بر اساس دستورالعمل سازمان غذا و دارو، سایت هیچگونه فعالیتی در راستای فروش مکمل های غذایی ندارد.

ویتامین ث

ویتامین ث

.

واژه­ی ویتامین C به گروهی از مواد که خاصیت ضد اسکوربوتیک دارند اطلاق می‌شود و دو ترکیب خاص را همراه با نمک‌های آنها شامل می‌شوند: L-آسکوربیک اسید که به طور رایج آن را آسکوربیک اسید می­نامند و L- دهیدروآسکوربیک اسید.

آسکوربیک اسید عمده­ترین شکل رژیمی ویتامین C می‌باشد.

واژه­های ویتامین C، آسکوربیک اسید یا L- آسکوربیک اسید، L- آسکوربات و آسکوربات معمولا به جای یکدیگر استفاده می‌شوند.

برای مشاهده متن مرجع و رفرنس در کتاب PDR for Nutritional Supplements اینجا کلیک کنید.

افرسان ث+ زینک

نام برند

افرسان
EFFERSUN

کشور تولید کننده

ایران/تولید داخل

نام شرکت عرضه کننده

بهشاد دارو

دسته بندی از لحاظ ترکیبات اصلی

روی,ویتامین ث.

شکل دارویی

قرص جوشان

قیمت

۰ ریال
اطلاعات بیشتر
پریناتال فرمولا نچرال ورد

کشور تولید کننده

آمریکا

نام شرکت عرضه کننده

لیوار

تعداد در هر بسته

30 عدد

دسته بندی از لحاظ ترکیبات اصلی

آهن,بتا کارتن,روی,کلسیم ,ویتامین ث,ویتامین دی.ویتامین های گروه ب

شکل دارویی

قرص

قیمت

۰ ریال
اطلاعات بیشتر
اولترا کلاژن میسن

نام برند

میسن
mason

کشور تولید کننده

آمریکا

نام شرکت عرضه کننده

داروگستر یاسین

تعداد در هر بسته

100 عدد

دسته بندی از لحاظ ترکیبات اصلی

روی,سلنیوم ,کلاژن هیدرولیز شده,کلسیم ,منگنز,ویتامین E,ویتامین ث.-

شکل دارویی

کپسول

قیمت

۰ ریال
اطلاعات بیشتر
میم اورنج ویتابیوتیکس

کشور تولید کننده

انگلستان

نام شرکت عرضه کننده

ویتا آریا

تعداد در هر بسته

200 میلی لیتر

دسته بندی از لحاظ ترکیبات اصلی

آهن,روی,سلنیوم ,ویتامین ث.ویتامین های گروه ب، فولیک اسید، ید، مس

شکل دارویی

شربت

قیمت

۰ ریال
اطلاعات بیشتر
فروگلوبین+ب12 ویتابیوتیکس

کشور تولید کننده

انگلستان

نام شرکت عرضه کننده

ویتابیوتیکس

تعداد در هر بسته

200 میلی لیتر

دسته بندی از لحاظ ترکیبات اصلی

آهن,روی,فولات ,منگنز,ویتامین ث.لایزین، عصاره مالت، عسل

شکل دارویی

محلول خوراکی

قیمت

۰ ریال
اطلاعات بیشتر

نام علمی: ویتامین C
نام علمی(لاتین): Vitamin C
دسته بندی: ویتامین ها
توضیحات علمی: ویتامین C مشتقی از هگزوزها است که از نظر ساختاری شبیه قند شش کربنه گلوکز می‌باشد. این ویتامین یک ... ویتامین C مشتقی از هگزوزها است که از نظر ساختاری شبیه قند شش کربنه گلوکز می‌باشد. این ویتامین یک مغذی ضروری برای انسان می‌باشد و همانطور که لینوس پولینگ (Linus Pauling) در سال 1970 بیان کرد: «با سایر ویتامین‌ها از این نظر تفاوت دارد که تنها در غذای تعداد کمی از گونه­های حیوانی- انسان، انسان‌های نخستین، خوک گینه، خفاش میوه خوار هندی و بعضی گونه­های پرندگان گنجشکی - مورد نیاز است.» این ویتامین هم چنین برای ماهی سالمون کوهو، قزل آلای رنگین کمان، کپور و بعضی حشرات نیز ضروری است.

بیشتر حیوانات دیگر، گونه­های گیاهی عالی تر و احتمالا تمامی کلاس‌های جلبک‌ها قادر به سنتز ویتامین C از گلوکز یا سایر قندها هستند. مولکول‌های شبیه به ویتامین C توسط بعضی قارچ‌ها ولی نه باکتری‌ها ساخته می‌شوند. تمامی حیوانات نیازمند دریافت ویتامین C، فاقد آنزیم ال-گولانو- گامالاکتون اکسیداز که آنزیم مرحله­ی آخر سنتز اسید آسکوربیک از گلوکز می‌باشد، هستند. گیاهان برای تسهیل مقاومت در برابر استرس اکسیداتیو مرتبط با هزاران اتفاق زیستی و غیر زیستی همراه با فتوسنتز میزان زیادی اسید آسکوربیک می­سازند.

اصلی­ترین سندرم کمبود ویتامین C، اسکوروی (scurvy­) می‌باشد. علایم اسکوروی شامل التهاب و خونریزی لثه­ها، پتشی، اکیموز، هایپرکراتوز فولیکولار، موهای فنری، هموراژی در نواحی اطراف فولیکول‌ها، اختلال در ترمیم زخم، خشکی چشم و دهان (سندرم شوگرن)، درد مفاصل، ضعف عضلانی، درد عضلات، خستگی، افسردگی، عفونت‌های مکرر، آنمی، بی­اشتهایی عصبی، اسهال و مشکلات ریوی و کلیوی که می­تواند منجر به کما و مرگ شود، می‌باشد. اسکوروی تمامی سیستم­های بدن را درگیر می­کند.

فاکتور ضد اسکوربوتیک در سال 1927 توسط بیوشیمیدان مجارستانی دارنده­ی جایزه نوبل Albert Szent- Gyogyi و همکارانش از غده­ی آدرنال گاو نر استخراج شد. اگرچه در آن زمان وی نمی­دانست که این ماده فاکتور آنتی اسکوربوتیک است. در حقیقت، زمینه­ی پژوهشی او ویتامین­ها نبود، بلکه روی اکسیداسیون و احیای بیولوژیک مطالعه می­کرد. وی به دنبال مواد احیا کننده در عصاره­ی قشر آدرنال بود. ماده­ای که بعدها آن را آسکوربیک اسید نامیدند، وی آنرا (CXII) نامید، چرا که دوازدهمین ماده به دست آمده در پژوهش‌های وی در مورد اکسیداسیون بافتی و عملکرد قشر آدرنال بود. او بعدها کشف کرد که CXII در واقع ویتامین C است که عامل ضد آسکوربوتیک می‌باشد. فرمول تجربی آن C6H8O6 می‌باشد، کربوهیدرات و به احتمال زیاد مشتق قندی است. وی در مورد این کشف مقاله­ای ارایه داد که نام این مقاله «Ignos» بود. (از کلمه « Ignosco» در لاتین به معنای نمی­دانم و «-ose» برای نشان دادن اینکه عضوی از گروه قندهاست). اما ویراستار ژورنال اسم مقاله را رد کرد و نام بعدی که Szent- Gyogyi برای آن انتخاب نمود Godnose بود. ویراستار واژه hexuronic acid را به دلیل این که 6 کربن دارد و یک اسید قندی شبیه به گلوکورونیک اسید می‌باشد، پیشنهاد داد. Szent- Gyogyi این نام را پذیرفت و پس از مدت کوتاهی آن هم به آسکوربیک اسید تغییر پیدا کرد. او ساختار دقیق اسید آسکوربیک را که Ignose Godnose را توضیح دهد، نمی‌دانست. شیمیدان و برنده جایزه نوبل دیگری به نام Walther Haworth ساختار آن را رمز گشایی نمود.

