مصرف منطقی مکمل های غذایی فولات چگونه است؟
اندیکاسیون و کاربرد مکمل های غذایی فولات
اسید فولیک برای پیشگیری از برخی نقایص هنگام تولد کاربرد دارد. اخیراً با نتایج حاصل از برخی مطالعات بزرگ و بلند مدت، فوایدی به طور گسترده در زمینه بیماری‌های قلبی عروقی مطرح شده است.
استفاده از آن در سرطان نیز اکنون با برخی داده‌های مطرح کننده‌ی اینکه ممکن است در برخی موارد تومورزا باشد، مورد عدم توافق قرار گرفته است.
با وجود شواهد در دسترس که اثرات پیشگیری کننده/ محافظت کننده قابل توجهی علیه سرطان مطرح می‌کنند، استفاده از اسید فولیک به صورت درمان مداخله‌ای برای سرطان به خاطر برخی یافته‌های اولیه که نشان می‌دهند ممکن است باعث تحریک رشد برخی سرطان‌های تثبیت شده شود، برای توصیه بسیار زود می‌باشد.
شواهد بسیار ابتدایی موجود است که نشان می‌دهند اسید فولیک ممکن است در کاهش علایم برخی اختلالات روانپزشکی مفید باشد.
این فرضیه مطرح شده است که مکمل اسید فولیک ممکن است از بیماری آلزایمر و سقط خودبخودی مکرر پیشگیری کند اما مطالعه‌ای که این پیشنهادات را رد یا تأیید کند، انجام نشده است.
برخی داده‌های جدید نشان می‌دهند که مکمل فولات ممکن است به حفظ عملکرد شنوایی در پیری کمک کند.
موارد منع مصرف مکمل های غذایی فولات
اسید فولیک در افرادی که به هر جزء محصول حاوی اسید فولیک حساسیت دارند، منع مصرف دارد.
موارد احتیاط مکمل های غذایی فولات
باید اطمینان حاصل شود که دریافت اسید فولیک از مکمل‌های غذایی و یا از غذاهای غنی شده در زنان در سنین باروری، زنان باردار و مادران شیرده 400 میکرو گرم در روز باشد.
تعدادی از مکمل‌های دوران بارداری و پس از آن، روزانه 1 میلی‌گرم (1000 میکرو گرم) اسید فولیک را تامین می‌کنند. دوزهای بالاتر از 1 میلی‌گرم / روز باید فقط در صورت تجویز توسط پزشک توسط گروه‌های بالا مصرف شود.
استفاده از اسیدفولیک برای درمان کمبود فولات یا برای درمان هر اختلالی نیاز به نظارت پزشکی دارد.
استفاده از دوزهای اسید فولیک بالای 1 میلی گرم/ روز ممکن است آسیب نورولوژیک ناشی از کمبود ویتامین B12 را تشدید کند. افرادی که از دوزهای اسید فولیک بالاتر 1 میلی گرم/روز استفاده می‌کنند باید فقط تحت نظارت پزشک این کار را انجام دهند.
افراد با آنمی تشخیص داده نشده، باید در مصرف مکمل اسید فولیک احتیاط کنند. دوزهای اسید فولیک بالاتر از 100 میلی‌گرم روزانه ممکن است باعث بهبود هماتولوژیک در افراد مبتلا به کمبود ویتامین B12 شود.
عوارض جانبی مکمل های غذایی فولات
دوزهای اسید فولیک تا 1 میلی‌گرم روزانه به خوبی تحمل می‌شوند. بیش از صد مورد گزارش وجود دارد که در افراد مبتلا به کمبود ویتامین B12 که دوزهای خوراکی اسید فولیک 5 میلی‌گرم روزانه یا بیشتر را دریافت کرده اند، دچار پیشرفت علایم و نشانه‌های نورولوژیک شده‌اند.
تعداد بسیار کمی از این چنین گزارشات در افرادی که دوزهای اسید فولیک کمتر از 5 میلی‌گرم روزانه دریافت کرده اند، وجود دارد. گزارشات نادری از واکنش‌های افزایش حساسیت به اسید فولیک خوراکی موجود می‌باشد.
یک گزارش از یک کارآزمایی که از دوزهای خوراکی اسید فولیک به میزان 15 میلی‌گرم روزانه برای یک ماه استفاده کردند وجود دارد که در آن برخی افراد دچار اختلالات خواب، تغییرات روحی و اثرات گوارشی شدند.
مطالعاتی که از دوزهای بالاتر یا قابل مقایسه، مدت زمان طولانی تر، یا هر دو استفاده کردند، در تأیید این یافته‌ها موفق نشدند.
