نکاتی که باید در مورد مکمل های غذایی روغن ماهی بدانید

اندیکاسیون و کاربرد مکمل های غذایی روغن ماهی
روغن ماهی ممکن است به طور اولیه برای پایین آوردن سطوح تری گلیسرید در افراد مبتلا به هایپرتری گلیسریدمی، به کار رود. کاربرد مهم دیگر جهت پیشگیری از مرگ در افرادی است که از انفارکسیون عضله قلب رنج می‌برند.

روغن‌های ماهی جهت کاهش تمایل خون برای ایجاد لخته استفاده می‌شود و ممکن است جهت کاهش فشار خون، برای پیشگیری از تنگی مجدد پس از آنژیو پلاستی کرونری، کاهش برخی علایم آرتریت روماتوئید و کولیت اولسراتیو نیز، مورد استفاده قرار گیرد. این ادعا که این روغن موجب پیشگیری از عود بیماری کرون می‌شود در مطالعات اخیر مورد سوال می‌باشد.

روغن ماهی ممکن است به تثبیت خلق و خو در اختلال دو قطبی کمک کند و اثرات مفیدی در نفروپاتی IgA داشته باشد. شواهدی از اینکه می‏تواند از پس زدن پیوند در بیماران با کلیه پیوندی جلوگیری کند، وجود دارد و در تغذیه انترال در بیماران مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد.

برخی شواهد وجود دارد که روغن‌های ماهی ویژگی محافظت کننده عصبی دارند و ممکن است در مراحل بسیار خفیف و اولیه بیماری آلزایمر مفید باشند. آنها ممکن است برای سلامت چشم نیز سودمند باشند.

شواهد بسیار کمی در حمایت از کاربرد روغن ماهی برای استفاده در آنژین وجود دارد و هیچ شواهد متقاعد کننده‌ای در حمایت از موارد استفاده برای آسم و پسوریازیس وجود ندارد. داده‌های کافی برای قضاوت در مورد استفاده احتمالی از روغن ماهی در سرطان در دسترس نیست.

موارد منع مصرف مکمل های غذایی روغن ماهی
حساسیت شناخته شده به محصول حاوی روغن ماهی.

موارد احتیاط مکمل های غذایی روغن ماهی
مکمل‌های روغن ماهی باید فقط در صورت توصیه و تحت نظارت پزشک، توسط کودکان، زنان باردار و مادران شیرده استفاده شوند. به دلیل اثر ضد انعقادی احتمالی مکمل‌های روغن ماهی، بیماران هموفیلی و افراد مصرف کننده وارفادین (کومارین) باید در مصرف این مکمل‌ها احتیاط کنند.

مصرف مکمل‌های روغن ماهی می‌بایست قبل از هر گونه عمل جراحی قطع شود. نتایج ضد و نقیضی در مورد اثرات مکمل‌های روغن ماهی در کنترل قند خون درافراد با عدم تحمل گلوکز و دیابت نوع 2 گزارش شده است.

برخی مطالعات اولیه نشان دادند که مکمل‌های روغن ماهی ممکن است اثرات زیان آوری در این گروه‌ها داشته باشند. اخیراً، مطالعات با طراحی بهتر این اثرات نامطلوب را گزارش نکرده‌اند.

هیچ مدرکی از اینکه مکمل‌های روغن ماهی اثرات زیان آور بر روی تحمل گلوکز، ترشح انسولین یا مقاومت به انسولین در افراد غیر دیابتی دارد، وجود ندارد.

دیابتی‌ها باید در مورد استفاده از این مکمل‌ها با پزشک خود مشورت نموده و در صورتی که این مکمل‌ها بر روی کنترل قند خون آنها اثر می‌گذارد، به پزشک اطلاع دهند. دیابتی‌هایی که مکمل‌های روغن ماهی دریافت می‏کنند باید تحت نظر پزشک باشند.

عوارض جانبی مکمل های غذایی روغن ماهی
هیچ گزارشی از عوارض جانبی جدی در افرادی که مکمل‌های روغن ماهی را حتی تا 15 گرم روزانه برای دوره‌های زمانی طولانی، مصرف می‏کنند وجود ندارد.

عوارض جانبی که گزارش شده شامل مشکلات گوارشی خفیف مانند اختلالات هضم، تهوع و اسهال، بوی ماهی در تنفس، پوست و حتی ادرار می‌باشد. اثرات رقیق کننده خون می‌تواند باعث خونریزی از بینی و آسان کبود شدن شود. افراد دیابتی ممکن است بدتر شدن کنترل قندخون را تجربه کنند.

تداخلات مکمل های غذایی روغن ماهی
تداخلات ممکن است بین مکمل‌های روغن ماهی و آسپرین و سایر داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی وگیاهان مانند سیر (Allium Sativum) و جینکو (Ginkgo biloba) رخ می‏دهد.

این چنین تداخلاتی ممکن است با افزایش استعداد کبودی، خونریزی از بینی، خلط خونی، استفراغ خونی، ادرار خونی و خون در مدفوع تظاهر یابند.

بیشتر کسانی که مکمل‌های روغن ماهی و داروها یا گیاهان بالا را دریافت می‏کنند، از این مشکلات رنج نمی‌برند و در صورت وقوع، نادر می‌باشد. در صورتی که این عوارض رخ دهند، دوز باید کاهش یابد یا قطع شود.

اوردوز مکمل های غذایی روغن ماهی
موردی گزارش نشده است.

