نحوه مصرف روی اِل – کارنوزین چگونه است؟

یافته‌های بسیار کمی در خصوص فارماکوکینتیک (PK) روی اِل – کارنوزین در انسان وجود دارد. مطالعات بر روی فارماکوکینتیک روی اِل – کارنوزین در موش‌های صحرایی نشان داد به دنبال خوردن، روی اِل – کارنوزین به آرامی به اجزای خود، اِل – کارنوزین و روی دو ظرفیتی تجزیه می‌شود. روی اِل – کارنوزین، که در ضایعات مخاطی به طور مستقیم عمل می‌کند، نسبت به سایر اشکال روی دو ظرفیتی برای مدت طولانی تری درمعده باقی می‌ماند وبیشتر از روی دو ظرفیتی و اِل – کارنوزین به محل ضایعات مخاطی می‌چسبد.

ویژگی تشخیصی این ترکیب، ممکن است حلالیت بسار کمتر آن در مقایسه با اشکال روی دو ظرفیتی دارای حلالیت بالا مثل سولفات روی ونیز اِل – کارنوزین، باشد. می‌توان بر این اساس روی اِل – کارنوزین را فرم آهسته – رهش روی دو ظرفیتی و اِل – کارنوزین دانست.

در مطالعات انجام شده بر روی موش‌های مشاهده شده است روی به طور مؤثری از روده کوچک جذب می‌شود. هر چند، مشخص نیست چه مقدار از روی اِل – کارنوزین به داخل بدن انتقال می‌یابد. مشخص شده است متعاقب جذب، روی عمدتاً به آلبومین متصل شده واز طریق سیستم وریدی از روده به کبد منتقل می‌شود. در یافته‌اند قسمت عمدة روی از طریق مدفوع دفع می‌شود، و تنها بخش کمی از راه ادرار ترشح می‌گردد. (برای کسب اطلاعات بیشتر از فارماکوکینتیک این دو بخش، روی و اِل – کارنوزین را ببینید.)

روی اِل – کارنوزین یک کمپلکس 1 به 1 از مشتق سنتتیک کارنوزین و روی است. این ترکیب با ادعای اثرات مفید آن در سلامت معده به عنوان مکمل روی وارد بازار شده است. این ماده ممکن است از کبد در برابر عفونت هپاتیت C و استرس زاهای دیگر محافظت کند. این ترکیب می‌تواند برخی اثرات محافظتی از اشعه داشته باشد.

مصرف مکمل‌های غذایی روی اِل – کارنوزین در افرادی که به هر جزیی از مکمل حاوی روی اِل – کارنوزین حساسیت دارند، ممنوع است.

افرادی که تمایل به مصرف روی اِل – کارنوزین برای یک بیماری دارند، باید ابتدا با پزشک خود مشورت کنند.

از آنجا که مطالعات کافی درخصوص ایمن بودن مصرف طولانی مدت مکمل روی اِل – کارنوزین انجام نشده است، زنان باردار و مادران شیرده باید از مصرف آن اجتناب کنند.

موردی گزارش نشده است.

داروها

H2 blockers (cimetidine, ranitidine, famotidine): ترکیب یک بلوکه کننده H2 و روی اِل – کارنوزین ممکن است مؤثرتر از زمانی باشد که هر یک از این دو به تنهایی مصرف شوند.

Sucralfate: ترکیب سوکرالفاتِ محافظ سلول و روی اِل – کارنوزین ممکن است مؤثرتر از زمانی باشد که هر یک از این دو به تنهایی مصرف شوند.

مکمل‌های غذایی

تداخلی شناخته نشده است.

غذاها

تداخلی شناخته نشده است.

گیاهان

تداخلی شناخته نشده است.

اوردوز

گزارشی از اوردوز مصرف مکمل‌های روی اِل – کارنوزین وجود ندارد.

مکمل‌های روی اِل – کارنوزین در دوزهای 5/37 میلی‌گرم و 75 میلی‌گرم موجود می‌باشد. مقادیری که در بیشتر مطالعات برای زخم معده به کار می‌رود 75 میلی‌گرم دو بار در روز است. از مصرف دوزهای بیشتر از مقدار توصیه شده بر روی برچسب مکمل باید اجتناب گردد.

******

منبع: سامانه مکمل شناسی