بر اساس دستورالعمل سازمان غذا و دارو، سایت هیچگونه فعالیتی در راستای فروش مکمل های غذایی ندارد.

شرایط بهینه برای مصرف مکمل های غذایی پروآنتوسیانیدین‌های دانه انگور

پروآنتوسیانیدین‌های دانه انگور به مخلوط پروسیانیدین استخراج شده از دانه‌های انگور (Vitis vinfera) اشاره دارد. پروسیانیدین‌ها مشتق از دسته فلاوان – 3- اول فلاوونوئیدها می‌باشد. این دسته شامل (+)- کاتچین (Catechin) و (-)- اپی کاتچین، است.

پروسیانیدین‌ها دیمر و الیگومرهای کاتچین و اپی کاتچین و استرهای اسید گالیک آنها می‌باشد. پروسیانیدین‌ها در منابع گیاهی به صورت گسترده‌ای وجود داشته و در دانه‌های انگور، کاکائو و شکلات، سیب، نارگیل، بادام، توت، تمشک و در پوست درخت کاج به میزان بیشتری یافت می‌شوند.


پرو آنتوسیانیدین‌های دانه انگور به طور عمده از دیمر، تریمر و تترامر‌های کاتچین و اپی کاتچین و گالاتهای آنها تشکیل شده‌اند. همچنین حاوی مقادیر کمتری از پنتامرها، هگزامرها و هپتامرهای این فلاوون – 3- ال‌ها و گالات‌های آنها می‌باشد.

دیمرها و الیگومرهای پروسیانیدین به عنوان پروسیانیدین الگیومر (OPCs) و الیگومرهای پروسیانیدولیک ویا PCOs نیز شناخته می‌شوند.

پروسیانیدین‌های دانه انگور حدود 60 تا 70% پلی فنول موجود در انگور را تشکیل می‌دهند. پروسیانیدین‌ها در شکل خالص خود بدون رنگ می‌باشد.
(فلاوونوئیدهای کاکائو و پیکنوگنول رانیز ببنید)

عملکرد مکمل های غذایی پروآنتوسیانیدین‌های دانه انگور

پروآنتوسیانیدین‌های دانه انگور، دارای خاصیت آنتی اکسیدانی، ضد التهابی، ضد سرطانی و ضد آتروژنی هستند.

مکانیسم عمل مکمل های غذایی پروآنتوسیانیدین‌های دانه انگور

از یافته‌ها اینگونه برمی‏آید که پروسیانیدین‌های دانه انگور در محیط آزمایشگاه فعالیت آنتی اکسیدانی دارند. فعالیت آنتی اکسیدانی آنها مقابله با رادیکال‌های هیدروکسیل و پروکسیل و مهار اکسیداسیون لیپوپروتئین با چگالی پایین می‌باشد.

به نظر می‏رسد توان مهار کنندگی پراکسیداسیون لیپیدها، متناسب با درجه پلیمریزاسیون این مولکول‌ها افزایش می‌یابد. بنابراین پروآنتو سیانیدین دانه انگور، با تعداد بیشتری واحد کاتچین و اپی کاتچین نسبت به ترکیبات دارای واحدهای کمتر، فعالیت آنتی اکسیدانی قوی تری نشان می‌دهد.

علاوه بر این به نظر می‌رسد که موقعیت پیوند میان واحدهای درون فلاوون نیز در فعالیت مهار پراکسیداسیون لیپیدی موثر باشد. ایزومرهای پروسیانیدین دارای یک پیوند داخل فلاوونی 6-4 فعالیت مهاری قوی تر نسبت به ترکیبات دارای پیوند 8-4 دارند.

در نهایت، به نظر می‏رسد که وجود گروه گالات، فعالیت مهار کنندگی پروسیانیدین‌ها در مورد پراکسیداسیون لیپیدی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

یک دیمر پروسیانیدین با گروه گالات که در موقعیت 3 – هیدروکسی پیوند دارد، نسبت به دیمر بدون چنین گروهی، قدرت مهار کنندگی بیشتری در پراکسیداسیون لیپیدی دارد.


پروآنتوسیانیدین‌های دانه انگور فعالیت ضد التهابی، ضد سرطان‌زایی و آنتی آنتروژنی در محیط آزمایشگاه نشان می‌دهند. این فعالیت‌ها، بیشتر از خاصیت آنتی اکسیدانی این مولکول ناشی می‌شود.

