خودآگاهی راجع به مصرف مکمل های غذایی اینولینها
اینولینها به گروهی از الیگوساکاریدهای حاوی فروکتور اشاره دارد که به طور طبیعی یافت میشوند. این ترکیبات متعلق به دسته کربوهیدارتهایی هستند که به عنوان فروکتانها شناخته میشوند.
فروکتانها علاوه بر اینولین، شامل گروه دیگری از الیگوساکاریدهای حاوی فروکتوز به نام لوان هستند که آنها نیز به طور طبیعی وجود دارند.
اینولینها اکثراً منشاء گیاهی داشته، درحالی که لوانها در قارچ و باکتری یافت میشوند. اینولینها از واحدهای فروکتوز تشکیل شده و غالبا دارای گلوکز انتهایی هستند.
پیوند بین واحدهای فروکتوز در اینولینها یک پیوند گلیکوزیدی بتا (1-2) است. اینولینهای گیاهی حاوی 2 تا 150 واحد فروکتوز میباشد. کوچکترین اینولین 1-کستوز نامیده میشود که از دو جز فروکتوز و یک گلوکز تشکیل شده است. این اینولین به طور طبیعی از سوکروز ساخته میشود.
از نظر شیمیایی، اینولینها ی حاوی یک گلوکز انتهایی، به عنوان آلفا – D – گلوکوپیرانوزیل – [بتا – D – فروکتو فورانوزیل] (n-1)-D – فروکوفورانوزیدها شناخته میشوند که به صورت GpyFN به اختصار در میآیند.
اینولینهای بدون گلوکزانتهایی، بتا – D – فروکتو پیرانوزیل – [D – فروکتو فورانوزیل] (n-1) –D- فروکتوز فورانوزیدها نامیده شده که به صورت FpyFn به اختصار در میآیند. n
کوچک به تعداد اجزای فروکتوز در اینولین اشاره داردو py اختصاری برای پیرانوزیل است. اینولینها در میان انواع سبزیجات و میوهها در پیاز، تره فرنگی، سیر، موز، مارچوبه، کنگر فرنگی وجود دارند.
به خاطر طعم شیرین و ایجاد قوام، اینولینها به غذاهای گوناگونی افزوده میشوند. دریافت اینولین در ایالات متحده از 1 تا 4 گرم در روز متغیر است. دریافت این ماده در رژیم غذایی اروپایی بالاتر است.
اینولینها فقط در روده کوچک هضم شده و سپس توسط تعداد محدودی از باکتریهای کولون تخمیر میشوند. این فرایند منجر به تغییراتی در اکوسیستم کولون به نفع برخی گونههای باکتریایی مانند بیفودوباکترها شده، که ممکن است فواید متععدی برای سلامتی داشتهباشند.
بنابراین اینولینها به عنوان فاکتور بیفیدوژنیک در نظر گرفته میشود. محتوی انرژی اینولینها نیمی از کالری حاصل از کربوهیدراتهای قابل هضم یعنی حدود 1 تا 2 کیلو کالری به ازای هر گرم میباشد.
موادی مانند اینولین که رشد باکتریهای مفید را در کولون تحریک میکنند، پروبیوتیک (Probiotics) نامیده میشوند. پروبیوتیکها عموماً الیگو ساکاریدهای غیر قابل هضم میباشد.
اینولینها به صورت مکملهای غذایی و غذاهای عملکردی فروخته میشوند. منبع اینولین مورد استفاده در این مکملها ریشه کاسنی (Cichorium intybus) و سیب زمینی ترشی (Helianthus tuberosus) میباشد.
الیگو فروکتوز به هیدرولیز آنزیماتیک نسبی اینولینها اشاره دارد. فروکتوز الیگو ساکاریدها اکثراً به فروکتانهای کوتاه زنجیره سنتیک اطلاق میشود. طول میانگین زنجیره در اینولینها 10 میباشد.
عملکرد و فارماکولوژی مکمل های غذایی اینولینها
اینولینها ممکن است دارای فعالیت ضد تومور، ضد میکروبی، هیپولیپیدمیک وهیپوگلیسمیک بوده و همچنین ممکن است به بهبود جذب و بالانس مواد معدنی و در نتیجه پیشگیری از پوکی استخوان کمک کنند.
مکانیسم عمل مکمل های غذایی اینولینها
فعالیت احتمالی ضد توموری اینولینها، به ویژه در مورد سرطان کولون، ممکن است بخشی ناشی از فعالیت احتمالی ضد تومور بوتیرات باشد. بوتیرات، آنیون اسید چرب کوتاه زنجیره بوتیریک اسید است که توسط تخمیر باکتریایی از اینولینها در کولون تولید میشود.
