بر اساس دستورالعمل سازمان غذا و دارو، سایت هیچگونه فعالیتی در راستای فروش مکمل های غذایی ندارد.

لوتئین و زاگزانتین

لوتئین و زاگزانتین

.

لوتئین و زاگزانتین اعضای خانواده‌ی کاروتنوئیدها هستند، خانواده‌ای که بیشتر با عنوان یکی دیگر از اعضای آن، بتا–کاروتن، شناخته می‌شود (به توضیحات بتا–کاروتن مراجعه کنید.). این مواد پیگمان‌های زرد طبیعی محلول در چربی هستند که در برخی از گیاهان، جلبک‌ها وباکتری‌های فتوسنتز کننده وجود دارند. این مواد بعنوان پیگمان‌های فرعی جمع کننده‌ی نور عمل می‌کنند و از این ارگانیسم‌ها در برابر تأثیرات سمی نور فرابنفش و اکسیژن حفاظت می‌کنند.

هچنین به نظر می‌رسد این پیگمان‌ها از انسان‌ها نیز در برابر آسیب‌های فوتوتوکسیک محافظت می‌کنند. لوتئین و زاگزانتین در لکه‌ی زرد شبکیه‌ی انسان و همچنین عدسی کریستالینی انسان وجوددارد. تصور می‌شود که این مواد در جلوگیری از دژنراسیون شبکیه‌ای (ماکولار) وابسته به سن (ARMD) وایجاد کاتاراکت وابسته به سن نقش دارند. همچنین در برابر برخی از انواع سرطان نیز محافظت کننده هستند. این دو کاروتنوئید گاهاً ماده‌ی زرد ماکولا، کاروتنوئیدهای شبکیه یا پیگمان‌های ماکولا نامیده می‌شوند.

برای مشاهده متن مرجع و رفرنس در کتاب PDR for Nutritional Supplements اینجا کلیک کنید.

نام علمی: لوتئین و زاگزانتین
نام علمی(لاتین): Lutein and Zeaxanthin
دسته بندی: آنتی اکسیدان ها/ملکول های گیاهی/فیتوکمیکال ها
توضیحات علمی:
لوتئین دی پالمیتات در گیاه Helenium autumnale وجود دارد. این ماده با نام هلنین نیز شناخته می‌شود ...

لوتئین دی پالمیتات در گیاه Helenium autumnale وجود دارد. این ماده با نام هلنین نیز شناخته می‌شود و در فرانسه برای درمان اختلالات بینایی بکار می‌رود. زاگزانتین در فرم‌های استر اسید چرب خود، کاروتنوئید اصلی موجود درگیاه Lycium Chinese Mill می‌باشد. این گیاه در طب سنتی چین برای درمان برخی از ناهنجاری‌ها شامل اختلالات بینایی بکار می‌رود. 

لوتئین و زاگزانتین به دسته‌ی گزانتوفیل از کاروتنوئیدها تعلق دارند و با عنوان اکسی کاروتنوئید نیز شناخته می‌شوند. گزانتوفیل‌ها، به جز لوتئین و زاگزانتین، شامل آلفا و بتا–کریپتوگزانتین می‌باشد که حاوی گروه‌های هیدروکسیل است. این مسئله باعث می‌شود که نسبت به کاروتنوئیدهایی که اکسیژن ندارند مانند بتاکاروتن و لیکوپن، بسیار قطبی تر باشد. اگرچه لوتئین و زاگزانتین فرمول‌های شیمیایی یکسانی دارند و ایزومر هم می‌باشد ولی آنگونه که گاهاً تصور می‌شود این دوایزومرفضایی هم نیستند.

هر دوی آنها پلی ایزوپره نوئید هستند که دارای 40 اتم کربن و ساختار حلقوی در هر دو انتهای زنجیره هایشان می‌باشد. همچنین، هر دو بطور طبیعی ایزومر‌های هندسی تمام–ترانس (all-E) می‌باشد. تفاوت اصلی بین آنها در محل پیوند دوگانه در یکی از حلقه‌های انتهایی است. این تفاوت باعث می‌شود که لوتئین سه مرکز کایرال داشته باشد در حالیکه زاگزانتین 2 مرکز کایرال دارد. ساختارهای شیمیایی این دو ماده در زیر نشان داده شده‌اند.
به دلیل داشتن سه مرکز کایرال، لوتئین23 یا 8 استروایزومر دارد. استروایزومر طبیعی اصلی لوتئین، (6R, 3R, 3R) -لوتئین می‌باشد. لوتئین همچنین با عناوین گزانتوفیل (نام گروه کاروتنوئیدهای حاوی اکسیژن)، لوتئین گیاهی، لوتئال گیاهی و بتا،اپسیلون–کاروتن– 3و 3 دیول نامیده می‌شود. فرمول مولکولی لوتئین C40H56O2  بوده و وزن مولکولی آن 568/88 دالتون است. نام شیمیایی استروایزمر طبیعی اصلی لوتئین، (6R, 3R, 3R)–بتاواپسیلون– کاروتن-3و3 -دیول می‌باشد.
زاگزانتین 2 مرکز کایرال داشته، از این رو 22 یا 4 ایزومرفضایی دارد. یک مرکز کایرال اتم شماره‌ی 3 در حلقه‌ی انتهایی سمت چپ می‌باشد، در حالیکه مرکز کایرال دیگر کربن شماره‌ی 3 در حلقه‌ی انتهایی سمت راست است. یک استروایزومر، (3R, 3R)–زاگزانتین می‌باشد؛ استروایزومر دیگر (3S, 3S)-زاگزانتین است. ایزومر فضایی سوم (3S, 3R) -زاگزانتین و چهارمی (3R, 3S)–زاگزانتین می‌باشد. از
آنجاییکه زاگزانتین، در مقایسه با لوتئین، مولکول متقارنی
است، استروایزومرهای(3S, 3R)    و (3R, 3S)  
یکسان هستند. از این رو، زاگزانتین فقط 3 فرم استروایزومر دارد. استروایزومرهای (3S, 3R)  یا(3R, 3S) ، مزو-زاگزانتین نامیده می‌شوند.
فرم اصلی طبیعی زاگزانتین، (3R, 3R)  –زاگزانتین می‌باشد. (3R, 3R)  - و مزو-گزانتین همراه با مقادیر بسیار کمتری از استروایزومر (3S, 3S)  در لکه‌ی زرد شبکیه
وجود دارند. تصور می‌شود که مزو–گزانتین در لکه‌ی زرد از(6R, 3R, 3R)   -لوتئین ایجاد می‌شود.