«Szent- Gyorgyi» منابع غذایی غنی از آسکوربیک اسید را میوه­های فلفل قرمز مجارستانی و یا فلفل قرمز معرفی نمود. همچنین مواد احیا کننده دیگری نیز در فلفل قرمز پیدا کرد. او این مواد را ویتامین P نامید. این­ها اولین فلاونوئیدهای کشف شده بودند. در سال 1932 بیوشیمیدان امریکایی Glen king و همکارانش، اسید آسکوربیک را از آب لیمو ایزوله کردند که اولین منبع ویتامین C شرح داده شده بود.

بیشتر علایم اسکوروی به ویژه آنهایی که مربوط به بافت پیوندی می‌شوند با اثرات بیوشیمیایی ویتامین C به ویژه نقش آنها به عنوان کوفاکتور پرولیل و لیزیل هیدروکسیلاز که آنزیم­های مهم در سنتز کلاژن هستند، توضیح داده می‌شوند.کلاژن سنتز شده در غیاب اسید آسکوربیک – نظیر حالتی که در اسکوروی ایجاد می‌شود- قادر به تشکیل صحیح فیبرها نمی‌باشد که منجر به شکنندگی عروق خونی و سایر نقایص می­گردد. آسکوربیک اسید در واکنش‌های پرولیل و لیزیل هیدروکسیلاز همانند بیشتر واکنش‌های بیوشیمیایی که شرکت دارد، به عنوان عامل کاهنده عمل می­کند. در این واکنش‌ها ویتامین سبب کاهش یون‌های فریک وکوپریک به حالات به فروس و کوپروس می‌شود که دو شکل یونی ایجاد شده برای پیشرفت واکنش‌ها الزامی هستند.

اسید آسکوربیک همچنین در بیوسنتز سایر ترکیبات بافت پیوندی نظیر الاستین، فیبرونکتین، پروتئوگلیکان‌ها، ماتریکس استخوان و فیبریلین مرتبط با الاستین مشارکت دارد. همچنین در بیان ژن کلاژن و ترشح پروکلاژن سلولی اهمیت دارد.

خستگی و ضعف اسکوروی می­تواند مربوط به کمبود ال-کارنیتین باشد. اسید آسکوربیک کوفاکتور واکنش‌های بسیار مهم در مسیر بیوسنتز کارنیتین می‌باشد.

اسید آسکوربیک در تنظیم جذب، انتقال و ذخیره­ی آهن دخالت دارد و به جذب روده­ای آهن توسط کاهش آهن فریک به فرم فروس کمک می­کند. همچنین می‌تواند سنتز فریتین را برای افزایش ذخیره­ی­ آهن در سلول‌ها تحریک کند. این ویتامین در بیوسنتز کورتیکواستروئیدها وآلدوسترون و نیز تبدیل کلسترول به اسیدهای صفراوی نقش دارد. همچنین به عنوان یک عامل کاهنده برای اکسیدازهایی که عمل مخلوط دارند (mixed-function oxidases) عمل می­کند.

بنا به دلایل گفته شده، اسید آسکوربیک بیشتر با خواص آنتی اکسیدانی و نقش آن در پیشگیری از بیماری‌های دژنراتیو مشخصی نظیر بیماری عروق کرونر قلب و سرطان شناخته می‌شود. در واقع اسید آسکوربیک مهم‌ترین آنتی اکسیدان محلول در آب در بدن می‌باشد.

میزان دریافت روزانه ویتامین C برای جلوگیری از اسکوروی 10-5 میلی­گرم است. اسکوروی در کشورهای توسعه یافته به ندرت دیده می‌شود. چراکه مردم این کشورها معمولا بسیار بیشتر از این مقدار مصرف می­کنند. در حدود 90% ویتامین C در رژیم غذایی معمولی از میوه‌ها و سبزیجات تامین می‌شود. فلفل- فلفل شیرین سبز و قرمز، فلفل تند سبز و قرمز- از منابع غنی ویتامین C به شمار می‌روند. سایر منابع خوب این ویتامین عبارتند از: مرکبات و آب مرکبات، کلم بروکلی، اسفناج، توت فرنگی و گل کلم. مغزها و غلات حاوی مقدار بسیار کمی ویتامین C هستند. فرآیند پخت فعالیت این ویتامین را از بین می‌برد.

تقریبا 10-5 درصد محتوای ویتامین C میوه­های تازه و سبزیجات به شکل دهیدروآسکوربیک اسید می‌باشد. در مورد غذاهای فرآوری شده این عدد به بیش از تقریبا 30% می‌رسد. D- آسکوربیک اسید (اریتوربیک اسید یا ایزوآسکوربیک اسید) که اپی مر L- آسکوربیک اسید می‌باشد، معمولا به عنوان نگهدارنده­ی آنتی اکسیدان به غذاها افزوده می‌شود. اریتوربیک اسید مقدار بسیار کمی از اثرات اسید اسکوربیک را داراست.

علاوه بر اسید آسکوربیک و L – اسید اسکوربیک، ویتامین C با نام‌های دیگری نظیر 2، 3- دی دهیدرو-L-ترئو-هگزانو- 1، 4- لاکتون، 3- اکسو-L-گولوفورانولاکتون، L- ترئو- هگز-2- انونیک اسید گاما-لاکتون، L-3- کتو-ترئو- هگزورونیک اسید لاکتون، L-گزیلو- آسکوربیک اسید و ویتامین آنتی اسکوربوتیک شناخته می‌شود. اختصار آن.AA است. اسید اسکوربیک یک کریستال محلول در آب است که مزه­ی اسیدی تیز خوشایندی (برای بعضی افراد) دارد. وزن مولکولی آن 13/176 دالتون و فرمول مولکولی آن C6H8O6 است.

شکل دیگر ویتامین C محصول واکنش اکسیداسیون
L- آسکوربیک اسید، L- دهیدروآسکوربیک اسید یا DHA می‌باشد.

ویتامین C و بیوفلاونوئیدها

ویتامین C همراه با بیوفلاونوئیدها مخلوطی از ویتامین C به شکل آسکوربیک اسید یا آسکوربات به همراه فلاونوئیدهاست. به طور معمول فلاونوئیدها، فلاونوئیدهای مرکبات هستند و از لیمو، پرتقال و گریپ فروت مشتق می‌شوند. به نظر می‌رسد که فلاونوئیدها به صورت سینرژیست با ویتامین C عمل می­کنند. این یافته­ حاصل مطالعات و نوشته­های بیوشیمیدان مجارستانی Alboct Szent- Gyorgyi است که کاشف اسید آسکوربیک می‌باشد. وی علاوه بر اسید آسکوربیک موادی را از مرکبات و فلفل مجارستانی استخراج نمود که نام آنها را ویتامین P نهاد. ویتامین P هم اکنون به بیوفلاونوئیدها یا فلاونوئیدها اطلاق می‌شود. فلاونوئیدها ویتامین نیستند.

