مکانیسم عمل پروتئین های وی به چه صورت است؟

مکانیسم اثر احتمالی ضد میکروبی پروتئین‌های وِی ممکن است با آزمودن فعالیت برخی از پروتئین‌های وِی مشخص شود. لاکتوفرین به سختی به آهن متصل شده است. آهن یک ماده ضروری برای رشد میکروب‌ها، به ویژه باکتری‌های پاتوژن است. لاکتوفرین ممکن است جذب سطحی و/ یا نفوذ باکتری و ویروس به دیواره روده را مهار کند.

لاکتوپراکسیداز ممکن است با تولید گونه‌های فعال اکسیژن از طریق فعالیت آنزیم، میکرو ارگانیسم‌ها را غیر فعال کرده یا از بین ببرد. ایمونو گلوبولین‌ها نیز ممکن است در ایمنی غیر فعال نقش داشته باشند.

فعالیت احتمالی تنظیم کننده ایمنی توسط پروتئین‌های وِی نیز ممکن است تا حدودی به ایمنی غیر فعال ایجاد شده توسط ایمونوگلوبولینِ‌ها مربوط باشد. پروتئین‌های وِی سرشار از ال – سیستئین و ال – گلوتامات، دو آمینو اسید پیش ساز تری پپتید گلوتاتیون، هستند. برخی نیز سرشار از توالی دی پپتیدی گلوتامیل سیستئین می‌باشد.

این دی پپتید نیز پیش ساز گلوتاتیون است. نشانه‌هایی وجود دارد که دریافت پروتئین‌های وِی، سطوح گلوتاتیون مونوسیت را افزایش می‌دهد. سطوح افزایش یافته گلوتاتیون ممکن است در عملکرد احتمالی تنظیم کننده ایمنی توسط پروتئین وی شرکت داشته باشد، همان طور که به عملکرد آنتی اکسیدانی آن کمک می‌کند. علاوه بر این، لاکتوفرین ممکن است فعالیت تنظیم ایمنی داشته باشد.

فارماکوکینتیک پروتئین‌های وِی باید مشابه سایر پروتئین‌های رژیم غذایی باشد. نشانه‌هایی وجود دارد که لاکتوفرین و برخی ایمونو گلوبولین‌های دیگرِ موجود در پروتئین وِی نسبت به سایر پروتئین‌ها به تجزیه پروتئولیتیک مقاوم تر هستند. برخی پروتئین‌ها ممکن است به پپتیدهایی که قابل جذب بوده وفعالیت‌های مختلفی دارند (پپتیدهای فعالِ بیولوژیکی) تجزیه شوند.

برخی (مثل سرم آلبومین گاوی، بتا – لاکتوگلوبولین) ممکن است در طول هضم خود گلوتامیل سیتئین تولید کنند که جذب شده و به عنوان پیش ساز گلوتاتیون در برخی بافت‌ها ذخیره می‌شود.

پروتئین‌های وِی ممکن است در تغذیه برخی نوزادان و سایر افراد مفید باشند، برخی شواهد بسیار مقدماتی نشان می‌دهند این پروتئین‌ها ممکن است اثرات تنظیم ایمنی و ضد سرطان داشته باشند. هیچ مدرک معتبری مبنی بر اینکه این پروتئین‌ها سریع تر از دیگر منابع پروتئینی، عضله بسازند، وجود ندارد.

**********

منبع: سامانه مکمل شناسی