زاگزانتین همچنین با عناوین بتاوبتا–کاروتن–3 و 3-دیول، بتا–کاروتن-3 و
3 - دیول تمام ترانس،(3R, 3R)  –دی هیدروکسی– بتا–کاروتن (استروایزومر طبیعی اصلی)، زاگزانتول و آنکووی گزانتین شناخته می‌شود. فرمول مولکولی آن C40H56O2 بوده و وزن مولکولی آن 568/88 دالتون است. زاگزنتین پیگمان
اصلی ذرت زرد zea mays L می‌باشد که نام این ماده
نیز از این گیاه گرفته شده است. این پیگمان همچنین توسط برخی باکتری‌ها مانند فلاووباکتریوم مولتی واروم Flavobacrtium multivorum که زرد رنگ است تولید می‌شود.
زرده‌ی تخم مرغ یک منبع غذایی غنی از لوتئین و
زاگزانتین است. میزان متوسط لوتئین در زرده‌ی تخم مرغ حدود 290 میکروگرم به ازای هر زرده، و مقدار متوسط زاگزانتین حدود 210 میکروگرم به ازای هر زرده می‌باشد. عصاره‌های گیاهی حاوی لوتئین که اساساً از گل همیشه بهار گرفته می‌شوند به مقدار زیاد به مرغ‌ها داده می‌شوند تا زرده تخم و پوست آنها زردتر شوند. در پی دریافت لوتئین و زاگزانتین از طریق مصرف زرده‌ی تخم مرغ، میزان LDL-کلسترول
افزایش می‌یابد.

ادامه بستن متن
عملکرد: لوتئین و زاگزانتین عملکرد حفاظتی از چشم دارند.

لوتئین و زاگزانتین عملکرد حفاظتی از چشم دارند.

ادامه بستن متن
مکانیسم عمل: لوتئین و زاگزانتین که بطور طبیعی در ماکولای شبکیه‌ی انسان وجود دارند، نور آبی فوتوتوکسیک و اشعه‌ی ...

لوتئین و زاگزانتین که بطور طبیعی در ماکولای شبکیه‌ی انسان وجود دارند، نور آبی فوتوتوکسیک و اشعه‌ی نزدیک فرابنفش را ازماکولا فیلتر می‌کنند. این اثر تا حدودی به این دلیل می‌باشد که این کاروتنوئیدها گونه‌های فعال اکسیژن را خاموش می‌کنند. علاوه بر این، لوتئین و زاگزانتین در برابر تجزیه توسط پرواکسیدان‌ها بیشتر را سایر انواع کاروتنوئیدها مانند بتاکاروتن و لیکوپن پایدارند.

زاگزانتین پیگمان اصلی در فووآ (منطقه‌ای در مرکز ماکولا) می‌باشد. در نواحی اطراف فوو آ، میزان زاگرانتین به تدریج کاهش یافته و میزان لوتئین افزایش می‌یابد، و لوتئین پیگمان اصلی در خارجی‌ترین محیط ماکولا می‌باشد. زاگزانتین که کاملاً کنژوگه است (لوتئین کاملاً کونژوگه نیست)، می‌تواند تا حدودی بهتر از لوتئین در برابر آسیب‌های فوتوتوکسیک ناشی از اشعه‌ی نزدیک فرابنفش و نور آبی از چشم محافظت کند.
لوتئین و زاگزانتین که تنها دو کاروتنوئید شناخته شده در عدسی چشم انسان می‌باشد می‌توانند در برابر افزایش تراکم عدسی ناشی از افزایش سن و ایجاد کاتاراکت محافظت کننده باشند. مکانیسم عمل این کاروتنوئیدها در محافظت از چشم می‌تواند تا حدودی به دلیل توانایی خورندگی گونه‌های فعال اکسیژن توسط این پیگمان‌ها باشد.