این دانشمند معتقد بود بیوفلاونوئیدها و ویتامین C به صورت سینرژیست عمل می­کنند تا سلامت مویرگ‌های خونی را حفظ کرده و از شکنندگی آنها جلوگیری کنند. شواهد in vitro وجود دارد که نشانگر این عمل سینرژیست هستند. در پژوهشی مشاهده شد که آسکوربیک اسید با فلاونوئید کرستین(quencetin) در محافظت از سلول‌های بافت پوستی در محیط کشت علیه آسیب‌های اکسیداتیو القا شده با کمبود گلوتاتیون به صورت سینرژیست عمل ­می­کند. با این حال تاکنون شواهد معتبری در رابطه با عملکرد سینرژیست ویتامین C و فلاونوئیدها در شرایط in vivo به دست نیامده است. مطالعه­ی اخیری در محیط کشت پیشنهاد می­کند که فلاونوئیدها حتی قادر به مهار جذب ویتامین C به داخل سلول هستند.

فلاونوئیدها مستقل از ویتامین C اثرات بیولوژیک دارند. (مطالب مربوط به فلاونوئیدها را ببینید). فلاونوئیدهای گریپ فروت شامل کرستین، نارینجنین(naringenin) و کمپفرول (kaempferol) می‌باشد. لیمو دارای فلاونوئیدهای هسپریدین (hesperidin 7-0-beta rutinoside) و اریوسیترین (eriodictyol 7-0-beta- rutinoside) است. این فلاونوئیدها همراه با روتین و تعدادی دیگر، در مکمل‌های ویتامین C /بیوفلاونوئید یافت می‌شوند.

بعضی فرمولاسیون‌ها از فلاونوئیدهای پرتقال Citrus aurantium استفاده می­کنند.
ویتامین C جوشان

ویتامین C جوشان از L-آسکوربیک اسید، اسید سیتریک و بی کربنات سدیم تشکیل می‌شود. زمانی که قرص در آب انداخته می‌شود، اسید سیتریک با بی کربنات سدیم واکنش داده و سیترات سدیم و دی اکسید کربن حاصل می‌شود. همچنین مقداری از بی کربنات سدیم با اسید آسکوربیک واکنش داده و مقداری آسکوربات سدیم حاصل می‌شود. برای بعضی افراد تحمل قرص جوشان ویتامین C آسان تر از مکمل اسید آسکوربیک است.

ویتامین C آسرولا (ACEROLA)

ویتامین C آسرولا (Acerola) از میوه­ی acerola به دست می­آید. این میوه مربوط به درخت یا بوته­ی کوچکی است کهL Malphighia glabra نامیده می‌شود. این گیاه بومی مناطق آنتیلز و شمال آمریکای جنوبی است. به آسرولا، گیلاس باربادو یا گیلاس آنتیلز، گیلاس هند غربی، گیلاس پروتوریکو، cereso، cereja- das- antilhas وcereja- do- para نیز می­گویند. در سال 1945 این میوه توسط محققان دانشکده­ی پزشکی دانشگاه پورتوریکو آنالیز شد و مشاهده شد که از نظر محتوای ویتامین C بسیار غنی می‌باشد. این مطالعه از این واقعیت جالب منشاء می‌گرفت که مردم محلی از این میوه برای سرماخوردگی استفاده می­کردند.

این میوه یکی از غنی­ترین منابع ویتامین C در جهان است. محتوای ویتامین C به رسیدگی، فصل، آب و هوا و موقعیت آن بستگی دارد. محتوای ویتامین C زمانی که هنوز میوه سبز است و به طور کامل نرسیده است، در بالاترین میزان قرار دارد. میزان ویتامین C میوه نرسیده از 7/4 گرم در 100 گرم یا 7/4% تا 2 گرم در 100 گرم یا 2% در میوه­ی کاملا رسیده متغیر است. برای مقایسه بهتر است بدانید محتوی ویتامین C پرتقال بدون پوست 05/0% یا 50 میلی­گرم در 100 گرم است. آسرولا همچنین دارای فلاونوئیدها، سایر ویتامین­ها نظیر تیامین، ریبوفلاوین، نیاسین، پنتوتنیک اسید، بتا کاروتن و مواد معدنی نظیر منیزیم و پتاسیم است.

Malphighia glabra همچنین خواص ضدقارچی فعال دارد. در طب سنتی از آسرولا در درمان بیماری­های کبدی، اسهال، اسهال خونی، سرفه، سرماخوردگی و گلودرد استفاده می‌شود.

ویتامین C میوه گل رز (ROSE HIP)

Rose hip به میوه­های گل رز گفته می‌شود. این میوه تخمدان متورم گل می‌باشد که پس از ریزش گلبرگ‌ها، تخم تولید می­کند. زمانی که تمامی گلبرگ‌های گل ریختند هر چیزی که متصل به ساقه بماند میوه­ی رز (rose hip) خوانده می‌شود. این میوه­ها از منابع غنی ویتامین C هستند. در حقیقت گونه­ای به نام (Rosa rugosa Thunb) حاوی بیشترین میزان ویتامین C موجود در میان ارگانیسم‌ها در جهان است. میوه­ی این گونه بیش از 7 گرم ویتامین C در هر 100 گرم یا 7% ویتامین C دارد. Acerola دومین منبع غنی طبیعی ویتامین C است که %7/4 ویتامین C دارد. برای مقایسه، پرتقال بدون پوست حاوی 05/0% ویتامین C است. در طول جنگ جهانی دوم انگلیس، نروژ و سوئد با بحران‌های اسکوروی مواجه شدند. از آنجا که جنگ در رفت و آمد کشتی‌ها محدودیت ایجاد کرده بود، انگلیسی‌ها قادر به تهیه مرکبات کافی نبودند و کودکان شروع به بروز علایم اسکوروی اولیه نمودند. انگلیسی‌ها کشف کردند که میوه­ی رز یک منبع عالی ویتامین C است و از این میوه در تهیه­ی چای، سوپ و شربت استفاده کردند. کودکان هر روز این مکمل‌ها را دریافت می­کردند و این عامل باعث پیشگیری از مشکلات اسکوروی شد. میوه­ رز اصلی­ترین منبع طبیعی ویتامین C است. تعداد کمی از گونه­ها که در تهیه­ی ویتامین از آنها استفاده می‌شود، عبارتند از: Rosa rugosa Thunb, Rosa mosqueta ,Rosa canina. علاوه بر ویتامین C میوه­ی رز حاوی کاروتنوئیدهایی چون بتا –کاروتن، لیکوپن، زئاگزانتین، روبی گزانتین، گازانیاگزانتین، بتا- کریپتوگزانتین، گاما –کاروتن، لوتئین، ویولاگزانتین و آنتراگزانتین می‌باشد. همچنین محتوی فلاونوئیدها، کاتچین­ها، پلی فنل‌ها، پروسیانیدین­ها و پکتین­هاست.

میوه رز کاربردهای دیگری نیز دارد. روغنی که از دانه‌های آن استخراج می‌شود، به دلیل محتوای بالای آلفا- لینولنیک اسید (50%-45%) و لینولئیک اسید (40%) در بسیاری از محصولات آرایشی مورد استفاده قرار می‌گیرد. میوه آن نیز به عنوان ماده غذایی در مربا، چای و نوشیدنی‌های الکلی به کار می‌رود.

