روی اِل – کارنوزین چیست؟
روی اِل – کارنوزین شلات روی 2 ظرفیتی و دی پپتید اِل – کارنوزین است. اِل – کارنوزین (کارنوزین را ببینید) شامل آمینو اسید بتا – آلانین غیر پروتئینی (بتا-آلانین را ببینید) و آمینو اسید اِل – هیستیدین پروتئینی میباشد.
روی اِل – کارنوزین توسط ژاپنیها در اواخر دهه 1980 تولید شده است. در ابتدا به عنوان 103-Z و پس از آن با نام polaprezinc شناخته شد. ایدهی سنتز روی اِل – کارنوزین از این دانش منشأ میگیرد که گزارش شد اِل – کارنوزین بافت گرانولاسیون را افزایش داده و ترمیم معده در موشهای صحرایی را تسریع میکند. گزارش شده است روی اثرات محافظتی علیه ضایعات آزمایشگاهی معده و نیز فعالیت ضد زخم در مطالعات بالینی داشته است. تصور میشود ترکیب اثرات مفید روی و اِل – کارنوزین تحت عنوان یک مولکول سبب ایجاد یک عامل ضد زخم جدید و قوی خواهد شد. محققان ژاپنی دریافتند کمپلکس اِل – کارنوزین با عملکرد مستقیم روی مخاط معده و روده فعالیت ضد زخم مشخص بر روی انواع مختلفی از مدلهای آزمایشگاهی زخمهای معده و زخمهای دئودنوم نشان داده است. گرچه حتی در اولین روزهای مطالعه بر روی، روی اِل – کارنوزین، فعالیتهای دیگر این ماده از جمله مهار جذب استخوانی در حیوانات آزمایشگاهی، قبلاً اثبات شده بود. اخیراً، روی اِل – کارنوزین به عنوان مکمل غذایی وارد بازار ایالات متحده شده است.
روی اِل – کارنوزین از نظر شیمیایی به صورت 2- [(3- آزانیدیل-1- اکسیدو پروپیلیدن)آمینو] -3- (3H- ایمیدازول – 4 – ایل) پروپانوات نشان داده میشود. این ماده همچنین Polaprezinc، روی کارنوزین، بتا – آلانیل- ال – هیستیدیناتو زینک، ان – (3- آمینو پروپیونیل) – اِل- هیستیدیناتو زینک، N-(3-aminopropionyl)-L-hitidinato zinc, [N--alanyl-L-histidinato(2-)-N,NN,O]zinc, و-(3-aminopropionyl)-L-histidinato (2-)-N1,N2,O:NT]-zinc]. catena-(S)-[1m-[N نیز نامیده میشود. به طور اصلی به عنوان Z-103 شناخته میشود، اثبات شده است روی اِل – کارنوزین بیشتر از انواع دیگر کمپلکسهای روی (II) علیه زخم معده در موشهای صحرایی فعالیت دارد، در حالی که روی د-کارنوزین فعالیت کمتری دارد یا اصلاً فعالیتی از این نظر ندارد. دادههای اسپکتروسکوپیک نشان میدهند یونهای روی با اِل – کارنوزین هماهنگ میشوند تا یک کمپلس پلی مری طبیعی 1 به 1 را به منظور حفظ حلقههای شلات کم کشش، تشکیل دهند. مقادیر اندک روی اِل – کارنوزین ممکن است در بافت عضلانی و عصبی یافت شوند. (کارنوزین موجود در عضله و بافت عصبی ممکن است با روی، مس و آهن تشکیل شلات دهد.)
*******
منبع: سامانه مکمل شناسی