درباره ی عملکرد وانادیم

 نمک¬های وانادیوم فعالیت مقلد انسولین دارند و ترکیبات وانادیوم به عنوان جایگزین خوراکی انسولین در دست بررسی می‌باشد. دوزهای مکملی وانادیوم که ممکن است بر میزان سطح قند خون موثر باشند، به طور بالقوه سمی هستند و مکمل وانادیوم برای کنترل دیابت، هایپرگلایسمی، هایپوگلایسمی یا مقاومت به انسولین توصیه نمی‌شود.

 نمکهای وانادیوم بیشترین اثرات انسولین را در in vitro تقلید میکنند و علاوه بر این حفظ قند خون در سطح طبیعی را القا کرده و هوموستاز گلوکز را در جوندگان دیابتی مبتلا به کمبود انسولین یا مقاومت به انسولین در in vivo بهبود می‌بخشند. این اثرات نمکهای وانادیومی از طریق مسیرهای جایگزین که به فعال سازی تیروزین کیناز گیرنده انسولین یا فسفریلاسیون سوبسترای گیرنده انسولین مربوط نمی‌شود، اعمال می‌شوند. به نظر می‌رسد مکانیسم عمل وانادیوم مهار پروتئین- فسفوتیروزین فسفاتاز و فعال سازی غیر گیرنده پروتئین- تیروزین کیناز ¬باشد.

جذب وانادیوم غذایی و مکمل (معمولا وانادیل سولفات) کم است و بیشتر وانادیوم دریافتی از طریق مدفوع دفع می‌شود. تخمین زده می‌شود که کمتر از 5% وانادیوم غذایی جذب می¬گردد. به نظر می‌رسد بیشتر وانادیوم دریافتی در معده به فرم چهار ظرفیتی وانادیل تبدیل می‌شود. هر نوع وانادات جذب شده به شکل کاتیون وانادیل در خون تبدیل می‌شود. کاتیون وانادیل با ترانسفرین و فریتین در پلاسما و سایر مایعات بدن تشکیل کمپلکس می‌دهد. وانادیوم از پلاسما برداشته شده و در بیشترین غلظت در کلیه، کبد بیضه ها، استخوان و طحال یافت 

می‌شود. وانادیوم جذب شده به طور عمده به صورت کمپلکس‌هایی با وزن مولکولی بالا و پایین در ادرار ترشح می‌شوند. مقداری از وانادیوم جذب شده ممکن است از طریق صفرا ترشح گردد.

********

منبع: سامانه مکمل شناسی