نکاتی که باید در مورد مکمل های غذایی بتائین یا تری متیل گلایسین بدانید
بتائین یا تری متیل گلایسین یک ترکیب آمونیوم چهارگانه است که اولین بار در آبمیوهی sugar beets (Beta vulgaris) کشف گردید. بتائین متابولیت کولین است (کولین را ببینید) و یک سوبسترا در یکی از دو مسیر بازگردش است که هوموسیستئین را به L- متیونین تبدیل مینماید.
واکنش دیگر و اصلی بازگردش توسط آنزیم متیونین سنتاز کاتالیز میشود و از متیل کوبالامین به عنوان کوفاکتوز و 5 - متیل تتراهیدروفولات به عنوان یک سوبسترای هم زمان (cosubstrate) استفاده میکند (فولات و ویتامین B12 را ببینید).
بتائین، به شکل سفید، گرانوله، پودرهیگروسکوپیک به عنوان انهیدروس بتائین، دارویی برای درمان هوموسیستئینوری میباشد. بیماری هوموسیستئینوری یک اختلال ژنتیکی نادر است که به علت یکی از سه خطای نوزادی در متابولیسم رخ میدهد.
یک نوع به عنوان کمبود سیستاتیونین بتا- سنتاز شناخته میشود. سیستاتیونین بتا- سنتاز آنزیمی است که هوموسیستئین را سیستاتیونین، یک پیش ساز سیستئین تبدیل میکند. این اختلال رایجترین علت ژنتیکی هوموسیستئینوری میباشد. سیستاتیونین بتا- سنتاز یک آنزیم وابسته به ویتامین B6 میباشد و کمبود این آنزیم ممکن است به درمان با ویتامین B6 پاسخ دهد (ویتامین B6 را ببینید).
دومین نوع خطای نوزادی متابولیسم منجر به هوموسیستئینوری، ناشی از کمبود 5 و 10 - متیلن تترا هیدروفولات ردوکتاز میباشد. این آنزیم تبدیل 5- متیلن تتراهیدروفولات به 5- متیل تتراهیدروفولات، سوبسترای هم زمان در واکنش متیونین سنتاز ذکر شده در بالا را کاتالیز مینماید.
نوع سوم خطای نوزادی در متابولیسم که میتواند منجر به هوموسیستئینوری گردد، ناشی از نقص در سنتز متیل کوبالامین، کوفاکتور واکنش متیونین سنتاز میباشد. درمان با بتائین ممکن است در درمان تمام این سه نوع اولیه هوموسیستئینوری موثر باشد.
بتائین همچنین به عنوان تری متیل گلایسین، N - تری متیل گلایسین، گلایسین بتائین، گلیکوکول بتائین، اکسی نورین و لایسین شناخته میشود. نام شیمیایی آن نمک داخلی 1- کربوکسی - NوNوN - تری متیل- متان آمینیوم میباشد. فرمول مولکولی بتائین C5H11NO2 است. فرمول شیمیایی آن
-(CH3)3N⁺-CH2COO و وزن مولکول آن 15/117 دالتون میباشد.
بتائین در آب بسیار محلول است و مزه شیرینی دارد. در گیاهان و حیوانات به فراوانی یافت میشود. فرم هیدرو کلراید بتائین به عنوان بتائین هیدرو کلراید، بتائین HCL و پلوشین شناخته میشود. نام شیمیایی آن 1- کربوکسی- N و N و N- تری متیل متان آمینیوم کلراید است. pH محلول آبی 5% بتائین هیدروکلراید، 1 میباشد.
بتائین و بتائین هیدروکلراید هر دو به صورت مکملهای غذایی در دسترس هستند.
عملکرد مکمل های غذایی بتائین یا تری متیل گلایسین
ممکن است بتائین سطح هوموسیستئین افزایش یافته را در برخی افراد کاهش دهد. همچنین ممکن است بتائین فعالیت لیپوتروپیک و محافظ کبدی داشته باشد. بتائین هیدروکلراید یک شکل آزاد اسید هیدروکلراید میباشد وممکن است در بعضی افراد به فرآیند هضم کمک کند.
مکانیسم عمل مکمل های غذایی بتائین یا تری متیل گلایسین
بتائین - هوموسیستئین متیل ترانسفراز (BHMT) یک متالوآنزیم روی است که انتقال گروه متیل را از بتائین به هوموسیستئین در تشکیل متیونین، کاتالیز میکند. BHMT در کبد و کلیهها و همچنین در بافت مغزی یافت میشود.
بتائین در جهت کاهش سطوح هوموسیستئین در برخی افراد مبتلا به هایپرهوموسیستئینمی / هوموسیستئینوری از طریق این آنزیم عمل میکند. همچنین در بعضی مطالعات حیوانی مشخص شده است که بتائین سطوح هوموسیستئین را از طریق BHMT کاهش میدهد. به نظر میرسد که افزایش خفیف تا متوسط هوموسیستئین بدون هوموسیستئینوری، یک عامل خطر مستقل برای بیماری عروق کرونر قلب میباشد.