ویتامین C با اسیدیته کاهش یافته
(REDUCED- ACIDITY VITAMIN C)


این محصول حاوی مخلوط 50% اسید آسکوربیک و 50% آسکوربات سدیم است. برای بعضی افراد این ترکیب، از مکمل اسید آسکوربیک قابل تحمل تر است. از آنجا که (pKa) نخست اسید آسکوربیک 2/4 می‌باشد، PH ترکیب به صورت محلول در آب 2/4 می‌باشد. به ویتامین C با اسیدیته کاهش یافته، ویتامین C بافری نیز می­گویند.

ویتامین C غیر اسیدی (C NON-ACID VITAMIN)

این ترکیب شامل یک نمک سدیم یا کلسیم آسکوربات است که در صورت حل شدن در آب PH خنثی دارد. نمک کلسیمی آن دارای دو مولکول آسکوربات و یک اتم کلسیم می‌باشد و فرمول مولکولی آن (C12H14CaO12) می‌باشد. کلسیم آسکوربات آزادانه در آب حل می‌شود. نمک سدیمی شامل یک مولکول آسکوربات و یک اتم سدیم می‌باشد. فرمول مولکولی آن C6H7NaO6 می‌باشد. برای بعضی افراد سدیم آسکوربات و کلسیم آسکوربات اشکال مقبول تری به عنوان مکمل ویتامین C هستند.

متابولیت‌های آسکوربات و ویتامین C

متابولیت‌های آسکوربات و ویتامین C مکمل‌های تجاری ویتامین C هستند که محتوی ویتامین C در شکل یک نمک و معمولاً کلسیم آسکوربات و متابولیت‌های ویتامین C می‌باشد. این متابولیت‌ها می­توانند آلدونیک اسیدها L - ترئونیک اسید، L- گزیلونیک اسید و L- لیکسونیک اسید باشند. متابولیت رایج در ا

ادامه بستن متن
عملکرد:  ویتامین C فعالیت آنتی اکسیدانی دارد. همچنین می­تواند اثرات آنتی آتروژنیک، آنتی کارسینوژنیک، ...  ویتامین C فعالیت آنتی اکسیدانی دارد. همچنین می­تواند اثرات آنتی آتروژنیک، آنتی کارسینوژنیک، ضد پرفشاری خون، ضد ویروسی، آنتی هیستامین، تنظیم کننده سیستم ایمنی، حفاظت از چشم و مسیر هوایی داشته باشد و به سم زدایی برخی فلزات سنگین نظیر سرب و سایر مواد شیمیایی سمی کمک کند.

ادامه بستن متن
مکانیسم عمل:  به نظر می‌رسد ویتامین C مهم‌ترین آنتی اکسیدان بیولوژیک محلول در آب می‌باشد و می­تواند علاوه ...  به نظر می‌رسد ویتامین C مهم‌ترین آنتی اکسیدان بیولوژیک محلول در آب می‌باشد و می­تواند علاوه بر گونه­های فعال اکسیژن، گونه­های فعال نیتروژن را نیز پاکسازی کند. آسکوربیک اسید یا L-آسکوربات یک عامل احیا کننده بسیار عالی است و به عنوان کوفاکتور در واکنش‌های بیوشیمیایی مختلفی نظیر احیای فلزات واسطه­ای چون آهن و مس حضور دارد.

به نظر می‌رسد آسکورباتی که توسط بیشتر گونه­های فعال اکسیژن و نیتروژن اکسید می‌شود در آسیب بافتی مرتبط با بیماری‌های مختلف دخالت دارد. این گونه شامل سوپر اکسید، هیدروکسیل، پراکسیل و رادیکال‌های نیتروکساید و همچنین گونه‌های فعال غیر رادیکال نظیر اکسیژن اتمی، پراکسی نیتریت و هیپوکلریت می‌باشد. به دلیل این قدرت پاکسازی، آسکوربات پراکسیداسیون لیپیدی و آسیب اکسیداتیو DNA و پروتئین را مهار می­کند.

آسکوربات توسط گونه­های فعال اکسیژن و نیتروژن به رادیکال سمیدهیدروآسکوربات اکسید می‌شود که آن نیز از طریق آنزیم NADH سمی دهیدروآسکوربات ردوکتاز مجددا به آسکوربات احیا می­گردد و یا تبدیل به دهیدرو آسکوربات می‌شود. دهیدروآسکوربات به نوبه­ی خود می­تواند از طریق آنزیم­های وابسته به گلوتاتیون به شکل آسکوربات باز گردد و یا کاتابولیزه ­شود.

آسکوربات به عنوان یک آنتی اکسیدان ثانویه عمل می­کند. حداقل در in vitro آسکوربات سبب تولید مجدد آنتی اکسیدان اصلی لیپیدی یعنی آلفا – توکوفرول از شکل رادیکالی آلفا- توکوفروکسیل می‌شود. همچنین در تولید مجدد و ذخیره سازی آلفا – توکوفرول در in vivo مشارکت دارد، اما این مطلب کاملا روشن نیست. ویتامین C غلظت گلوتاتیون احیای داخل سلولی را حفظ می‌کند.

اثر آنتی آتروژنیک ویتامین C دارای توضیحات متفاوتی است. گفته می‌شود اکسیداسیون LDL مرحله­ی اولیه­ی کلیدی در تشکیل پلاک آتروم است. ویتامین C با پاکسازی رادیکال­های پروکسیل در فاز آبی از اکسیداسیون (LDL) جلوگیری می­کند. همچنین می­تواند عملکرد اندوتلیال را با افزایش سنتز نیتریک اکساید (NO یا EDRF به جهت اینکه فاکتور متسع کننده مشتق از اندوتلیوم است.) یا جلوگیری از غیرفعال شدن آن با پاکسازی رادیکال‌های سوپراکسید بهبود بخشد. سوپراکسید با نیتریک اکساید واکنش داده و پراکسی نیتریک ایجاد می‌شود. غلظت‌های بالای ویتامین C برای جلوگیری از واکنش سوپراکسید و اکسید نیتریک در خارج از سلول لازم است. البته این غلظت‌های پلاسمایی بالا در صورتی که ویتامین C به صورت تزریقی تجویز شود قابل دسترس است و معمولا با تجویز خوراکی ویتامین C این غلظت‌ها حاصل نمی‌شود.

همانطور که ذکر شد ویتامین C در نگهداری غلظت‌های گلوتاتیون احیای داخل سلولی موثر است. به نظر می­رسد این فعالیت در نگهداری سطح اکسید نیتریک و تقویت اثرات وازواکتیو آن موثر است. ویتامین C خوراکی قادر به تامین غلظت‌های کافی و بالای ویتامین C داخل سلولی جهت پاکسازی رادیکال‌های سوپراکسید می‌باشد، لذا منابع داخل سلولی سوپراکسید که ممکن است برای اکسید نیتریک مضر باشد با ویتامین C خوراکی پاکسازی می‌شود. اخیرا مشاهده شده است که اسید آسکوربیک فعالیت سنتز اکسید نیتریک را با افزایش دادن تتراهیدروبیوپترین داخل سلولی افزایش می‌دهد. ویتامین C سنتز پروستاگلاندین را تنظیم نموده و بنابراین در تولید ایکوزانوئیدها و فعالیت آنتی ترومبوتیک و وازودیلاتوری دخالت دارد. ذخیره سازی و تولید مجدد آلفا- توکوفرول توسط ویتامین C یکی دیگر از دلایل فعالیت آنتی-آتروژنیک ویتامین C می‌باشد.