ادامه بستن متن
فارماکوکینتینک: لوتئین و زاگزانتین به چندین شکل وجود دارند. مکمل‌های غذایی از این کاروتنوئیدها به هر دو فرم آزاد ...

لوتئین و زاگزانتین به چندین شکل وجود دارند. مکمل‌های غذایی از این کاروتنوئیدها به هر دو فرم آزاد (غیر استریفیه) و فرم استرهای اسیدچرب آنها تشکیل شده‌اند. لوتئین و زاگزانتین در غذاها در یک ماتریکس قرار دارند. در مورد زرده‌ی تخم مرغ، ماتریکس از لیپیدها (کلسترول، فسفولیپید، تری گلیسیرید) تشکیل شده است. کاروتنوئیدها در داخل ماتریکس همراه با مواد محلول در چربی مانند ویتامین‌های A، D و E پراکنده شده‌اند. در مورد گیاهان، لوتئین و زاگزانتین با کلروپلاست‌ها و کلروفیل‌ها در ارتباطند.
میزان جذب لوتئین و زاگزانتین متغیر است ولی در کل به نظر می‌رسد بیشتر از بتا–کاروتن باشد. فرم‌های استریفیه‌ی این کاروتنوئیدها زماینکه با وعده‌های غذایی پر چرب (حدود 36 گرم) مصرف می‌شوند، در مقایسه با وعده‌های کم چرب (حدود 3 گرم) بهتر جذب می‌شوند. استرهای لوتئین و زاگزانتین در روده‌ی باریک بوسیله‌ی استرازها و لیپازها هیدرولیز می‌شوند. لوتئین و زاگزانتین حاصل از مکمل‌ها یا آزاد شده از ماتریکس مواد غذایی، می‌توانند در مجرای روده‌ی باریک، در هسته‌ی چربی میسل‌ها (تشکیل شده از نمک‌های صفراوی و لیپیدهای غذاها) حل شوند یا کمپلکس‌های شبکه‌ای با نمک‌های صفراوی کنژوگه تشکیل دهند. میسل‌ها و احتمالاً کمپلکس‌های شبکه ای، لوتئین و زاگزانتین را به انتروسیت‌ها تحویل می‌دهند.
لوتئین و زاگزانتین به شکل شیلومیکرون‌ها از انتروسیت‌ها به داخل سیستم لنفاوی آزاد می‌شوند. این شیلومیکرون‌ها از طریق مجرای توراسیک از سیستم لنفاوی به داخل گردش خون سیستمیک منتقل می‌شوند. در گردش خون سیستمیک، لیپوپروتئین لیپاز قسمت اعظم‌تری گلیسیرید شیلو میکرون‌ها را هیدرولیز کرده و منجر به تولید باقیمانده‌ی (remnant) شیلومیکرون می‌شود.

باقیمانده‌های شیلومیکرون‌ها، آپولیپوپروتئین E و B48 را روی سطوح خود حفظ می‌کنند و اساساً توسط هپاتوسیت‌ها و به مقدار کمتر توسط بافت‌های دیگر برداشت می‌شوند. در داخل هپاتوسیت‌ها، لوتئین و زاگزانتین با لیپوپروتئین‌ها ترکیب می‌شوند. به نظر می‌رسد لوتئین و زاگزانتین عمدتاً به صورت لیپوپروتئین با چگالی زیاد (HDL) و به مقدار کمتر به فرم لیپوپروتئین با چگالی بسیار کم (VLDL) به داخل جریان خون آزاد می‌شوند. لوتئین و زاگزانتین عمدتاً بصورت HDL در پلاسما منتقل می‌شوند.
لوتئین و زاگزانتین عمدتاً در ماکولای شبکیه تجمع می‌یابند و در آنجا به پروتئین شبکیه، توبرلین، متصل می‌شوند.
زاگزانتین بطور ویژه در ماکولا، بخصوص در فوو آ تجمع می‌یابد. لوتئین در کل شبکیه پخش می‌باشد.
لوتئین در پلاسما به فرم(6R, 3R, 3R) -لوتئین
می‌باشد. زاگزانتین موجود در پلاسما بیشتر به صورت
(3R, 3R)–زاگزانتین است.به نظر می‌رسد لوتئین در شبکیه متابولیزه شده و به مزو-زاگزانتین تبدیل می‌شود.

ادامه بستن متن
موارد مصرف: لوتئین و زاگزانتین می‌توانند تا حدودی از دژنراسیون ماکولا جلوگیری کرده و خطر ایجاد کاتاراکت را کاهش ... لوتئین و زاگزانتین می‌توانند تا حدودی از دژنراسیون ماکولا جلوگیری کرده و خطر ایجاد کاتاراکت را کاهش دهند.

ادامه بستن متن
موارد منع مصرف : لوتئین و زاگزانتین در افرادیکه به هر یک از اجزای تشکیل دهنده‌ی فرآورده‌های حاوی لوتئین و زاگزانتین ... لوتئین و زاگزانتین در افرادیکه به هر یک از اجزای تشکیل دهنده‌ی فرآورده‌های حاوی لوتئین و زاگزانتین حساسیت دارند منع مصرف دارد.