برخی مطالعات مطرح کردند که بوتیرات ممکن است توقف رشد و تمایز سلولی را القا و آپوپتوز را افزایش دهد. سه فعالیتی که میتواند برای فعالیت ضد توموری قابل توجه باشد.
اینولین هاممکن است غلظتهای کلسیم و منیزم را در کولون افزایش دهند. غلظت بالای این کاتیونها در کولون ممکن است میزان بازگردش سلولی را کنترل کند.
غلظت بالای کلسیم ممکن است منجر به تشکیل صفرای نامحلول یا نمکهای اسیدهای چرب شده و اثرات بالقوه آسیب رسان صفرا یا اسیدهای چرب روی کولونوسیتها را کاهش دهد.
اینولینها ممکن است رشد کولونیهای باکتریهای مفید مانند بیفیدو باکتر را در کولون تحریک کنند. بیفیدو باکتر ممکن است رشد باکتریهای بیماریزایی مانند کلستریدیوم پرفرجنس Clostridium perfringens و گونهها اسهال زای Escherichia coli را مهار کند.
از یافتهها اینگونه برمیآید که اینولینها تری گلیسیریدهای سرم را در رتها کاهش داده که این اثر در انسان هم محتمل است. اگرچه مکانیسم احتمالی مشخص نیست اما این تفکر وجود دارد که ناشی از کاهش سنتز تری گلیسرید در کبد باشد.
اینولینها ممکن است سطح کلسترول را در برخی افراد دیابتی کاهش دهند. شواهد کمتری موجود است که اینولینها سطح کلسترول را در افراد غیر دیابتی نیز کاهش میدهند.
پروپیونات، یک محصول تخمیر اینولین در کولون، ممکن است آنزیم هیدروکسی متیل گلوتاریل – COA (HMG – CoA) ردوکتاز، مرحله محدود کننده سرعت در بیوسنتز کلسترول را مهار کند.
شواهدی وجود دارد که مکمل اینولین، قند خون ناشتا را در دیابتیهای نوع 2 کاهش میدهد. مکانیسمهای احتمالی شامل موارد زیر است: اینولین ممکن است زمان تخلیه معده و یا زمان عبور رودهای را آهسته کند.
پروپیونات ممکن است گلوکونئوژنز را از طریق تبدیل متابولیک خود به متیل مالونیل – کوآ وسوکسینیل – کوآ، متابولیتهای مهار کننده پپرووات کربوکسیلاز، مهار کند.
پروپیونات ممکن است سطوح پلاسمایی اسیدهای چرب آزاد را کاهش دهد. سطوح بالای اسیدهای چرب آزاد پلاسما، مصرف گلوکز را کاهش داده و موجب مقاومت انسولین میشود.
پروپیونات همچنین ممکن است از طریق تخلیه سیترات درون هپاتوسیتها، گلیکولیز را افزایش دهد. سیترات یک مهار کننده آلوستریک فسفوفروکتوکیناز است.
اینولینها، مشابه فیبر غذایی، ممکن است به مواد معدنی چون کلسیم و منیزیم در روده متصل شوند.
اسیدهای چرب کوتاه زنجیره (استات، پروپیو نات، بوتیرات) که از تخمیر باکتریایی اینولینها در روده تشکیل شدهاند، ممکن است جذب یونهای کلسیم و احتمالاً منیزیوم را از کولون تسهیل کرده و در پیشگیری از استئوپورز و استئوپنی مفید باشند.
........................................
منبع: مکمل شناسی به نقل از پی در آر
توصیه های مکمل شناسی در خصوص مصرف منطقی و بهینه مکمل های غذایی: مصرف مکمل های غذایی نیاز به آگاهی و تشخیص صحیح دارد و به این جهت مصرف مکمل های غذایی بدون مشاوره با پزشک توصیه نمی شود. ضمن اینکه اطلاعات موجود در وبسایت مکمل شناسی به هیچ وجه جایگزین مشاوره با پزشک نخواهد بود و ضروری است قبل از هرگونه اقدامی، موضوع را با پزشک معالج مطرح نمایید.
مصرف مکمل های غذایی بویژه در خصوص کودکان، سالمندان و کسانی که بیماری زمینه ای نظیر دیابت، بیماری های ریوی یا قلبی و عروقی دارند و همچنین در رابطه با زنان باردار از حساسیت بیشتری برخوردار است و ممکن است در صورت عدم توجه به توصیه های پزشک، منجر به عوارض غیر قابل جبرانی شود.
علاوه بر این، توجه داشته باشید با توجه به شیوع تبلیغات ماهواره ای و اینترنتی، بهترین و معتبرتین مکان برای تهیه مکمل های غذایی، صرفا داروخانه ها هستند و عرضه مکمل های غذایی در خارج از داروخانه، بر اساس دستورالعمل سازمان غذا و دارو، در خارج از داروخانه ممنوع است.