا حمایت می‌شود. تحقیقات روی ویتامین E فسفات، حداقل به سال‌های 1940 بر می‌گردد.
برخی شواهد بسیار مقدماتی و غیر بالینی در ارتباط با اثرات ضد سرطانی و محافظ قلبی ویتامین E فسفات وجود دارد که بخشی از آن با عملکرد آنتی اکسیدانی، القای آپوپتوز و ارسال سیگنال مرتبط است. برخی مطالعات بسیار قدیمی، یک اثر احتمالی مطلوب روی متابولیسم عضله را مطرح می‌کنند. بر اساس تحقیقات مقدماتی تر، ویتامین E در شکل غیر مکمل، ممکن است یک ضد آفتاب مؤثر و احتمالاً یک عامل برای تحویل ترانس درمال انسولین باشد.
**********
منبع: سامانه مکمل شناسی