ادامه بستن متن
موارد احتیاط: زنان باردار و مادران شیرده باید سعی کنند با مصرف روزانه پنج وعده یا بیشتر میوه و سبزیجات، لوتئین و ... زنان باردار و مادران شیرده باید سعی کنند با مصرف روزانه پنج وعده یا بیشتر میوه و سبزیجات، لوتئین و زاگزانتین مورد نیاز خود را تامین کنند. زرده‌ی تخم مرغ نیز یک منبع غنی از لوتئین و زاگزانتین می‌باشد و زنان باردار و مادران شیردهی که کلسترول بالا ندارند باید این ماده را نیز در رژیم غذایی خود بگنجانند.
مکمل‌های لوتئین و زاگزانتین نباید برای درمان کمبود ویتامین A مصرف شوند زیرا این کاروتنوئیدها به ویتامین A تبدیل نمی‌شوند.

ادامه بستن متن
عوارض جانبی: عارضه‌ی جانبی ناشی از لوتئین و زاگزانتین گزارش نشده است.

عارضه‌ی جانبی ناشی از لوتئین و زاگزانتین گزارش نشده است.

ادامه بستن متن
تداخلات: داروها
Cholestyramine: مصرف همزمان لوتئین/زاگزانتین و کلستیرامین می‌تواند جذب این کاروتنوئیدها را ...
داروها
Cholestyramine: مصرف همزمان لوتئین/زاگزانتین و کلستیرامین می‌تواند جذب این کاروتنوئیدها را کاهش دهد.
Colestipol: مصرف همزمان لوتئین/زاگزانتین و کلستیپول می‌تواند جذب این کاروتنوئیدها را کاهش دهد.
روغن معدنی (mineral Oil): مصرف همزمان لوتئین/زاگزانتین و روغن معدنی می‌تواند جذب این کاروتنوئیدها را کاهش دهد.
orlistat: اورلیستات می‌تواند جذب لوتئین/زاگزانتین را کاهش دهد.

مکمل‌های غذایی
بتا–کاروتن: مصرف همزمان بتا–کاروتن و لوتئین می‌تواند جذب این کاروتنوئیدهارا کاهش دهد.
 تری گلیسیریدها با زنجیره‌ی متوسط: مصرف همزمان تری گلیسیریدها با زنجیره‌ی متوسط و لوتئین/زاگزانتین می‌تواند جذب این کاروتنوئیدها را افزایش دهد.
پکتین: مصرف همزمان پکتین و لوتئین/زاگزانتین می‌تواند جذب این کاروتنوئیدها را کاهش دهد.

غذاها
روغن ها: برخی روغن‌های رژیم غذایی مانند روغن ذرت، می‌توانند جذب لوتئین/زاگزانتین، بخصوص فرم استری این کاروتنوئیدها را افزایش دهند.
Olestra (نوعی ماده‌ی جایگزین چربی فاقد هرگونه کالری، کلسترول و چربی): مصرف همزمان olestra و لوتئین/زاگزانتین می‌تواند جذب این کاروتنوئیدها را کاهش دهد.

ادامه بستن متن
نحوه و میزان مصرف: مکمل‌های لوتئین/زاگزانتین به فرم‌های آزاد (غیر استریفیه) و استریفیه (با اسیدهای چرب) و بصورت ... مکمل‌های لوتئین/زاگزانتین به فرم‌های آزاد (غیر استریفیه) و استریفیه (با اسیدهای چرب) و بصورت محصولات تکی یا ترکیبی وجود دارند. میزان زاگزانتین در این محصولات بطور قابل توجهی کمتر از لوتئین است. محصولاتی که مقادیر بیشتری زاگزانتین دارند نیز تولید شده‌اند. میزان دوز متغیر است و بهترین دوز برای مقاصد چشم پزشکی شناخته شده نیست. دریافت روزانه 7/11-9/6 میلی‌گرم لوتئین از رژیم غذایی با کاهش خطر بروز دژنراسیون شبکیه (ماکولا) وابسته به سن همراه بوده است. مکمل‌های غذایی حاوی لوتئین روزانه 250 میکروگرم (25/0 میلی گرم) تا 20 میلی‌گرم از این ماده را وارد بدن می‌کنند.
سبزیجات سبز علفی منبع غذایی خوبی برای لوتئین هستند ولی میزان زاگزانتین در آنها کم است. منابع غذایی خوب برای زاگزانتین عبارتند از ذرت زرد، فلفل قرمز، آب پرتقال، شهد گیاهان، انبه.

ادامه بستن متن
منابع غذایی: منابع غذایی لوتئین و زاگزانتین عبارتند از: ذرت، زرده‌ی تخم مرغ و سبزیجات و میوه جات سبز مانند ...

منابع غذایی لوتئین و زاگزانتین عبارتند از: ذرت، زرده‌ی تخم مرغ و سبزیجات و میوه جات سبز مانند بروکلی، لوبیا سبز، نخود سبز، کلم دلمه ای، کلم، کلم پیچ (سبزیجات دسته‌ی کلم‌ها)، اسفناج، کاهو، کیوی و شهد گیاهان. لوتئین و زاگزانتین همچنین در گزنه‌ها، جلبک‌ها و گلبرگ بسیاری از گل‌های زرد وجود دارند. در سبزیجات و میوه‌های سبز و زرده‌ی تخم مرغ، لوتئین و زاگزانتین در فرم‌های غیر استریفیه وجود دارند.