تداخلات مکمل های غذایی فولات
sAnticonvulsant (carbamazepin, fosphenytoin, phenytoin, phenobarbital, primidone valproic acid): این داروهای ضد تشنج نسل اول ممکن است باعث کاهش سطوح فولات سوم و افزایش سطوح هوموسیستئین سرم شوند. دوزهای بالای اسید فولیک ممکن است موجب کاهش سطوح سرمی این داروها شود.
Cholestyramine: مصرف هم زمان کلستیرامین و اسید فولیک ممکن است باعث کاهش جذب اسید فولیک شود.
Colestipol: مصرف هم زمان کلستپپول واسید فولیک ممکن است موجب کاهش جذب اسید فولیک شود.
Colchicine: گزارش شده که کلشی سین سطوح فولات خون را کاهش میدهد.
Fluoxetine: یافته‌ها نشان می‌دهند که استفاده از اسید فولیک در دوز 500 میکروگرم/ روز، فعالیت ضد افسردگی فلوکستین در دوز 20 میلی‌گرم روزانه را افزایش میدهد.
Lithium: استفاده از اسید فولیک در دوز 200 میکروگرم روزانه، بازده لیتیم نگهدارنده را بهبود می‌بخشد.
Lometrexol: (“T64”) مکمل اسید فولیک در موش‌ها، فعالیت درمانی داروی شیمی درمانی علیه سرطان ضد فولات تجربی لومترکسول را افزایش و واکنش‌های نامطلوب آن را کاهش میدهد.
Metformin: استفاده طولانی مدت از متفورمین با بالا رفتن سطوح هوموسیستئین همراه می‌باشد که با تجویز اسید فولیک کاهش می‌یابد.
Methotrexate: استفاده از اسید فولیک در دوز 1 میلی‌گرم روزانه ممکن است به طور قابل توجهی عوارض جانبی سمی دارو را بدون کاهش بازده دارو در افرادی که تحت درمان مداوم با متوترکسات برای آرتریت روماتوئید قرار گرفته اند، کاهش دهد.
Nonsteroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDS), including ibuprofen,:indomethacin, naproxen, mefenamic acid, piroxicam, sulindac
هنگامی که در دوزهای درمانی بالا داده شوند، این NSAIDSها ممکن است فعالیت ضد فولات بروز دهند.
Phenytoin: فنی توئین ممکن است سطوح فولات سرم را کاهش دهد و وضعیت فولات را به طور منفی تحت تأثیر قرار میدهد. دوزهای بالای اسید فولیک ممکن است موجب کاهش در سطوح فنی توئین سرم شوند.
Pyrimethamine : استفاده از دوزهای بالای اسید فولیک به طور هم زمان با پیریمتامین جهت پیشگیری از تحلیل مغز استخوان ممکن است موجب اثر فارماکودینامیکی آنتاگونیستی ضد انگلی پیریمتامین شود.
Sulfasalazine: سولفاسالازین ممکن است در صورت مصرف هم زمان، جذب اسید فولیک را کاهش دهد.
مکمل‌های غذایی
ویتامیل B6: ویتامین B6 ممکن است به صورت سینرژیست با اسیدفولیک در کاهش سطوح هرموسیستئین عمل کند.
روی: گفته شده است که مکمل اسید فولیک به طور نامطلوبی جذب روی را تحت تأثیر قرار میدهد. با این حال، یک بازنگری از بررسی‌ها هیچ اثری از مکمل اسید فولیک بر روی نشان نداده است.
غذاها
تجویز اسید فولیک همراه با غذا دسترسی آن را به طور حاشیه‌ای کاهش میدهد.
اوردوز مکمل های غذایی فولات
هیچ گزارشی از اوردوزاسید فولیک در بررسی‌ها وجود ندارد.
دوز و نحوه مصرف مکمل های غذایی فولات
شکل اصلی مکمل فولات، اسید فولیک می‌باشد. فولات تری گلوتامات (پتروئیل گلوتامات) نیز در دسترس می‌باشد. اسید فولیک به صورت مستقل یا در محصولات ترکیبی موجود است.
دوز معمول روزانه 400 میکروگرم می‌باشد. دوزهای یک میلی‌گرم یا بیشتر به نسخه نیاز دارد.
بورد غذا و تغذیه موسسه پزشکی اکادمی ملی علوم دریافت مرجع رژیمی (RDI) را برای فولات توصیه کرده که به صورت معادل‌های فولات رژیمی (1 میکروگرم از معادل‌های فولات رژیمی [sDFE]=1 میکروگرم از فولات غذا= 5/0 میکروگرم فولاتی که با معده خالی دریافت شود = 6/0 میکرو گرم اسید فولیک همراه با وعده غذا) بیان می‌شود:
