از خواص چای سبز چه می دانید؟

چای سبز از گیاهی با نام علمی Camellia sinensis  تهیه می شود. برگ ها و جوانه های برگ این گیاه بصورت خشک شده برای تهیه محصولات متنوعی از چای استفاده می شود. چای سبز از طریق بخار دادن و سرخ کردن این برگ ها و سپس خشک کردن آنها تهیه می شود. در مورد سایر چای ها مثل چای سیاه فرایندهایی مثل تخمیر نیز بر روی این برگ ها انجام می شود.

چای سبز بدلیل اینکه کمتر تحت تاثیر فرایندهای شیمیایی قرار گرفته است دارای خواص جالبی است. این اتفاق باعث حفظ خواص بسیاری از مولکول های آن تحت عنوان پلی فنول ها می شود. به عنوان مثال خوردن چای سبز بصورت خوراکی باعث بهبود هوشیاری ذهنی و قدرت تفکر می شود.

همچنین از مصرف خوراکی آن برای درمان اختلالاتی چون افسردگی، بیماری کبدی غیر الکلی (NAFLD)، بیماری روده التهابی (کولیت اولسراتیو یا بیماری کرون)، کاهش وزن و درمان اختلالات معده، استفراغ، اسهال، سردرد و پوکی استخوان استفاده شده است.

برخی از افراد نیز آن را بصورت خوراکی برای جلوگیری از سرطان های مختلف از جمله سرطان سینه، سرطان پروستات، سرطان روده بزرگ، سرطان معده، سرطان ریه، سرطان کبد، سرطان های تومور جامد، سرطان خون و سرطان پوست در معرض نور خورشید مصرف می کنند.

برخی از زنان از چای سبز برای مبارزه با ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) استفاده می کنند که می تواند باعث زگیل های تناسلی، رشد سلول های غیر طبیعی در گردن رحم (دیسپلازی گردن رحم) و سرطان گردن رحم شود.

چای سبز همچنین برای درمان بیماری پارکینسون، بیماریهای قلب و عروق خونی، دیابت، فشار خون پایین، سندرم خستگی مزمن (CFS)، حفره های دندانی (پوسیدگی)، سنگ کلیه و آسیب پوست بصورت خوراکی مصرف می شود.

به جای نوشیدن چای سبز، بعضی افراد چای سبز را به پوست خود می دهند تا از بروز آفتاب سوختگی و از بروز سرطان پوست جلوگیری کنند. کیسه های چای سبز نیز برای کاهش پوسیدگی زیر چشم، به عنوان فشرده ساز برای چشم های خسته و یا سردرد استفاده می شود و برای جلوگیری از خونریزی لثه ها پس از کشیدن دندان استفاده می شود.

برخی از مردم چای سبز را برای جلوگیری از سرماخوردگی و آنفلوآنزا غرغره می کنند. چای سبز در آب نبات برای بیماری های لثه نیز استفاده می شود.

چای سبز در پماد برای زگیل های تناسلی استفاده می شود.

پلی فنل ها به عنوان ترکیبات فعال چای سبز ممکن است قادر به جلوگیری از التهاب و تورم، محافظت از غضروف بین استخوان ها و کاهش دژنرسانس مفصلی باشند. آنها همچنین قادر به مبارزه با عفونت های ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) و کاهش رشد سلول های غیر طبیعی در گردن رحم (دیسپلازی گردن رحم) می باشند. پژوهش ها هنوز نمی توانند توضیح دهد که چگونه چای سبز این کارها را می کند.

چای سبز حاوی 2 تا 4 درصد کافئین است که بر تفکر و هشیاری تأثیر می گذارد، تولید ادرار را افزایش می دهد و ممکن است عملکرد پیام های مغز را در بیماری پارکینسون بهبود بخشد. تصور می شود که کافئین باعث تحریک سیستم عصبی، قلب و عضلات با افزایش انتشار برخی مواد شیمیایی در مغز به نام "انتقال دهنده های عصبی" می شود.

همچنین آنتی اکسیدان ها و مواد دیگر موجود در چای سبز می توانند به محافظت از قلب و عروق خونی کمک کنند.

چای سبز به هر طریقی که استفاده شود حتی تا مدت زمان بسیار طولانی نیز کاملا ایمن است.

آمفتامین ها، کوکائین و افدرین داروهایی هستند که با چای سبز تداخل دارند.

منابع و رفرنس های مکمل شناسی برای این خبر:

Source & Reference

GREEN TEA: Uses, Side Effects, Interactions and Warnings

www.webmd.com..

تهیه شده در گروه ترجمه و تحریریه سایت مکمل شناسی/منصور

توصیه مهم مکمل شناسی در مورد خرید و مصرف ویتامین ها:

مکمل شناسی، یک داروخانه اینترنتی نیست و فعالیتی در زمینه  خرید و فروش مکمل ها ندارد.

به موازات نتایج حاصل از بسیاری از تحقیقات، ممکن است مطالعات دیگری وجود داشته باشد که نتایجی مغایر و عکس نتایج بالا را  نشان دهد. لذا این مطالب بهیچ وجه نمی تواند دلیلی بر توصیه مصرف خودسرانه مکمل های غذایی برای بیماران داشته باشد و بهمین دلیل هیچ متن اینترنتی نباید جایگزین توصیه پزشک لحاظ شود.

ضمن اینکه توجه داشته باشید بهترین محل برای تهیه مکمل های غذایی، داروخانه ها هستند.