آنها همچنین در گیاهان به شکل اسیدهای چرب یک یا دو استری وجود دارند. مثلاً لوتئین و زاگزانتین دی پالمیتات، دی میریستات و مونومیریستات در گلبرگ‌های گل همیشه بهار (Tagetes erecta) وجود دارند. بسیاری از مکمل‌های غذایی لوتئین موجود در بازار حاوی استرهای لوتئین و به مقدار بسیار کمتر استرهای زاگزانتین هستند که از گلبرگ‌های خشک شده‌ی گل‌های همیشه بهار گرفته شده‌اند.

ادامه بستن متن
captcha

سوال خود را مطرح کنید. لطفا پیش از طرح سوال، پرسش و پاسخ های قبلی را ملاحظه فرمایید. ممکن است پرسش شما، قبلا پاسخ داده شده باشد

captcha code
اطلاعات علمی تکمیلی
نام علمی: لوتئین و زاگزانتین
نام علمی(لاتین): Lutein and Zeaxanthin
دسته بندی: آنتی اکسیدان ها/ملکول های گیاهی/فیتوکمیکال ها
توضیحات علمی:
لوتئین دی پالمیتات در گیاه Helenium autumnale وجود دارد. این ماده با نام هلنین نیز شناخته می‌شود ...

لوتئین دی پالمیتات در گیاه Helenium autumnale وجود دارد. این ماده با نام هلنین نیز شناخته می‌شود و در فرانسه برای درمان اختلالات بینایی بکار می‌رود. زاگزانتین در فرم‌های استر اسید چرب خود، کاروتنوئید اصلی موجود درگیاه Lycium Chinese Mill می‌باشد. این گیاه در طب سنتی چین برای درمان برخی از ناهنجاری‌ها شامل اختلالات بینایی بکار می‌رود. 

لوتئین و زاگزانتین به دسته‌ی گزانتوفیل از کاروتنوئیدها تعلق دارند و با عنوان اکسی کاروتنوئید نیز شناخته می‌شوند. گزانتوفیل‌ها، به جز لوتئین و زاگزانتین، شامل آلفا و بتا–کریپتوگزانتین می‌باشد که حاوی گروه‌های هیدروکسیل است. این مسئله باعث می‌شود که نسبت به کاروتنوئیدهایی که اکسیژن ندارند مانند بتاکاروتن و لیکوپن، بسیار قطبی تر باشد. اگرچه لوتئین و زاگزانتین فرمول‌های شیمیایی یکسانی دارند و ایزومر هم می‌باشد ولی آنگونه که گاهاً تصور می‌شود این دوایزومرفضایی هم نیستند.

هر دوی آنها پلی ایزوپره نوئید هستند که دارای 40 اتم کربن و ساختار حلقوی در هر دو انتهای زنجیره هایشان می‌باشد. همچنین، هر دو بطور طبیعی ایزومر‌های هندسی تمام–ترانس (all-E) می‌باشد. تفاوت اصلی بین آنها در محل پیوند دوگانه در یکی از حلقه‌های انتهایی است. این تفاوت باعث می‌شود که لوتئین سه مرکز کایرال داشته باشد در حالیکه زاگزانتین 2 مرکز کایرال دارد. ساختارهای شیمیایی این دو ماده در زیر نشان داده شده‌اند.
به دلیل داشتن سه مرکز کایرال، لوتئین23 یا 8 استروایزومر دارد. استروایزومر طبیعی اصلی لوتئین، (6R, 3R, 3R) -لوتئین می‌باشد. لوتئین همچنین با عناوین گزانتوفیل (نام گروه کاروتنوئیدهای حاوی اکسیژن)، لوتئین گیاهی، لوتئال گیاهی و بتا،اپسیلون–کاروتن– 3و 3 دیول نامیده می‌شود. فرمول مولکولی لوتئین C40H56O2  بوده و وزن مولکولی آن 568/88 دالتون است. نام شیمیایی استروایزمر طبیعی اصلی لوتئین، (6R, 3R, 3R)–بتاواپسیلون– کاروتن-3و3 -دیول می‌باشد.
زاگزانتین 2 مرکز کایرال داشته، از این رو 22 یا 4 ایزومرفضایی دارد. یک مرکز کایرال اتم شماره‌ی 3 در حلقه‌ی انتهایی سمت چپ می‌باشد، در حالیکه مرکز کایرال دیگر کربن شماره‌ی 3 در حلقه‌ی انتهایی سمت راست است. یک استروایزومر، (3R, 3R)–زاگزانتین می‌باشد؛ استروایزومر دیگر (3S, 3S)-زاگزانتین است. ایزومر فضایی سوم (3S, 3R) -زاگزانتین و چهارمی (3R, 3S)–زاگزانتین می‌باشد. از
آنجاییکه زاگزانتین، در مقایسه با لوتئین، مولکول متقارنی
است، استروایزومرهای(3S, 3R)    و (3R, 3S)  
یکسان هستند. از این رو، زاگزانتین فقط 3 فرم استروایزومر دارد. استروایزومرهای (3S, 3R)  یا(3R, 3S) ، مزو-زاگزانتین نامیده می‌شوند.
فرم اصلی طبیعی زاگزانتین، (3R, 3R)  –زاگزانتین می‌باشد. (3R, 3R)  - و مزو-گزانتین همراه با مقادیر بسیار کمتری از استروایزومر (3S, 3S)  در لکه‌ی زرد شبکیه
وجود دارند. تصور می‌شود که مزو–گزانتین در لکه‌ی زرد از(6R, 3R, 3R)   -لوتئین ایجاد می‌شود.

