عوارض مکمل های غذایی گلوکزامین چیست؟
گلوکزامین یک آمینومونوساکارید بوده که در کیتین، گلیکوپروتئینها و گلیکوزآمین گلیکانها (که سابقا به عنوان موکوپلی ساکاریدها شناخته میشدند) مانند هیالورونیک اسید و هپاران سولفات یافت میشود.
گلوکزامین به عنوان 2- آمینو – 2- د اکسی گلوکز، 2- آمینو–داکسی–بتا–D–گلوکوپیرانوز و کیتوزامین نیزشناخته میشود.
گلوکزامین به طور تجاری به صورت مکمل تغذیهای در سه شکل گلوکزامین هیدروکلرید، یا گلوکزامین HCL، گلوکزامین سولفات و N- استیل- گلوکزامین در دسترس میباشد.
در PH خنثی و همچنین فیزیولوژیک، گروه آمینو در گلوکزامین پروتونه شده و به آن بار مثبت میدهد. اشکال نمکی گلوکزامین حاوی آنیونهای منفی جهت خنثی کردن این بار میباشد.
آنیون گلوکزامین هیدروکلرید، کلرید و در گلوکزامین سولفات، سولفات میباشد. N- استیل گلوکزامین یک شکل حامل گلوکزامین میباشد که در آن گروه آمینی استیله شده، بنابراین بار آن خنثی میباشد.
امروزه اکثر مطالعات بالینی که اثر گلوکز آمین را روی استئوآرتریت بررسی میکنند، با استفاده از نمکهای سولفات یا کلرید گلوکزامین انجام میشود.
این سه شکل در آب محلول هستند. گلوکزامین مورد استفاده در مکملها معمولاً از اسکلت خارجی موجودات دریایی مشتق شده است. گلوکزامین سنتتیک نیز در دسترس میباشد.
فارماکوکینتیک مکمل های غذایی گلوکزامین
فارماکوکینتیک گلوکزامین در ابتدا حاصل از مطالعات حیوانی میباشد. حدود 90% گلوکزامین تجویز شده به صورت خوراکی مانند نمکهای گلوکزامین از روده کوچک جذب شده و از آنجا از طریق گردش خون باب به کبد منتقل میشوند.
به نظر میرسد که کسر قابل توجهی از گلوکزامین هضم شده، توسط متابولیسم گذر اول در کبد کاتابولیزه شده و پس از دریافت خوراکی، گلوکزامین آزاد در سرم شناسایی نمیشود.
در حال حاضر مشخص نمیباشد که چه مقدار از دوز دریافتی در مفاصل انسانها برداشت میشود. در مطالعات حیوانی، مقداری برداشت در غضروف مفصلی دیده شده است.
اندیکاسیون و کاربرد مکمل های غذایی گلوکزامین
مطالعاتی اخیر این فرضیه را که گلوکزامین ممکن است اثرات قابل توجهی در استئواَرتریت، به تنهایی یا در ترکیب با کندروتین سولفات (کندروتین سولفات را ببینید) داشته باشد را مورد تردید قرار داده است.
با این حال برخی معتقدند، که فرمولاسیون مناسب گلوکزامین ممکن است موجب فواید قابل توجهی در برخی افراد مبتلا به استئوآرتریت شود.
موارد منع مصرف مکمل های غذایی گلوکزامین
هر گونه حساسیت شناخته شده به محصولات حاوی گلوکزامین
موارد احتیاط مکمل های غذایی گلوکزامین
گلوکزامین ممکن است مقاومت به انسولین را افزایش دهد. گلوکزامین در حیوانات نرمال و دیابتی شده تجربی، مقاومت به انسولین را افزایش میدهد.
در این حیوانات، گلوکزامین داخل وریدی به طور قابل توجهی نرخ برداشت گلوکز را در عضله اسکلتی کاهش میدهد. در حیواناتی که گلوکزامین خوراکی دریافت کردند، این موضوع دیده نشده است.