اثرات آنتی آتروژنیک ویتامین C تا حدی می­تواند به دلیل توانایی آن در سم زدایی کارسینوژن‌ها و نیز مهار فرآیندهای کارسینوژنیک از طریق فعالیت آنتی اکسیدانی باشد. ویتامین C قادر به جلوگیری از تشکیل کارسینوژن‌هایی نظیر نیتروز آمین‌های غذا و مجرای گوارشی است و نیز می­تواند کارسینوژن‌ها و موتاژن‌های شیمیایی نظیر آنتراسن، بنزو[a] پیرن، حشره کشهای ارگانوکلرین و فلزات سنگین را سم زدایی کند. غلظت‌های بالای اسید آسکوربیک در شیره­ی معده می­تواند خطر سرطان معده را با مهار تشکیل ترکیبات کارسینوژن ان- نیتروز کاهش دهد. علاوه بر این استرس اکسیداتیو وارد بر موکوس معده در گاستریت مرتبط با هلیکو باکترپیلوری شرایطی است که می­تواند زمینه­ ابتلا به سرطان معده را ایجاد کند. شواهد ابتدایی نشان می‌دهد که ویتامین C رشد هلیکوباکترپیلوری را مهار می­کند.

مطالعات حاکی از آن است که ویتامین C دارای اثر پیشگیری از سرطان، حداقل در مورد انواع خاصی از آن می‌باشد. با این وجود نقش ویتامین C در درمان سرطان بسیار ناشناخته است. مطالعه کشت بافت رده­های کارسینوم پستان انسان نشان داد ویتامین C اثر آنتی نئوپلاستیک دوکسوروبیسین (doxorubicin)، سیس پلاتین (cisplatin) و پاک لیتاکسل(Paclitaxel) را تقویت می­کند و مکانیسم اثر احتمالا مربوط به خاصیت پرواکسیدان (نه آنتی اکسیدان) ویتامین در تقویت خواص این داروهای شیمی درمانی می‌باشد. پژوهش دیگری نشان داد شکل پرو- اکسیدان ویتامین C می‌تواند سبب تنظیم افزایشی آنزیم­های دخیل در ترمیم DNA شود. این اثر می­تواند تا حدی نقش آنتی کارسینوژنیک داشته باشد. اخیرا روشن شده است که اسید آسکوربیک خاصیت سیتوتوکسیسیته­­ی آرسنیک تری اکسید را در سلول‌های میلوم مولتیپل افزایش می‌دهد. این مطلب نیز می­تواند به اثر پرواکسیدان ویتامین C مربوط باشد. آرسنیک تری- اکسید یک داروی ضد سرطان با اثرات مختلف است.

ویتامین C در برخی افراد ممکن است اثر ضد پرفشاری خون داشته باشد. بعضی مطالعات in vitro نشان می‌دهند ویتامین C سنتز پروستاگلاندین وازودیلاتوری (PGE1) را افزایش می‌دهد. اما این خاصیت با تنظیم تون عروقی در انسان مرتبط نیست. همان طوری که قبلا گفته شد ویتامین C می­تواند سطح نیتریک اکساید و اثرات وازواکتیو آن را حفظ نماید. به نظر می‌رسد این ویتامین اتساع عروقی وابسته به اندوتلیال را در افراد مبتلا به پرفشاری خون اولیه و نیز مبتلایان به هایپرکلسترولمیا بهبود بخشد و نیز در بازگرداندن اتساع عروقی وابسته به جریان که با اکسید نیتریک القا می‌شود در مبتلایان به نارسایی احتقانی قلب کمک کننده باشد.

شواهدی وجود دارند که نشان می­دهند ویتامین C همانند سازی ویروس HIV-1 را در in vitro مهار می­کند. نتایج یک پژوهش حاکی از تنظیم افزایشی بیان ژن انتقال دهنده گلوکز 1 (Glut1) در سلول‌های آلوده با ویروس HIV بود. Glut1 یکی از پروتئین‌های ناقل اسید اسکوربیک محسوب می‌شود. افزایش غلظت سلولی آسکوربات شاید برای سلول‌های آلوده با HIV سمی باشد، چرا که اسید نوکلئیک ویروس با عمل فرم پرواکسیدان ویتامین C تجزیه می‌شود. مکانیسم اثر ضد HIV ویتامین در شرایط in vitro همانند ارتباط این یافته با افراد HIV+ ناشناخته است.

شواهدی در مورد اثر ویتامین C بر همانند سازی ویروس­های عامل سرماخوردگی در شرایط in vivo وجود ندارد. یافته­هایی در مورد اثرات مکمل‌های ویتامین C در کاهش بروز، شدت و طول دوره­ی علایم سرماخوردگی در بعضی افراد به دست آمده است. به نظر می­رسد این اثر حداقل تا حدی مربوط به خاصیت آنتی هیستامین ویتامین C باشد.

اثر تنظیم کننده سیستم ایمنی ویتامین C نیز ممکن است تا حدی مربوط به خاصیت آنتی هیستامینی آن باشد. این ویتامین می­تواند کموتاکسی نوتروفیل‌ها را با کاهش غیر مستقیم اثرات مهار کننده ایمنی هیستامین افزایش دهد. بعضی از مطالعات نشان می­دهند ویتامین C در شرایط in vitro تکثیر لنفوسیتی تحریک شده با میتوژن، واکنش‌های بیش حساسیتی تاخیری (DTH) در پاسخ به آنتی ژن‌های پوستی، فعالیت سلول‌های کشنده­ی طبیعی و کموتاکسی نوتروفیل‌ها را افزایش می‌دهد، اما سایر پژوهش­ها هیچ اثری از ویتامین C بر این موارد و سایر شاخص‌های عملکرد ایمنی نشان نداده‌اند.

بعضی مطالعات حاکی از اثر حفاظتی مکمل ویتامین C دربرابر کاتاراکت هستند. به نظر می­رسد کدر شدن عدسی مرتبط با سن به علت استرس اکسیداتیو باشد. بافت چشم ویتامین C را تغلیظ می­کند و خاصیت آنتی اکسیدانی ویتامین می­تواند عامل تاثیر آن در محافظت از کاتاراکت باشد.

به نظر می­رسد ویتامین C در محافظت علیه ایجاد آسم و سایر بیماری‌های ریوی انسدادی و همچنین محافظت از مسیرهوایی در برابر اثرات آلرژن‌ها، عفونت‌های ویروسی و محرک‌ها در بعضی افراد موثر باشد. آلرژن‌ها، ویروس‌ها و مواد محرک نظیر اوزون و اکسیدهای نیتروژن و اکسیدهای گوگرد منجر به افزایش استرس اکسیداتیو در مسیرهای هوایی می‌شوند که می­تواند منجر به تنگی برونش‌ها گردد. واضح است که این اثر محافظتی ویتامین C مربوط به خواص آنتی اکسیدانی آن است.

