مدیریت مصرف مکمل های غذایی دی‌متیل‌سولفوکساید!
فارماکوکینتیک مکمل های غذایی دی‌متیل‌سولفوکساید
DMSO سریعاً به دنبال تجویز از طریق تمامی روش‌ها جذب و در بدن توزیع می‌گردد. بخشی از این ماده تحت اکسیداسیون به متیل‌سولفونیل‌متان و قسمتی پس از احیا به دی‌متیل‌سولفید متابولیزه شده که متابولیت‌ها در ادرار و مدفوع دفع می‌شوند.
سهم عمده DMSO تجویز شده در ادرار دفع می‌گردد. این ماده همچنین از طریق ریه و پوست هم دفع شده که بوی سولفوریک خاص خود را ایجاد می‌کند.
نتایج یک مطالعه از تجویز خوراکی DMSO به میمونهای Rhesusنشان داد که این ماده سریعاً جذب شده و بعد از یک روز در خون به سطح ثابت می‌رسد.
DMSO از خون در عرض 72 ساعت بعد از اتمام درمان پاک می‌شود. ترشح ادراری DMSO متابولیزه نشده و متیل‌سولفونیل‌متان به ترتیب عامل حدود 60 و 16% دزهای خورده شده می‌باشد.
اندیکاسیون و کاربرد مکمل های غذایی دی‌متیل‌سولفوکساید
استفاده پزشکی از DMSO اخیراً توسط FDA به درمان تسکینی سیستیت بینابینی و مصارف تجربی خاص، محدود شده است.
این ماده ممکن است برای انواع آرتریت، جراحات بافت نرم در آمیلوییدوز، اسکلرودرما، زخم‌های پوستی ایجاد شده توسط بعضی عوامل آنتی‌نئوپلاستیک و در درمان موضعی هرپس زوستر موثر واقع شود.
همچنین ممکن است دارای اثرات ضد سرطانی، محافظت عصبی و قلبی باشد. نقش این ماده در مهار پیشرفت بیماری‌های مفصلی دژنراتیو اثبات نشده است.
موارد منع مصرف مکمل های غذایی دی‌متیل‌سولفوکساید
DMSO نباید بهعنوان یک مکمل غذایی توسط هر فرد استفاده شود.
موارد احتیاط مکمل های غذایی دی‌متیل‌سولفوکساید
DMSO یک مکمل غذایی و یا فراورده درمانی OTC نیست. تجویز آن برای درمان سیستیت بینابینی که از طریق پر کردن مثانه با DMSO و تخلیه مثانه بعد از حدود 15 دقیقه انجام می‌شود، نیاز به یک پزشک دارای تجربه در این زمینه دارد.
این روش درمانی ممکن است برای بیماران دچار بدخیمی مسیر ادراری مضر باشد. انجام تستهای عملکرد کبد و کلیه برای افرادی که درمان طولانی مدت DMSO داخل مثانه‌ای را دریافت کرده‌اند، ضروری است.
انجام معاینات چشم پزشکی نیز هر شش ماه، در طول درمان توصیه می‌شود. در برخی حیوانات دریافت DMSO با تغییراتی در عدسی حیوانات همراه بوده است.
زنان باردار و مادران شیرده باید از مصرف DMSO اجتناب نمایند. DMSO که به صورت حلال صنعتی استفاده می‌شود، مصرف پزشکی ندارد.
عوارض جانبی مکمل های غذایی دی‌متیل‌سولفوکساید
عوارض جانبی گزارش شده در افرادی که از DMSO برای درمان سیستیت بینابینی استفاده می‌کنند، شامل احساس مزه شبیه سیر، سیستیت شیمیایی گذرا،اسپاسم مثانه، واکنش‌های آلرژیک و واکنش‌های آنافیلاکتیک می‌باشد.
واکنش‌های ناخواسته در استفادة موضعی آن نیز شامل احساس مزه شبیه سیر، درماتیت موضعی، تهوع، استفراغ، سردرد و سوزش چشم است. استفادة هم‌زمان DMSO و Sulindac ممکن است سبب نوروپاتی محیطی شود.
تداخلات مکمل های غذایی دی‌متیل‌سولفوکساید
Sulindac ممکن است اثرات فارماکولوژیک DMSO را کاهش دهد. DMSO ممکن است تبدیل Sulindac را به متابولیت سولفید آن توسط مهار رقابتی سولفید ردوکتاز، کاهش دهد. نوروپاتی محیطی با استفادة هم‌زمان DMSO و Sulindac گزارش شده است.
دوز و نحوه مصرف مکمل های غذایی دی‌متیل‌سولفوکساید
هیچ دوز توصیه شده‌ای وجود ندارد. DMSO یک مکمل غذایی نیست. این ماده جهت درمان سیستیت بینابینی تنها باید تحت نظارت یک پزشک ماهر انجام شود. DMSO به متیل سولفومتانMSM)) که به صورت یک مکمل غذایی در دسترس است، متابولیزه می‌گردد. (متیل‌سولفوتیل‌متان را ببینید)
........................................
منبع: مکمل شناسی به نقل از پی در آر
توصیه های مکمل شناسی در خصوص مصرف منطقی و بهینه مکمل های غذایی: مصرف مکمل های غذایی نیاز به آگاهی و تشخیص صحیح دارد و به این جهت مصرف مکمل های غذایی بدون مشاوره با پزشک توصیه نمی شود. ضمن اینکه اطلاعات موجود در وبسایت مکمل شناسی به هیچ وجه جایگزین مشاوره با پزشک نخواهد بود و ضروری است قبل از هرگونه اقدامی، موضوع را با پزشک معالج مطرح نمایید.
مصرف مکمل های غذایی بویژه در خصوص کودکان، سالمندان و کسانی که بیماری زمینه ای نظیر دیابت، بیماری های ریوی یا قلبی و عروقی دارند و همچنین در رابطه با زنان باردار از حساسیت بیشتری برخوردار است و ممکن است در صورت عدم توجه به توصیه های پزشک، منجر به عوارض غیر قابل جبرانی شود.
علاوه بر این، توجه داشته باشید با توجه به شیوع تبلیغات ماهواره ای و اینترنتی، بهترین و معتبرتین مکان برای تهیه مکمل های غذایی، صرفا داروخانه ها هستند و عرضه مکمل های غذایی در خارج از داروخانه، بر اساس دستورالعمل سازمان غذا و دارو، در خارج از داروخانه ممنوع است.