ممکن است بتائین سطوح افزایش یافته هوموسیستئین را در بعضی افراد دچارهایپرهوموسیستئینمی خفیف تا متوسط کاهش دهد، اما این امر نیاز به اثبات دارد. یک گروه مناسب برای چنین مطالعهای افراد دچار جهش C677T برای 5- متیلن تترا هیدروفولات ردوکتاز هستند که تقریبا در 10% جمعیت رخ میدهد.
یک عامل لیپوتروپیک به عنوان مادهای تعریف میشود که از رسوب چربی درکبد پیشگیری کرده و یا برداشت آن را تشدید مینماید. شرایط دژنراسیون چربی، استئاتوز نامیده میشود. در حیوانات آزمایشگاهی مشخص شده است که بتائین، کولین و -Lمتیونین از استئاتوز کبدی پیشگیری کرده یا آن را معکوس مینمایند.
به نظر میرسد که فعالیت لیپوتروپیک بتائین، کولین وL- متیونین توسط عامل ترانس متیلهکننده عمده بدن، S- آدنوزیل متیونین (SAMe) انجام میشود. SAMe در شماری از عملکردهای بیوشیمی دخیل است که سلامت کبد را ارتقا میبخشند از جمله نقش آن در تشکیل فسفولیپیدهایی که برای تشکیل غشای
طبیعی سلول و عملکرد آن ضروری اند (S- آدنوزیل - L- متیونین را ببینید).
گروه متیل SAMe از بتائین از طریق واکنش بتائین -هوموسیستئین متیل ترانسفراز مشتق میشود که پیش ساز فوری SAMe، L- متیونین را فراهم میسازد. کولین توسط آنزیمهای کولین دهیدروژناز و بتائین آلدهید دهیدروژناز به بتائین متابولیزه میشود. بنابراین از طریق تعدادی ترانس متیلاسیون، گروه متیل کولین به صورت گروه متیل SAMe درمی آید.
مشخص شده است که بتائین، کبد حیوانات آزمایشگاهی را در برابر سموم کبدی اتانول و تترا کلرید کربن محافظت مینماید. تصور میشود که اثر بتائین درمحفاظت از کبد همان طور که در بالا بحث شد از طریق SAMe، انجام میگردد. ممکن است بتائین دارای فعالیت حفاظت کبدی و همچنین فعالیت لیپوتروپیک در انسان باشد، اما این اثر تایید نشده است.
مکانیسم احتمالی دیگرحافظت کبدی بتائین، حداقل در حیوانات، ممکن است ناشی از فعالیت اسمولیت آن باشد. نشان داده شده است که بتائین یک اسمولیت داخل سلولی در ماکروفاژهای کبدی (سلولهای کوپفر) وسلولهای اندوتلیال سینوزوئیدال موش صحرایی است و ممکن است نقش مهمی را در عملکردهای این سلولها ایفا کند.
به عنوان یک موضوع جالب مشخص شده است که اثر حفاظت اسموزی بتائین در فریزکردن عمیق اسپرم اسب نر محافظ سلول بوده است و همچنین مشخص شده است که از ماهی سالمون در برابر استرس فیزویولوژیک القا شده توسط انتقال از آب تازه به آب دریا محافظت میکند. اثر حفاظت اسموزی بتائین ممکن است ناشی از واکنش بین این ماده و یونهای کلراید باشد.
هنوز هیچ مدرکی وجود ندارد که اثر حفاظت اسموزی بتائین اثری برای انسان داشته باشد. بتائین هیدروکلراید یک شکل آزاد هیدروکلریک اسید است. بعضی افراد مبتلا به هایپوکلرهیدریا از بتائین هیدروکلراید به تنهایی یا در ترکیب با پپسین به عنوان یک کمک کننده هضم استفاده میکنند.
........................................
منبع: مکمل شناسی به نقل از پی در آر
توصیه های مکمل شناسی در خصوص مصرف منطقی و بهینه مکمل های غذایی: مصرف مکمل های غذایی نیاز به آگاهی و تشخیص صحیح دارد و به این جهت مصرف مکمل های غذایی بدون مشاوره با پزشک توصیه نمی شود. ضمن اینکه اطلاعات موجود در وبسایت مکمل شناسی به هیچ وجه جایگزین مشاوره با پزشک نخواهد بود و ضروری است قبل از هرگونه اقدامی، موضوع را با پزشک معالج مطرح نمایید.
مصرف مکمل های غذایی بویژه در خصوص کودکان، سالمندان و کسانی که بیماری زمینه ای نظیر دیابت، بیماری های ریوی یا قلبی و عروقی دارند و همچنین در رابطه با زنان باردار از حساسیت بیشتری برخوردار است و ممکن است در صورت عدم توجه به توصیه های پزشک، منجر به عوارض غیر قابل جبرانی شود.