خواص آنتی اکسیدانی ویتامین C مسئول اثر آن در حفاظت بافت در برابر اثرات مخرب بعضی مواد شیمیایی سمی و فلزات سنگین نیز می‌باشد. بر طبق گزارش، میزان بالای اسید آسکوربیک در سرم با کاهش شیوع سطح خونی افزایش یافته­ی سرب مرتبط می‌باشد. مکانیسم اثر ویتامین C در کاهش سرب ناشناخته است. در یک پژوهش خواص شلاته کنندگی اسید آسکوربیک و عامل شلاته کننده شناخته شده­ی سرب یعنی EDTA مقایسه شد و نتایج حاکی از فعالیت برابر آن دو در پاسخ به سرب بود.


ادامه بستن متن
فارماکوکینتینک: جذب ویتامین C از لومن روده­ی باریک وابسته به میزان دریافت غذایی آن می‌باشد. در صورتی که دریافت ... جذب ویتامین C از لومن روده­ی باریک وابسته به میزان دریافت غذایی آن می‌باشد. در صورتی که دریافت غذایی روزانه 30 میلی­گرم باشد ویتامین تقریبا به صورت کامل از لومن روده باریک به داخل انتروسیت‌ها جذب می‌شود و اگر دریافت روزانه 180-30 میلی­گرم باشد تقریبا 70 تا 90 درصد آن جذب می­گردد. در حدود 50% تک دوز 5/1 -1 گرم روزانه جذب می‌شود. درصد جذبی تک دوز با افزایش میزان آن کاهش می­یابد. برای مثال تنها 16% تک دوز 12 گرم روزانه جذب می‌شود. بیشینه جذب ویتامین C در دوزهای بالا با مصرف چندین دوز با فاصله­ی زمانی از هم در یک روز حاصل می‌شود تا با دریافت تک دوز. علاوه بر این اشکال آهسته رهش دوزهای بالا سبب کیفیت بالاتر جذب نسبت به دوز معادل غیر آهسته رهش شده است. نوع غذای مصرفی در جذب مکمل ویتامین C یا ویتامین C غذایی تاثیری ندارد.

جذب روده­ای ویتامین C غذایی، یا مکمل‌های حاوی بیش از 500 میلی­گرم از طریق فرآیند انتقال فعال وابسته به سدیم صورت می­گیرد. در دوزهای بالاتر از 500 میلی­گرم فرآیندهای انتشار وارد عمل می‌شوند. مهم‌ترین ناقل روده­ای ویتامینC،SVCT1 (ناقل 1 ویتامین C وابسته به سدیم) است. مقداری از اسید آسکوربیک ممکن است به دهیدرواسکوربیک اسید، اکسید شده و از طریق ناقل­های گلوکز به داخل انتروسیت‌ها منتقل شود. دهیدروآسکوربیک اسید غذایی نیز به همین روشن از لومن روده­ی باریک به داخل انتروسیت‌ها جذب می‌شود. تمامی دهیدروآسکوربیک اسید در داخل انتروسیت‌ها از طریق گلوتاتیون احیا شده به اسید آسکوربیک احیا می‌شود و سپس این ماده انتروسیت را برای ورود به جریان وریدی و در نهایت جریان خون سیستمیک ترک می­کند. اسید آسکوربیک در بافت‌های مختلف بدن توزیع می‌شود.

سطوح بالای ویتامین C در غده­ی هیپوفیز، غدد آدرنال، انواع گلبول‌های سفید و مغز وجود دارد. اسید آسکوربیک به تنهایی قادر به عبور از سد خونی – مغزی نمی‌باشد و جهت ورود به مغز ابتدا به دهیدروآسکوربیک اسید یا همان DHA اکسید می‌شود. سپس DHA با انتشار تسهیل شده از طریق ناقل 1- گلوکز (Glut1) از سدخونی- مغزی عبور می­کند. سپس DHA درسطح سلول‌های اندوتلیال سد خونی – مغزی توسط (Glut1) منتقل می‌شود. DHA توسط Glut1 به خارج از سلول‌های اندوتلیال منتقل می‌گردد. در مغز DHA به اسید آسکوربیک احیا می‌شود. اکنون اسید آسکوربیک در مغز به دام می­افتد چرا که نمی­تواند توسط Glut1 منتقل شود.

انتقال اسید آسکوربیک به داخل سلول‌های روده­، کبد و کلیه با فرآیند انتقال فعال وابسته به سدیم و از طریق SVCT1 (Sodium-dependent vitamin C transportr 1) صورت می­گیرد.ناقل SVCT2 در انتقال ویتامین C به زلالیه­ی چشم نقش دارد. جذب اسید آسکوربیک توسط نوتروفیل‌ها از طریق Glut1 و با فرآیند انتشار تسهیل شده صورت می­گیرد.

در مورد متابولیسم اسید آسکوربیک، این ویتامین به دهیدروآسکوربیک اسید، اکسید می‌شود که می­تواند به طور مجدد به اسید آسکوربیک احیا شود یا به دی کتوگلونات هیدرولیز گردد. متابولیت‌های دیگر شامل اگزالیک اسید، ترئونیک اسید، L-گزیلوز و آسکوربات -2- سولفات می‌باشد. مسیر اصلی ترشح اسید آسکوربیک و متابولیت‌های آن از طریق کلیه صورت می­پذیرد. برای نگهداری هوموستاز اسید آسکوربیک مقدار بسیار کمی آسکوربات متابولیزه نشده با دریافت غذای روزانه بالای 80 میلی­گرم دفع می‌شود. ترشح کلیوی آسکوربات به تناسب افزایش دوز افزایش می­یابد. همان طور که ذکر شد با افزایش دوز مکمل ویتامین C درصد جذب نیز به همان نسبت کم می‌شود. در نهایت با دریافت دوزهای بالای مکمل ویتامین C دفع آن از طریق مدفوع چشمگیر خواهد بود.


ادامه بستن متن
موارد مصرف: ویتامین C در بیماری‌های مزمنی که مشخصه­ی آنها آسیب اکسیداتیو به مولکول‌های بیولوژیک می‌باشد، سودمند ... ویتامین C در بیماری‌های مزمنی که مشخصه­ی آنها آسیب اکسیداتیو به مولکول‌های بیولوژیک می‌باشد، سودمند است. با اینکه ویتامین c در بعضی شرایط خاصیت بالقوه پرواکسیدان دارد اما ترس از این مطلب خصوصا در سال‌های اخیر از میان رفته است. هم اکنون هیچ شاهد معتبری بر آسیب پرواکسیدان ویتامین C خوراکی در انسان جز در شرایط نادر نظیر بیش بار آهن وجود ندارد.

از سوی دیگر فعالیت آنتی اکسیدانی ویتامین C به خوبی ثابت شده است و این می­تواند در جلوگیری از برخی سرطان‌ها و بیماری‌های قلبی- عروقی سودمند باشد. ویتامین C همچنین به حفاظت در برابر بخشی از اکسیداسیون لیپیدی به دلیل مصرف سیگار کمک می­کند. توانایی آشکار ویتامین C در کاهش بعضی انواع آسیب اکسیداتیو DNA و اینکه می­تواند در بعضی شرایط اکسیداسیون پروتئین را هم کاهش دهد نشان دهنده­ی این است که احتمالا در افراد سیگاری و افرادی با استرس و بیماری‌های مزمن در حالت کلی سودمند است. با مطالعه in vitro و in vivo حیوانی نتایج چشمگیر جالبی به دست آمد که طبق آنها ویتامین C تزریقی می­تواند اثر ضد سرطان بالقوه در تعدادی از بدخیمی­ها داشته باشد و باعث توجه دوباره به این نکته شد که ویتامین C نه تنها یک عامل پیشگیری کننده از سرطان‌هایی است که ممکن است ایجاد شوند بلکه یک مختل کننده­ی بالقوه سرطان نیز می‌باشد. این یافته­های مشابه پیشنهاد می­کنند ویتامین C می­تواند اثرات ضد عفونت بالقوه‌ای بیش از آنچه قبلا تصور می­شد داشته باشد.

