دوز و نحوه مصرف مکمل های غذایی کورکومینوئیدی
کورکومینوئیدها رنگدانههای پلی فنولی یافت شده در ادویه زردچوبه میباشد. اصطلاح، Turmeric هم برای گیاه Curcuma longa L.و برای ادویه مشتق از ریزومهای گیاه میباشد.
کورکومینوئیدهای عمده، کورکومین، دمتوکسی کورکومین و بیس دمتوکسی کورکومین میباشد. این مواد 3 تا 6% از Curcuma longa را تشکیل میدهند. کورکومین 70% تا 75% از کورکومینوئیدها، دمتوکسیکورکومین 15 تا 20% و بیس د متوکسی کورکومین حدود 3% آن را تشکیل میدهد.
Curcuma longa یک درخت گرمسیری بومی جنوب و جنوب شرقی آسیا و عضوی از خانواده زنجفیل یا Zingiberaceae میباشد. زردچوبه بهطور گسترده در کشورهای خواستگاه آن برای مصارف گوناگون، شامل استفاده بهعنوان چاشنی غذا، رنگدانه غذایی و یک داروی سنتی هندی جهت درمان ناخوشیهای مختلف، کاربرد دارد.
کورکومینوئیدها مسئول رنگ زرد زردچوبه و همچنین رنگ زرد ادویه کاری میباشد. کورکومینوئیدها از طریق استخراج اتانولی از زردچوبه مشتق میشوند. کورکومین که بیشترین کورکومینوئیدی است که مطالعه شده، در شکل خالص یک پودر کریستالی به رنگ زرد مایل به نارنجی و در آب نامحلول میباشد. این ماده همچنین بهعنوان دیفرولویلمتان Diferuloylmethane و زرد تورمریک شناخته میشود.
نام شیمیایی آن (E,E) 1و7-بیس
(4-هیدروکسی-3-متوکسی فنیل)-1و6-هپتا دی ان -3و5 دیون میباشد. فرمول مولکولی کروکومین، C21H20O6 و وزن مولکولی آن 31/368 دالتون است.
فارماکوکینتیک مکمل های غذایی کورکومینوئیدی
فارماکوکینتیک کورکومینوئیدها هنوز به خوبی شناخته نشده است. در بین کورکومینوئیدها، کورکومین بیشتر از همه و عمدتا در حیوانات مطالعه شده است. کورکومین بهطور ضعیف به پس از خوردن در موشها و رتها جذب میشود.
در این حیوانات 38% تا 75% دز خورده شده مستقیماً در مدفوع دفع میشود. جذب با غذا کفایت بیشتری دارد. در موشها متابولیتهای عمده کورکومین، کورکومین گلوکورونوزید، دیهیدرو کورکومین گلوکورونوزید، تتراهیدرو کورکومین گلوکورونوزید و تترا هیدروکورکومین میباشد. این متابولیتها در کبد ساخته میشوند. مطالعات حیوانی برای بررسی فارماکوکینتیک کرومیوم در حال انجام است.
اندیکاسیون و کاربرد مکمل های غذایی کورکومینوئیدی
کورکومینوئیدها ممکن است دارای اثرات ضد سرطانی، ضد آترواسکلروتیک، ضد التهابی (شامل ضد -آرتریتی)، ضد ویروسی، ضد قارچی و تنظیم کننده ایمنی باشند. به نظر میرسد این ترکیبات بعضی داروها و مواد شیمیایی را سمزدایی مینمایند. شواهدی وجود دارد که کورکومینوئیدها ممکن است در پیشگیری از آب مروارید و بهبود یوویت قدامی مزمن موثر باشند.
شواهد مطرح شده از نقش مفید کورکومینوئیدها در بیماریهای کیسه صفرا،به خوبی حمایت شدهاست. کورکومینوئیدها ممکن است در تسریع بهبودی زخمها، تسکین اختلالات التهابی معده شامل زخم و ریفلاکس ازوفاژیت و همچنین در فیبروزسیستیک مفید باشند. این مواد ممکن است در محافظت از اعصاب و احتمالاً در بیماری آلزایمر و بعضی اشکال افسردگی مفید واقع شوند.فوایدی دارد.
اندیکاسیونهای کورکومینوئیدها بهطور قابل ملاحظهای درحال گسترش است.
موارد منع مصرف مکمل های غذایی کورکومینوئیدی
افراد دارای حساسیت به هر جز مکملهای حاوی کورکومینوئید، باید از مصرف آن اجتناب نمایند. کورکومینوئیدها ممکن است تولید صفرا را در بعضی افراد افزایش دهد. تصور میشود که روغن تورمریک مسئول فعالیت محرک صفراوی این ترکیبات است، اگرچه این فرض هنوز اثبات نشده، اما مصرف کورکومینوئیدها در افراد دچار انسداد مجاری صفراوی و افراد دچار سنگ صفراوی منع مصرف دارد.