افراد مبتلا به دیابت نوع 2 و افراد دارای اضافه وزن و دارای اختلال در تحمل گلوکز، در صورت استفاده از مکملهای گلوکزامین باید قند خون خود را به دقت پایش کنند. به دلیل عدم وجود دادههای کافی در مورد ایمنی این ماده مصرف آن در کودکان، زنان باردار و مادران شیرده غیر مجاز است.
عوارض جانبی مکمل های غذایی گلوکزامین
عوارض جانبی که عموما گزارش میشود شامل شکایات گوارشی مانند سوزش سردل، دیسترس اپی گاستریک واسهال میباشد. هیچ واکنش آلرژیک شامل واکنشهای سولفا آلرژیک به گلوکزامین سولفات، گزارش نشده است.
تداخلات مکمل های غذایی گلوکزامین
گلوکزامین ممکن است مقاومت به انسولین را افزایش داده و در نتیجه روی تحمل گلوکز اثر بگذارد.
افراد دیابتیهایی که تصمیم به استفاده از مکملهای گلوکزامین دارند، باید قند خون خود را به دقت پایش کرده و در صورت نیاز، دوز داروهای کنترل قند خون را مطابقت دهند.
هیچ تداخل دارویی، مکمل تغذیه ای، غذا یا گیاه دارویی شناخته نشده است.
اوردوز مکمل های غذایی گلوکزامین
هیچ مورد خاصی شناخته نشده است.
دوز و نحوه مصرف مکمل های غذایی گلوکزامین
سه شکل گلوکزامین که به صورت تجاری در دسترس هستند، گلوکزامین هیدرو کلرید، گلوکزامین سولفات و N استیل گلوکزامین میباشد.
دوز معمولی که توسط افراد مبتلا به استئوآرتریت استفاده میشود 1500 میلیگرم در دوزهای منقسم روزانه میباشد.
این سه شکل گلوکزامین در کپسولهای 500 میلی گرمی در دسترس میباشد. میزان پایه گلوکزامین با شکل مکمل فرق میکند، گلوکزامین هیدرو کلرید خالص حدود 83% در پایه گلوکزامین، گلوکزآمین سولفات خالص حدود 65% در پایه گلوکزآمین و N- استیل گلوکزامین خالص حدود 75% در پایه گلوکزامین میباشد.
مکملهای موجود حاوی گلوکزامین و کندروتین سولفات (کندروتین سولفات را ببینید) با وزن مولکولی پایین میباشد.
استفاده از مکمل به مدت چند هفته برای مشاهده اثرات در صورت وجود، لازم است.
........................................
منبع: مکمل شناسی به نقل از پی در آر
توصیه های مکمل شناسی در خصوص مصرف منطقی و بهینه مکمل های غذایی: مصرف مکمل های غذایی نیاز به آگاهی و تشخیص صحیح دارد و به این جهت مصرف مکمل های غذایی بدون مشاوره با پزشک توصیه نمی شود. ضمن اینکه اطلاعات موجود در وبسایت مکمل شناسی به هیچ وجه جایگزین مشاوره با پزشک نخواهد بود و ضروری است قبل از هرگونه اقدامی، موضوع را با پزشک معالج مطرح نمایید.
مصرف مکمل های غذایی بویژه در خصوص کودکان، سالمندان و کسانی که بیماری زمینه ای نظیر دیابت، بیماری های ریوی یا قلبی و عروقی دارند و همچنین در رابطه با زنان باردار از حساسیت بیشتری برخوردار است و ممکن است در صورت عدم توجه به توصیه های پزشک، منجر به عوارض غیر قابل جبرانی شود.
علاوه بر این، توجه داشته باشید با توجه به شیوع تبلیغات ماهواره ای و اینترنتی، بهترین و معتبرتین مکان برای تهیه مکمل های غذایی، صرفا داروخانه ها هستند و عرضه مکمل های غذایی در خارج از داروخانه، بر اساس دستورالعمل سازمان غذا و دارو، در خارج از داروخانه ممنوع است.