دوز و نحوه مصرف مکمل های غذایی روغن ماهی
چندین شکل مکمل روغن ماهی وجود دارد. رایج‌ترین شکل، روغن ماهی طبیعی می‌باشد که معمولا از بدن ماهی‌های آب سرد تولید می‌شود. این روغن‌های ماهی، به طور معمول، 30% EPA و DHA با نسبت EPA به DHA، 5/1 هستند. یک کپسول ژل نرم 1گرمی معمولی روغن ماهی حاوی 180 میلی‌گرم EPA و 120 میلی‌گرم DHA می‌باشد.

EPA و DHA طبیعی به طور شیمیایی تری اسیل گلیسرول می‌باشد. کپسول‌های روغن ماهی طبیعی حاول 50% EPA و DHA به نسبت 5/1 در حال حاضر در دسترس می‌باشد.

برخی از مکمل‌های روغن ماهی طبیعی حاوی EPA و DHA با نسبت بالاتر، به طور مثال EPA بالاتر هستند. همچنین مکمل‌های روغن ماهی با نسبت پایین تر به طور مثال DHA بالاتر نیز وجود دارد.

شکل تغلیط شده تر روغن ماهی محصول اتیل استر نیمه سنتتیک حاوی 85% DHA / EPA می‌باشد. چنین محصولی حاوی 490 میلی‌گرم اتیل استر EPA و 350 میلی‌گرم اتیل استر DHA در 1 گرم کپسول می‌باشد.

DHA و EPA پوشش داده شده روده‌ای به صورت اسیدهای چرب آزاد نیز در دسترس می‌باشد. این کپسول‌ها غلظت‌های بیشتری از EPA و DHA دارند. امولسیون‌های روغن ماهی در حال حاضر در دسترس می‌باشد که می‏توانند به صورت سس سالاد و سایر غذاها استفاده شوند.

غذاهای فراویژه حاوی روغن ماهی نیز در دسترس می‌باشد. شیر خشک نوزادان حاوی DHA در اروپا و ژاپن موجود می‌باشد. مکمل‌های انترال خاص حاوی EPA و DHA و همچنین سایر مواد مغذی تنظیم کننده سیستم ایمنی مانند اِل –آرژینین، اِل–گلوتامین وRNA نیز در دسترس می‌باشد.

محصولات روغن ماهی توصیه شده باید حاوی آنتی اکسیدان‌هایی مانند توکوفرول جهت حفاظت علیه اکسیداسیون باشند. به‏علاوه، محصولات روغن ماهی که حاوی مقادیر بالایی از ویتامین A و D هستند که می‌تواند سمی‌باشد، بهتر است استفاده نشوند.

دوز معمول خوراکی روغن ماهی برای استفاده در هایپرتری گلیسردمی حدود 5 گرم ترکیب DHA/EPA به صورت روزانه می‌باشد. مقادیر بیان شده در این بخش به مقادیرEPA به‏علاوه DHA اشاره دارد. وزن دقیق کپسول معمولاً بالاتر می‌باشد.

برچسب‌ها باید برای تعیین محتوی DHA/EPA دقیق کنترل شوند. دریافت روزانه باید در دوزهای منقسم داده شود. مکمل‌ها با وعده‌های غذایی بهتر تحمل می‌شوند. دوز معمول برای افراد با فشار خون بالا که قبلاً درمان نشده اند، حدود 3 گرم DHA/EPA در روز می‌باشد.

حدود 3 گرم روزانه همچنین دوز معمول برای افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید، بیماری کرون و کولیت اولسراتیو می‌باشد. افرادی که آنژیوپلاستی موفق داشته‌اند و سعی در پیشگیری از تنگی مجدد دارند، ممکن است روزانه 4 تا 5 گرم مصرف کنند.

بر اساس کارآزمایی GISSI، یک دوز 1 گرمی روزانه EPA و DHA ممکن است ارزش محفاظتی برای افرادی که سابقه MI (سکته قلبی) داشته اند، داشته باشد.

در سال 2005، FDA یک فرآورده تغلیظ شده‌ی اسید چرب چند غیر اشباع امگا-3 (Lovaza) را به صورت ترکیب با رژیم غذایی برای درمان غلظت‌های بالای تری گلیسرید پلاسما معرفی کرد.

این محصول، ترکیبی از اتیل استرهای EPA و DHA می‌باشد. دوز روزانه توصیه شده برای Lovaza 4 گرم یک بار در روز یا 2 گرم دو بار در روز همراه با غذا می‌باشد.

........................................
منبع: مکمل شناسی به نقل از پی در آر

توصیه های مکمل شناسی در خصوص مصرف منطقی و بهینه مکمل های غذایی: مصرف مکمل های غذایی نیاز به آگاهی و تشخیص صحیح دارد و به این جهت مصرف مکمل های غذایی بدون مشاوره با پزشک توصیه نمی شود. ضمن اینکه اطلاعات موجود در وبسایت مکمل شناسی به هیچ وجه جایگزین مشاوره با پزشک نخواهد بود و ضروری است قبل از هرگونه اقدامی، موضوع را با پزشک معالج مطرح نمایید.
مصرف مکمل های غذایی بویژه در خصوص کودکان، سالمندان و کسانی که بیماری زمینه ای نظیر دیابت، بیماری های ریوی یا قلبی و عروقی دارند و همچنین در رابطه با زنان باردار از حساسیت بیشتری برخوردار است و ممکن است در صورت عدم توجه به توصیه های پزشک، منجر به عوارض غیر قابل جبرانی شود.