موارد احتیاط مکمل های غذایی کورکومینوئیدی
زنان باردار و مادران شیرده باید از مصرف مکملهای کورکومینوئید اجتناب نمایند. افراد دچار بیماری رفلاکس معدی-مری (GERD) و افراد با شرح حالی از بیماری زخم پپتیک،باید مکمل کورکومینوئید را با احتیاط مصرف نمایند.
کورکومینوئید ممکن است در بعضی افراد دارای فعالیت ضد ترومبیک باشد. بنابراین، افرادی که وارفارین یا داروهای ضد پلاکت دریافت میکنند، باید در مصرف این مکمل احتیاط کنند. بیماران سرطانی تنها باید تحت نظارت پزشک از این مکمل استفاده کنند.
مکمل کورکومینوئید بهتر است با غذا تجویز شود.دریافت این مکمل با معدة خالی ممکن است،سبب تحریک معده، گاستریت و ایجاد زخم شود.
عوارض جانبی مکمل های غذایی کورکومینوئیدی
عوارض نامطلوب مکملهای کورکومینوئیدها عمدتا گوارشی و شامل دیسترس اپیگاستر و تهوع میباشد. یک گزارش از سرگیجه گذرا به دنبال خوردن کورکومینوئید وجود دارد. تستهای کبدی غیرطبیعی در رت گزارش شدهاست.
تداخلات مکمل های غذایی کورکومینوئیدی
داروها
عوامل شیمی درمانی: مطالعات حیوانی نشان میدهد که کورکومین اثر ضد توموری سیسپلاتین Cisplatin را علیه فیبروسارکوما افزایش میدهد، همچنین اثر کلاستوژنیک این دارو را کاهش میدهد. مطالعات حیوانی دیگری نشان میدهد که کورکومین سمیت کلیوی ناشی ازدوکسوروبیسین Doxorubicin و همچنین اختلالات کروموزومی ناشی از بلئومایسین Bleomycin را کاهش میدهد.
داروهای ضد پلاکتی: ممکن است کورکومینوئیدها فعالیت داروهای ضد پلاکتی را افزایش دهد.
وارفارین: کورکومینوئیدها ممکن است اثر ضد انعقادی وارفارین را افزایش دهد.
مکمل غذایی مکمل های غذایی کورکومینوئیدی
بروملائین: (بروملائین را ببینید) باعث افزایش جذب کورکومینوئیدها میشود. با این حال، هیچ مستند قابل اعتمادی از آن وجود ندارد.
پیپرین: پیپرین (پیپرین را ببینید) ممکن است جذب کورکومینوئیدها را افزایش دهد.
دوز و نحوه مصرف مکمل های غذایی کورکومینوئیدی
مکملهای کورکومینوئیدی موجود حاوی 70 تا 75% کورکومینوئید، 15 تا 20% دمتوکسیکورکومین و حدود 3% بیس دمتوکسیکورکومین هستند. دوزهای استفاده شده از 500 تا 4000 میلیگرم روزانه متغیر است و با وعدههای غذایی خورده میشود.
مصرف کورکومینوئیدها با معدة خالی، ممکن است سبب دیسترس معدی شود.
........................................
منبع: مکمل شناسی به نقل از پی در آر
توصیه های مکمل شناسی در خصوص مصرف منطقی و بهینه مکمل های غذایی: مصرف مکمل های غذایی نیاز به آگاهی و تشخیص صحیح دارد و به این جهت مصرف مکمل های غذایی بدون مشاوره با پزشک توصیه نمی شود. ضمن اینکه اطلاعات موجود در وبسایت مکمل شناسی به هیچ وجه جایگزین مشاوره با پزشک نخواهد بود و ضروری است قبل از هرگونه اقدامی، موضوع را با پزشک معالج مطرح نمایید.
مصرف مکمل های غذایی بویژه در خصوص کودکان، سالمندان و کسانی که بیماری زمینه ای نظیر دیابت، بیماری های ریوی یا قلبی و عروقی دارند و همچنین در رابطه با زنان باردار از حساسیت بیشتری برخوردار است و ممکن است در صورت عدم توجه به توصیه های پزشک، منجر به عوارض غیر قابل جبرانی شود.
علاوه بر این، توجه داشته باشید با توجه به شیوع تبلیغات ماهواره ای و اینترنتی، بهترین و معتبرتین مکان برای تهیه مکمل های غذایی، صرفا داروخانه ها هستند و عرضه مکمل های غذایی در خارج از داروخانه، بر اساس دستورالعمل سازمان غذا و دارو، در خارج از داروخانه ممنوع است.