علاوه بر موارد فوق، ویتامین C به عنوان یک محرک و نیز تنظیم کننده ایمنی در بعضی شرایط مفید است. نظرات در مورد اینکه می­تواند درمان برای سرماخوردگی باشد اثبات نشده است. اما در چندین پژوهش دیده شده که ویتامین C می­تواند به طور چشمگیری طول دوره و شدت سرماخوردگی را در بعضی افراد کاهش دهد و در سایرین میزان بروز را کم کند. همچنین شواهد ابتدایی در دست است که طبق آنها در بهبود بعضی عفونت‌های تنفسی دیگر نیز سودمند است.

ویتامین C می­تواند در پیشگیری از کاتاراکت مفید باشد.

اخیرا مشاهده شده است که ویتامین C قادر به مهار رشد هلیکوباکترپیلوری است و لذا می­تواند در حفاظت علیه بعضی زخم‌ها و کارسینوم­های معده موثر باشد. همچنین بر طبق گزارش اخیر پیشنهاد می‌شود که میزان پایین اسید اسکوربیک در سرم شاید با بروز بالای بیماری­های کیسه­ی صفرا در زنان مرتبط باشد. در گزارش اخیر دیگری دریافت مکمل ویتامین C با کاهش دیستروفی سمپاتیک رفلکسی پس از شکستگی مچ مرتبط بود. این یافته در بعضی بیماران دچار سوختگی سودمند است و می­تواند در سلامت لثه و ترمیم زخم به صورت عمومی مفید باشد.

قبلاً ویتامین C در بعضی افراد مبتلا به آسم اثرات سومندی نشان داده بود اما در مطالعه­ی مروری اخیری نتیجه­ای از داده­های این مطالعات به دست نیامد. گرچه می­تواند در بعضی دیگر از بیماری‌ها یا اختلالات دیگر مسیر هوایی نظیر سیستیک فیبروز سودمند باشد اما این مطلب هنوز روشن نیست و در مقیاس وسیع آزمایش نشده است. شواهدی ابتدایی از اثرات سودمند آن در بیماری شارکوت-ماری-توث (Charcot- Marie- Tooth) که رایج‌ترین نوروپاتی محیطی ارثی است دیده شده است. شواهد منطقی که نشان دهد این ویتامین در بیماری آلزایمر سودمند است وجود ندارد. اخیرا یک رابطه قوی معکوس بین میزان پلاسمایی ویتامین C و خطر دیابت ملیتوس تیپ II دیده شده است.

اثرات این ویتامین بر عضلات و مقاومت و پایداری آنها شناخته شده نیست.


ادامه بستن متن
موارد منع مصرف : ویتامین C در افرادی با حساسیت شناخته شده به ویتامین C یا هر ترکیب حاوی این ویتامین منع مصرف ... ویتامین C در افرادی با حساسیت شناخته شده به ویتامین C یا هر ترکیب حاوی این ویتامین منع مصرف دارد.

ویتامین C میوه­ی رز

در افرادی که به میوه­ی رز حساسیت شناخته شده­ای نشان داده­اند منع مصرف دارد. گزارش‌هایی مبنی بر ایجاد واکنش‌های آلرژیک در افرادی که با میوه­ی رز کار می­کنند، وجود دارد.


ادامه بستن متن
موارد احتیاط: با اینکه با متابولیسم اسید آسکوربیک، اگزالیک اسید حاصل می‌شود، اما تقریبا نامحتمل است که بتواند در ... با اینکه با متابولیسم اسید آسکوربیک، اگزالیک اسید حاصل می‌شود، اما تقریبا نامحتمل است که بتواند در افراد سالم و بدون مشکلات کلیوی یا کسانی که مستعد تجمع کریستال نیستند مشکلات کلیوی ایجاد کند. افرادی که سنگ کلیوی قبلی دارند یا سابقه­ی عدم کفایت کلیوی قبلی دارند که با کراتینین سرمی بیش از 2 و یا کلیرانس کراتینین کمتر از 30 مشخص می‌شود باید در استفاده از دوزهای بیش از RDA ویتامین C احتیاط کنند (دوز و تجویز را ببینید).

اسید آسکوربیک در تنظیم جذب و انتقال آهن دخالت دارد. بسیار نامحتمل است افرادی که مکمل ویتامین C مصرف می­کنند، مشکلات مربوط به بیش بار آهن داشته باشند. از سوی دیگر افراد مبتلا به هموکروماتوز، تالاسمی، آنمی سیدروبلاستیک، آنمی داسی شکل و کمبود G6PD گلبول قرمز، در صورت مصرف دوزهای بالای ویتامین C، ممکن است با این مشکل مواجه شوند.

زنان باردار و مادران شیرده باید از مصرف مکمل ویتامین C با دوزهای بیشتر از RDA اجتناب کنند.


ادامه بستن متن
عوارض جانبی: در بزرگسالان سالم، عوارض جانبی با مصرف دوزهای بیش از 3 گرم شایع نیست. شایع‌ترین عوارض مصرف دوزهای ... در بزرگسالان سالم، عوارض جانبی با مصرف دوزهای بیش از 3 گرم شایع نیست. شایع‌ترین عوارض مصرف دوزهای روزانه بیش از 3 گرم علایم گوارشی و شامل تهوع، کرامپ‌های شکمی، اسهال و نفخ می‌باشد. این واکنش‌ها در ارتباط با اثرات اسموتیک ویتامین C جذب نشده­ای است که در حال عبور از روده می‌باشد. بعضی طرفداران مصرف دوزهای بسیار بالای ویتامین C توصیه می­کنند دوز روزانه­ی ویتامین C برای "تحمل روده­ها "یعنی غلظتی که مصرف کننده اسهال را تجربه می­کند تیتر شود. این روش پیشنهاد نمی‌شود.

عوارض جانبی نادری در افراد سالمی که دوزهای بالای ویتامین C خوراکی مصرف می­کنند دیده شده است. این عوارض عبارتند از: افزایش گلوکز سرم در مردان بالغی که روزانه 5/4 گرم اسید آسکوربیک دریافت می­کردند. انسداد گوارشی در خانم 66 ساله­ای که روزانه 5/4 گرم اسید آسکوربیک دریافت می­کرد و ازوفاژیت در فردی که تک دوز 500 میلی­گرم دریافت می­نمود. دریافت روزانه­ی ویتامین C با دوز بالا به صورت کلی در حجم وسیعی بی ضرر تلقی می‌شود. اما هایپراگزالوری القا شده با ویتامین C هر چند نادر است، گزارش شده است. در بیماری که در بیمارستانی در نیوزلند بستری ­شده بود (جولای 2008) نارسایی حاد کلیوی ثانویه به هایپراگزالوری القا شده با ویتامین C ایجاد شد که همین عامل موجب مرگ وی شد.