از یافته‌ها اینگونه برمی‏آید که پروآنتوسیانیدین‌ها برای برخی خطوط سلولی سرطان روده انسان در محیط کشت سیتوتوکسیک هستند.
 تنظیم آپوپتوز توسط پروآنتوسیانیدین در این خطوط سلولی،مکانیسم احتمالی دیگری برای فعالیت ضد سرطان‌زایی آنها می‌باشد.

فارماکوکینتیک مکمل های غذایی پروآنتوسیانیدین‌های دانه انگور

فارماکوکینتیک پروآنتوسیانیدین‌ها در انسان‌ها به میزان کمی شناخته شده است. به نظر می‏رسد که این مواد تا حدودی جذب می‌شوند. با این حال، دامنه جذب به طور وسیعی وابسته به فرد و در میان ترکیبات مختلف پروآنتو سیانیدین‌های دانه انگور متنوع می‌باشد.

اندیکاسیون و کاربرد مکمل های غذایی پروآنتوسیانیدین‌های دانه انگور
پروآنتوسیانیدین‌های دانه انگور ممکن است فعالیت ضد التهابی و ضد سرطانی داشته ‏باشند، با برخی اشکال پراکسیداسیون لیپیدی مقابله کرده و از قلب، کبد و مویرگ‌ها در برابر صدمات اکسیداتیو محافظت کنند.

اثبات نقش این مواد در درمان آرتریت، وریدهای واریسی، رتینوپاتی دیابتی و برخی آلرژی‌ها نیاز به کارآزمایی‌های بالینی بیشتری دارد.

موارد منع مصرف مکمل های غذایی پروآنتوسیانیدین‌های دانه انگور

پروآنتوسیانیدین‌های دانه انگور در افراد دارای حساسیت شناخته شده به هر جز محصولات حاوی پرو آنتوسیانیدین دانه انگور منع مصرف دارد.


موارد احتیاط مکمل های غذایی پروآنتوسیانیدین‌های دانه انگور
مکمل پروآنتوسیانیدین دانه انگور باید توسط زنان باردار و مادران شیرده اجتناب شود.

دوز و نحوه مصرف مکمل های غذایی پروآنتوسیانیدین‌های دانه انگور
پروآنتوسیانیدین‌های دانه انگور در محصولاتی با عنوان عصاره دانه انگور در دسترس می‌باشد. این محصولات حاوی پروسیانیدین و همچنین کاتچین و اپی کاتچین هستند.

دوزهای معمول 50 تا 100 میلی‌گرم روزانه می‌باشد. محصولات با نام OPCs یا PCOs (الیگومرهای پروسیانیدولیک) عموماً عصاره‌های دانه انگور هستند.


........................................
منبع: مکمل شناسی به نقل از پی در آر


توصیه های مکمل شناسی در خصوص مصرف منطقی و بهینه مکمل های غذایی: مصرف مکمل های غذایی نیاز به آگاهی و تشخیص صحیح دارد و به این جهت مصرف مکمل های غذایی بدون مشاوره با پزشک توصیه نمی شود. ضمن اینکه اطلاعات موجود در وبسایت مکمل شناسی به هیچ وجه جایگزین مشاوره با پزشک نخواهد بود و ضروری است قبل از هرگونه اقدامی، موضوع را با پزشک معالج مطرح نمایید.
مصرف مکمل های غذایی بویژه در خصوص کودکان، سالمندان و کسانی که بیماری زمینه ای نظیر دیابت، بیماری های ریوی یا قلبی و عروقی دارند و همچنین در رابطه با زنان باردار از حساسیت بیشتری برخوردار است و ممکن است در صورت عدم توجه به توصیه های پزشک، منجر به عوارض غیر قابل جبرانی شود.
علاوه بر این، توجه داشته باشید با توجه به شیوع تبلیغات ماهواره ای و اینترنتی، بهترین و معتبرتین مکان برای تهیه مکمل های غذایی، صرفا داروخانه ها هستند و عرضه مکمل های غذایی در خارج از داروخانه، بر اساس دستورالعمل سازمان غذا و دارو، در خارج از داروخانه ممنوع است.

پیشنهاد خواندنی

خار گل گیاهی برای حفاظت از کبد مشاهده
خار گل گیاهی برای حفاظت از کبد