زاگزانتین همچنین با عناوین بتاوبتا–کاروتن–3 و 3-دیول، بتا–کاروتن-3 و
3 - دیول تمام ترانس،(3R, 3R)  –دی هیدروکسی– بتا–کاروتن (استروایزومر طبیعی اصلی)، زاگزانتول و آنکووی گزانتین شناخته می‌شود. فرمول مولکولی آن C40H56O2 بوده و وزن مولکولی آن 568/88 دالتون است. زاگزنتین پیگمان
اصلی ذرت زرد zea mays L می‌باشد که نام این ماده
نیز از این گیاه گرفته شده است. این پیگمان همچنین توسط برخی باکتری‌ها مانند فلاووباکتریوم مولتی واروم Flavobacrtium multivorum که زرد رنگ است تولید می‌شود.
زرده‌ی تخم مرغ یک منبع غذایی غنی از لوتئین و
زاگزانتین است. میزان متوسط لوتئین در زرده‌ی تخم مرغ حدود 290 میکروگرم به ازای هر زرده، و مقدار متوسط زاگزانتین حدود 210 میکروگرم به ازای هر زرده می‌باشد. عصاره‌های گیاهی حاوی لوتئین که اساساً از گل همیشه بهار گرفته می‌شوند به مقدار زیاد به مرغ‌ها داده می‌شوند تا زرده تخم و پوست آنها زردتر شوند. در پی دریافت لوتئین و زاگزانتین از طریق مصرف زرده‌ی تخم مرغ، میزان LDL-کلسترول
افزایش می‌یابد.

ادامه بستن متن
عملکرد: لوتئین و زاگزانتین عملکرد حفاظتی از چشم دارند.

لوتئین و زاگزانتین عملکرد حفاظتی از چشم دارند.

ادامه بستن متن
مکانیسم عمل: لوتئین و زاگزانتین که بطور طبیعی در ماکولای شبکیه‌ی انسان وجود دارند، نور آبی فوتوتوکسیک و اشعه‌ی ...

لوتئین و زاگزانتین که بطور طبیعی در ماکولای شبکیه‌ی انسان وجود دارند، نور آبی فوتوتوکسیک و اشعه‌ی نزدیک فرابنفش را ازماکولا فیلتر می‌کنند. این اثر تا حدودی به این دلیل می‌باشد که این کاروتنوئیدها گونه‌های فعال اکسیژن را خاموش می‌کنند. علاوه بر این، لوتئین و زاگزانتین در برابر تجزیه توسط پرواکسیدان‌ها بیشتر را سایر انواع کاروتنوئیدها مانند بتاکاروتن و لیکوپن پایدارند.

زاگزانتین پیگمان اصلی در فووآ (منطقه‌ای در مرکز ماکولا) می‌باشد. در نواحی اطراف فوو آ، میزان زاگرانتین به تدریج کاهش یافته و میزان لوتئین افزایش می‌یابد، و لوتئین پیگمان اصلی در خارجی‌ترین محیط ماکولا می‌باشد. زاگزانتین که کاملاً کنژوگه است (لوتئین کاملاً کونژوگه نیست)، می‌تواند تا حدودی بهتر از لوتئین در برابر آسیب‌های فوتوتوکسیک ناشی از اشعه‌ی نزدیک فرابنفش و نور آبی از چشم محافظت کند.
لوتئین و زاگزانتین که تنها دو کاروتنوئید شناخته شده در عدسی چشم انسان می‌باشد می‌توانند در برابر افزایش تراکم عدسی ناشی از افزایش سن و ایجاد کاتاراکت محافظت کننده باشند. مکانیسم عمل این کاروتنوئیدها در محافظت از چشم می‌تواند تا حدودی به دلیل توانایی خورندگی گونه‌های فعال اکسیژن توسط این پیگمان‌ها باشد.

ادامه بستن متن
فارماکوکینتینک: لوتئین و زاگزانتین به چندین شکل وجود دارند. مکمل‌های غذایی از این کاروتنوئیدها به هر دو فرم آزاد ...

