مصرف آمینو اسیدها در بدن ورزشکاران

افزودن ویتامین ب 6 به رژیم غذایی اهمیت زیادی دارد. امروزه،میوه ها و سبزیجات آنقدر آنقدر به سموم دفع آفات آغشته هستند که به آسانی شسته نمی شوند. خوردن این سموم ( که اجتناب ناپذیر است) نیاز فزیولوژیکی به ویتامین ب 6 را افزایش می دهد. ازآنجا که کمبود ویتامین ب6 در بدن، چرخه آمینواسید را شدیدا مختل می کند، توصیه شده که روزانه 100 تا 300 میلی گرم ویتامین ب6 مصرف شود.

- مقادیر بالای آمینواسیدهای آرژنین و اورنی تین (2000 میلی گرم و بیشتر در روز) نباید مصرف شود. برخلاف آنچه دارک پی یرسون و سندی شاو در کتاب پرفروش خود بنام راز طول عمر در مورد استفاده از این آمینو اسیدها توصیه کرده اند، مقادیر زیاد آرژنین و اورنی تین با ایجاد اختلال در سوخت و ساز آمینواسیدها، مضر هستند. به علاوه مصرف زیاد آرژنین فرد را مستعد ابتلا به تب خال می کند. بهترین روش، استفاده از این آمینو اسیدها به مقادیر اندک است (روزانه 1200 میلی گرم).

- هنگام استفاده از مکمل های ویتامینی، ویتامین دی را حذف کنید. آزمایشها نشان داده اند ویتامین دی روی چرخه ی آمینواسید در بدن تاثیر می گذارد. اگر از مولتی ویتامین استفاده می کنید، نوعی را انتخاب کنید که مقدار کمتری ویتامین دی داشته باشد.

- افرادی که رژیمهای پر پروتئین دارند بیشتر در معرض کمبود پروتئین هستند و برعکس آنهایی که رژیم پرکربوهیدرات دارند. از تعادل آمینواسید به مراتب بهتری برخوردارند. سالهاست که ورزشکاران براین باورند که برای پیشرفت در یک رشته ی ورزشی و یا برای درشت یا قوی شدن باید پروتئین خصوصا پروتئین حیوانی را بیشتر مصرف کرد.

اما با پیدایش تکنیک های بیو شیمیایی و مشخص شدن عملکرد بدن در شرایط تغذیه ای مختلف، نظریه سنتی و به نظر منطقی فوق دیگر درست به نظر نمی رسد. بررسی ورزشکارانی که از مقادیر بالای پروتئین استفاده می کردند (بیش از 2 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز) نشان داد که آنها اغلب ناخوش هستند، حساسیتهای غذایی دارند، کلیه و دیگر ارگانهای حیاتی بدنشان مشکل دارد و خصوصا تشنه پروتئین هستند؛ زیرا با وجود مصرف پروتئین زیاد، بدن آنها قادر به استفاده از آن نیست.برای یک ورزشکار نخبه، آزمایشهای بررسی آمینو اسید، اگر نگوییم ضروری است حداقل اهمیت زیادی دارد.

به علاوه، کارایی ورزشی در عصر ما با تکلونوژی بالایی همراه شده است. واین دور از منطق است که ما از تکنیک های کاملا علمی و پیشرفته ترین وسایل برای تمرینات ورزشی استفاده کنیم و تغذیه ورزشکار را به عهده شانس بگذاریم.پس یک ورزشکار نخبه امروزی که می خواهد به حداکثر کارایی برسد باید در اولین قدم مطمئن شود که بیوشیمی بدنش در وضعیت تعادل قرار دارد. این خیلی مهم است که غدد تیروئید و فوق کلیه و کبد درست کار کند.

مهمتر از همه این است که مطمئن شود که هیچ مانعی در چرخه آمینواسید یا مسیرهای سوخت و ساز بدن وجود ندارد.تنها راه برای اینکه مطمئن شویم که هیچ مانعی وجود ندارد، دانستن جزئیات مسیر آمینواسید در بدن است.

***************

منبع: سامانه مکمل شناسی به نقل از وبسایت پزشک آنلاین