از فارماکوکینتیک بایکالئین بیشتر بدانیم
بیشتر مطالعات فارماکوکینتیک بایکالئین و بایکالین (بایکالیئن- 7- گلوکورونید) در حیوانات آزمایشگاهی به ویژه رت‌ها انجام شده است. مطالعات جذب و متابولیک برروی سلول‌های 2- Caco، یک آدنوکارسینومای انسانی خطوط سلولی کولون انجام شده است.
نتایج مطالعات نشان می‌دهد که به دنبال تجویز خوراکی بایکالئین یک متابولیسم عبور اول گسترده منتج به گلوکورونیداسیون یا سولفاسیون، به طور عمده گلوکورونیداسیون به وجود می‌آید. بایکالئین در روده باریک از طریق انتشار غیر فعال جذب شده و تصور می‌شود که تحت متابولیسم فاز II گسترده‌ای در انتروسیت‌ها قرار می‌گیرد. بایکالئین سریعا از طریق UDP – گلوکورونیل ترانسفراز‌ها و سولفوترانسفراز‌ها پیرو جذب آن توسط مکانیسم غیر فعال در مدل سلولیCaCo-2 متابولیزه می‌شود.
پس از گلوکورونیداسیون و سولفاسیون بایکالئین به بایکالئین -7- گلوکورونید و بایکالئین-6-O- سولفات در سلول‌های CaCo-2، فلاونوئیدهای کونژوگه از طریق یک انتقال دهنده به خارج سلول منتقل می‌شوند. مطالعات حیوانی نشان می‌دهد که بایکالئین -7- گلوکورونید شکل غالب بایکالئین در گردش خون به دنبال تجویز خوراکی این فلاونوئید می‌باشد.
جمع آوری ادرار، بعد از مصرف یک گرم بایکالین در انسانها وجود سه متابولیت بایکالئین-6-O- بتاگلوکو پیرانورونوزید، 6-O- متیل بایکالین-7-O- بتاگلوکو پیرانورونوزید و بایکالین را نشان می‌دهد.
بایکالین به میزان کمی از روده رت‌ها حذف می‌شود. با این حال، زمانی که بایکالین از طریق خوراکی به رت‌ها تجویز می‌شود، برای 24 ساعت در پلاسما قابل ردیابی است، اما بایکالئین آگلیکون قابل مشاهده نیست.
بایکالین منتقل شده به کولون، احتمالا توسط آنزیم‌های باکتریایی به طور ضعیفی به بایکالئین متابولیزه می‌شود. سپس بایکالئین توسط انتروسیت‌های کولون جذب شده و دوباره به بایکالین تبدیل می‌شود. بایکالین حاصل به سیستم گردش خون منتقل شده و در سلول‌های و بافت‌ها ی مختلف بدن توزیع می‌شود.
در خصوص مکمل های غذایی، رعایت بسیاری از نکات ضروری است. هرچند که تولید مکمل های غذایی حاوی بایکالئین جای بررسی بیشتر دارد ولی به طور کلی موارد احتیاط عبارتند از
قبل ازاستفاده از مکمل بایکالئین برای ارتقا سلامتی، باید با پزشک در مورد مصرف آن مشورت شود.
زنان باردار و مادران شیرده باید از مصرف از مکمل‌ها ی روزانه حاوی بایکالئین اجتناب کنند.