لوتئین و زاگزانتین به چندین شکل وجود دارند. مکمل‌های غذایی از این کاروتنوئیدها به هر دو فرم آزاد (غیر استریفیه) و فرم استرهای اسیدچرب آنها تشکیل شده‌اند. لوتئین و زاگزانتین در غذاها در یک ماتریکس قرار دارند. در مورد زرده‌ی تخم مرغ، ماتریکس از لیپیدها (کلسترول، فسفولیپید، تری گلیسیرید) تشکیل شده است. کاروتنوئیدها در داخل ماتریکس همراه با مواد محلول در چربی مانند ویتامین‌های A، D و E پراکنده شده‌اند. در مورد گیاهان، لوتئین و زاگزانتین با کلروپلاست‌ها و کلروفیل‌ها در ارتباطند.
میزان جذب لوتئین و زاگزانتین متغیر است ولی در کل به نظر می‌رسد بیشتر از بتا–کاروتن باشد. فرم‌های استریفیه‌ی این کاروتنوئیدها زماینکه با وعده‌های غذایی پر چرب (حدود 36 گرم) مصرف می‌شوند، در مقایسه با وعده‌های کم چرب (حدود 3 گرم) بهتر جذب می‌شوند. استرهای لوتئین و زاگزانتین در روده‌ی باریک بوسیله‌ی استرازها و لیپازها هیدرولیز می‌شوند. لوتئین و زاگزانتین حاصل از مکمل‌ها یا آزاد شده از ماتریکس مواد غذایی، می‌توانند در مجرای روده‌ی باریک، در هسته‌ی چربی میسل‌ها (تشکیل شده از نمک‌های صفراوی و لیپیدهای غذاها) حل شوند یا کمپلکس‌های شبکه‌ای با نمک‌های صفراوی کنژوگه تشکیل دهند. میسل‌ها و احتمالاً کمپلکس‌های شبکه ای، لوتئین و زاگزانتین را به انتروسیت‌ها تحویل می‌دهند.
لوتئین و زاگزانتین به شکل شیلومیکرون‌ها از انتروسیت‌ها به داخل سیستم لنفاوی آزاد می‌شوند. این شیلومیکرون‌ها از طریق مجرای توراسیک از سیستم لنفاوی به داخل گردش خون سیستمیک منتقل می‌شوند. در گردش خون سیستمیک، لیپوپروتئین لیپاز قسمت اعظم‌تری گلیسیرید شیلو میکرون‌ها را هیدرولیز کرده و منجر به تولید باقیمانده‌ی (remnant) شیلومیکرون می‌شود.

باقیمانده‌های شیلومیکرون‌ها، آپولیپوپروتئین E و B48 را روی سطوح خود حفظ می‌کنند و اساساً توسط هپاتوسیت‌ها و به مقدار کمتر توسط بافت‌های دیگر برداشت می‌شوند. در داخل هپاتوسیت‌ها، لوتئین و زاگزانتین با لیپوپروتئین‌ها ترکیب می‌شوند. به نظر می‌رسد لوتئین و زاگزانتین عمدتاً به صورت لیپوپروتئین با چگالی زیاد (HDL) و به مقدار کمتر به فرم لیپوپروتئین با چگالی بسیار کم (VLDL) به داخل جریان خون آزاد می‌شوند. لوتئین و زاگزانتین عمدتاً بصورت HDL در پلاسما منتقل می‌شوند.
لوتئین و زاگزانتین عمدتاً در ماکولای شبکیه تجمع می‌یابند و در آنجا به پروتئین شبکیه، توبرلین، متصل می‌شوند.
زاگزانتین بطور ویژه در ماکولا، بخصوص در فوو آ تجمع می‌یابد. لوتئین در کل شبکیه پخش می‌باشد.
لوتئین در پلاسما به فرم(6R, 3R, 3R) -لوتئین
می‌باشد. زاگزانتین موجود در پلاسما بیشتر به صورت
(3R, 3R)–زاگزانتین است.به نظر می‌رسد لوتئین در شبکیه متابولیزه شده و به مزو-زاگزانتین تبدیل می‌شود.

ادامه بستن متن
موارد مصرف: لوتئین و زاگزانتین می‌توانند تا حدودی از دژنراسیون ماکولا جلوگیری کرده و خطر ایجاد کاتاراکت را کاهش ... لوتئین و زاگزانتین می‌توانند تا حدودی از دژنراسیون ماکولا جلوگیری کرده و خطر ایجاد کاتاراکت را کاهش دهند.

ادامه بستن متن
موارد منع مصرف : لوتئین و زاگزانتین در افرادیکه به هر یک از اجزای تشکیل دهنده‌ی فرآورده‌های حاوی لوتئین و زاگزانتین ... لوتئین و زاگزانتین در افرادیکه به هر یک از اجزای تشکیل دهنده‌ی فرآورده‌های حاوی لوتئین و زاگزانتین حساسیت دارند منع مصرف دارد.

ادامه بستن متن
موارد احتیاط: زنان باردار و مادران شیرده باید سعی کنند با مصرف روزانه پنج وعده یا بیشتر میوه و سبزیجات، لوتئین و ... زنان باردار و مادران شیرده باید سعی کنند با مصرف روزانه پنج وعده یا بیشتر میوه و سبزیجات، لوتئین و زاگزانتین مورد نیاز خود را تامین کنند. زرده‌ی تخم مرغ نیز یک منبع غنی از لوتئین و زاگزانتین می‌باشد و زنان باردار و مادران شیردهی که کلسترول بالا ندارند باید این ماده را نیز در رژیم غذایی خود بگنجانند.
مکمل‌های لوتئین و زاگزانتین نباید برای درمان کمبود ویتامین A مصرف شوند زیرا این کاروتنوئیدها به ویتامین A تبدیل نمی‌شوند.

