ال-اورنیتین

به دنبال خوردن، L-اورنیتین از طریق انتقال فعال وابسته به سدیم از روده‌ی باریک جذب می‌شود. سیستم انتقال L-اورنیتین با L-آرژینین، L-لیزین و L-سیستئین مشترک می‌باشد.

L-اورنیتین از طریق گردش خون پورت به کبد منتقل شده و در آنجا در میان سایر متابولیت‌ها، تحت متابولیسم وسیع به L-آرژینین، پلی آمین‌ها و پرولین قرار می‌گیرد. L-اورنیتینی که در کبد متابولیزه نشده است توسط گردش خون سیستمیک در سلول‌های مختلف بدن توزیع می‌شود.

اورنیتین تأثیرات آنابولیک داشته و توانایی انجام فعالیت‌های ورزشی و قهرمانی را افزایش می‌دهد همچنین در ترمیم زخم‌ها موثر بوده و ایمنی بدن را بهبود می‌بخشد. مدارک کمی برای تأیید این نقش‌های اورنیتین وجود دارد. اگرچه یک سری مطالعات اولیه وجود دارند که نشان می‌دهند اورینتین آلفا– کتوگلوتارات ممکن است برخی از این عملکردها را داشته باشد.

از آنجاییکه اورنیتین به آرژینین متابولیزه می‌شود و نشان داده شده است که آرژینین نیز برخی از این تأثیرات را دارد، احتمال دارد که اورنیتین نیز، طی مطالعات بیشتر، برخی اثرات مشابه را از خود بروز دهد. به توضیحات آرژینین و اورنیتین آلفا–کتوگلوتارات مراجعه کنید.