ادامه بستن متن
عوارض جانبی: عارضه‌ی جانبی ناشی از لوتئین و زاگزانتین گزارش نشده است.

عارضه‌ی جانبی ناشی از لوتئین و زاگزانتین گزارش نشده است.

ادامه بستن متن
تداخلات: داروها
Cholestyramine: مصرف همزمان لوتئین/زاگزانتین و کلستیرامین می‌تواند جذب این کاروتنوئیدها را ...
داروها
Cholestyramine: مصرف همزمان لوتئین/زاگزانتین و کلستیرامین می‌تواند جذب این کاروتنوئیدها را کاهش دهد.
Colestipol: مصرف همزمان لوتئین/زاگزانتین و کلستیپول می‌تواند جذب این کاروتنوئیدها را کاهش دهد.
روغن معدنی (mineral Oil): مصرف همزمان لوتئین/زاگزانتین و روغن معدنی می‌تواند جذب این کاروتنوئیدها را کاهش دهد.
orlistat: اورلیستات می‌تواند جذب لوتئین/زاگزانتین را کاهش دهد.

مکمل‌های غذایی
بتا–کاروتن: مصرف همزمان بتا–کاروتن و لوتئین می‌تواند جذب این کاروتنوئیدهارا کاهش دهد.
 تری گلیسیریدها با زنجیره‌ی متوسط: مصرف همزمان تری گلیسیریدها با زنجیره‌ی متوسط و لوتئین/زاگزانتین می‌تواند جذب این کاروتنوئیدها را افزایش دهد.
پکتین: مصرف همزمان پکتین و لوتئین/زاگزانتین می‌تواند جذب این کاروتنوئیدها را کاهش دهد.

غذاها
روغن ها: برخی روغن‌های رژیم غذایی مانند روغن ذرت، می‌توانند جذب لوتئین/زاگزانتین، بخصوص فرم استری این کاروتنوئیدها را افزایش دهند.
Olestra (نوعی ماده‌ی جایگزین چربی فاقد هرگونه کالری، کلسترول و چربی): مصرف همزمان olestra و لوتئین/زاگزانتین می‌تواند جذب این کاروتنوئیدها را کاهش دهد.

ادامه بستن متن
نحوه و میزان مصرف: مکمل‌های لوتئین/زاگزانتین به فرم‌های آزاد (غیر استریفیه) و استریفیه (با اسیدهای چرب) و بصورت ... مکمل‌های لوتئین/زاگزانتین به فرم‌های آزاد (غیر استریفیه) و استریفیه (با اسیدهای چرب) و بصورت محصولات تکی یا ترکیبی وجود دارند. میزان زاگزانتین در این محصولات بطور قابل توجهی کمتر از لوتئین است. محصولاتی که مقادیر بیشتری زاگزانتین دارند نیز تولید شده‌اند. میزان دوز متغیر است و بهترین دوز برای مقاصد چشم پزشکی شناخته شده نیست. دریافت روزانه 7/11-9/6 میلی‌گرم لوتئین از رژیم غذایی با کاهش خطر بروز دژنراسیون شبکیه (ماکولا) وابسته به سن همراه بوده است. مکمل‌های غذایی حاوی لوتئین روزانه 250 میکروگرم (25/0 میلی گرم) تا 20 میلی‌گرم از این ماده را وارد بدن می‌کنند.
سبزیجات سبز علفی منبع غذایی خوبی برای لوتئین هستند ولی میزان زاگزانتین در آنها کم است. منابع غذایی خوب برای زاگزانتین عبارتند از ذرت زرد، فلفل قرمز، آب پرتقال، شهد گیاهان، انبه.

ادامه بستن متن
منابع غذایی: منابع غذایی لوتئین و زاگزانتین عبارتند از: ذرت، زرده‌ی تخم مرغ و سبزیجات و میوه جات سبز مانند ...

منابع غذایی لوتئین و زاگزانتین عبارتند از: ذرت، زرده‌ی تخم مرغ و سبزیجات و میوه جات سبز مانند بروکلی، لوبیا سبز، نخود سبز، کلم دلمه ای، کلم، کلم پیچ (سبزیجات دسته‌ی کلم‌ها)، اسفناج، کاهو، کیوی و شهد گیاهان. لوتئین و زاگزانتین همچنین در گزنه‌ها، جلبک‌ها و گلبرگ بسیاری از گل‌های زرد وجود دارند. در سبزیجات و میوه‌های سبز و زرده‌ی تخم مرغ، لوتئین و زاگزانتین در فرم‌های غیر استریفیه وجود دارند.

آنها همچنین در گیاهان به شکل اسیدهای چرب یک یا دو استری وجود دارند. مثلاً لوتئین و زاگزانتین دی پالمیتات، دی میریستات و مونومیریستات در گلبرگ‌های گل همیشه بهار (Tagetes erecta) وجود دارند. بسیاری از مکمل‌های غذایی لوتئین موجود در بازار حاوی استرهای لوتئین و به مقدار بسیار کمتر استرهای زاگزانتین هستند که از گلبرگ‌های خشک شده‌ی گل‌های همیشه بهار گرفته شده‌اند.

ادامه بستن متن