ادامه بستن متن
تداخلات: داروها

Aluminum- containing antiacids: مشاهده شده که مصرف دوزهای بالای ویتامین C که هم زمان با ...
داروها

Aluminum- containing antiacids: مشاهده شده که مصرف دوزهای بالای ویتامین C که هم زمان با مصرف آنتی اسیدهای محتوی آلومینیوم باشد، دفع ادراری آلومینیوم را افزایش می‌دهد که افزایش جذب آلومینیوم از این آنتی اسیدها را به دنبال دارد. اما با این حال این مطلب به خوبی به اثبات نرسیده است.

Aspirin: مصرف مداوم آسپرین در دوزهای بالا می­تواند وضعیت ویتامین C بدن را دچار اختلال نماید.

Chemotherapeutic agents: ویتامین C می­تواند خاصیت آنتی­نئوپلاستیک سیس پلاتین، دوکسوروبیسین و پاک لیتاکسل را تقویت کند. همچنین می­تواند عارضه­ی سمیت قلبی دوکسورو بیسین و سمیت کلیوی سیس پلاتین را تضعیف کند.

این نتایج بر پایه­ی مطالعات in vitro و حیوانی به دست آمده است. بعضی محققین از اینکه دوزهای مکمل ویتامین C شاید اثر بخشی عوامل شیمی درمانی را تضعیف کنند، اظهار نگرانی می­کنند. اسید آسکوربیک سیتوتوکسیسیته­ی القا شده با آرسنیک تری اکسید را در سلول‌های میلوم مولپتیل افزایش می‌دهد. همچنین یافته­ها حاکی از غلبه­ی مقاومت دارویی در میلوم و افزایش چشمگیر اثرات ضد میلومی آرسنیک تری اکسید و ملفالان (melphalan) در مدل‌های کشت بافت و مطالعات حیوانی می‌باشد. آرسنیک تری اکسید یک داروی ضد سرطان با اثرات مختلف است و تعدادی از مطالعات بالینی در حال بررسی اثر سینرژسیت ویتامین C زمانی که همراه آرسنیک تری اکسید تزریق شود، هستند. در تمامی این موارد ویتامین C تزریقی داده شده است نه خوراکی.

اما طبق یک گزارش اخیر ویتامین C ممکن است اثر سیتوتوکسیک تعدادی از داروهای آنتی نئوپلاستیک نظیر دوکسوروبیسین، وین کریستین(vincristin)، متوترکسات (methotrexate)، سیس پلاتین و ایماتینیب مسیلات (imatinib mesylate) را آنتاگونیزه کند. این مطلب نتیجه­ی یک مطالعه­ی مقدماتی in vitro می‌باشد و قبل از حصول و نتیجه نیازمند پیگیری است.

Estrogen:
اسید آسکوربیک مهار 17- بتا – استرادیول را بر تشکیل LDL اکسید شده تقویت می­کند.

Propranolol: اسید آسکوربیک می­تواند بر فرایند جذب و نیز متابولیسم عبور اول پروپرانولول اثر بگذارد. دیده شده که ضربان قلب در مقایسه با گروه شاهد زمانی که پروپرانول همراه اسید آسکوربیک تجویز شود کمتر کاهش می­یابد. این تداخل اهمیت بیولوژیک چندانی ندارد.

ترکیب ویتامین C/ بیوفلاونوئید و داروهایی که سیتوکروم p450 3A4 را مهار می­کنند: محصولات حاوی فلاونوئیدهای گریپ فروت ممکن است با بعضی داروها تداخل داشته باشند. بعضی داروها وقتی همراه با عصاره­ی گریب فروت تجویز شوند زیست فراهی بیش از 3 برابر دارند. به نظر می­رسد فلاونوئید نارینجنین (naringenin) در ایجاد این خاصیت موثر باشد. این ماده و یا سایر ترکیباتی که در عصاره­ی گریپ فروت وجود دارند، سیتوکروم P-450 3A4 (CYP3A4) را مهار می­کنند. داروهایی که تحت تاثیر قرار می­گیرند شامل مسدود کننده کانال کلسیم (فلودیپین)، همچنین کاربامازپین، سیکلوسپورین، لوواستاتین، سیم واستاتین، ساکویناویر و نیسولدیپین می‌باشد. افرادی که این داروها را مصرف می­کنند باید در مصرف هر کدام از ترکیبات دارای گریپ فروت احتیاط کنند.

مکمل‌های غذایی

مس: در مطالعه­ای مشاهده شد دوزهای بالای ویتامین C
به طور منفی وضعیت مس را در بدن مردان تحت تاثیر
قرار می‌دهد. در پژوهش‌های دیگر چنین تاثیری مشاهده نشد.

فلاونوئیدها: ویتامین C به صورت سینرژیست همراه با فلاونوئیدهای مختلفی عمل می­کند. این مطلب پایه­ی ساخت ترکیب مکمل‌های فلانوئیدی با ویتامین C است. اما روشن نیست که این سینرژیسم در چه وسعتی در بدن انسان اتفاق می­افتد. بر طبق یک گزارش ویتامین C به صورت سینرژیست فلاونوئید کرستین (qaercetin) برای محافظت پوست از آسیب اکسیداتیو عمل می­کند. این مطالعه بر روی سلول‌ها در محیط کشت انجام گرفت. گزارش‌های دیگری وجود دارد که بر مبنای آن فلاونوئیدهای مشخصی نظیر کرستین و هسپرتین (hesperetin) احتمالاً جذب ویتامین C به داخل سلول را مهار می­کنند.

گلوتاتیون: اسید آسکوربیک می­تواند در نگهداری میزان گلوتاتیون احیا در سلول‌ها مفید باشد.

آهن: در صورتی که ویتامین C هم زمان با مکمل آهن غیر هم مصرف شود می­تواند جذب آن را افزایش می‌دهد. این مطلب در افرادی که ذخایر آهن بالا دارند یا تمایل طبیعی به ایجاد شرایط بیش بار آهن در بدن آنها وجود دارد نظیر مبتلایان به هموکروماتوز، آنمی سیدروبلاستیک، آنمی داسی شکل، تالاسمی و کمبود G6PD گلبول قرمز مشکلاتی ایجاد می­کند.

سلنیوم: در یک مطالعه­ی حیوانی مشاهده شد که اثرات حفاظتی سلنیت در برابر توموروژنز توسط ویتامین C از بین می‌رود. خاصیت محافظتی شیمیایی سلنومتیونین که شکل غذایی سلنیوم است به وسیله­ی ویتامین C تحت تاثیر قرار نمی­گیرد. ویتامین C سلنیت را به شکلی احیا می­کند که نمی‌تواند توسط بافت جذب گردد.

ویتامین E:
ویتامین C می­تواند در تولید مجدد یا
نگهداری دی – آلفا توکوفرول نقش داشته باشد اما این
مطلب از مطالعات in vitro و حیوانی نتیجه شده است. اینکه
آیا در بدن انسان هم این اتفاق می­افتد و در صورت مثبت
بودن پاسخ این پرسش، در چه حدی اتفاق می­افتد مشخص نیست.

تست‌های آزمایشگاهی

بررسی بیلی­روبین: دریافت دوزهای بالای ویتامین C به صورت کاذب میزان بیلی روبین را بالا نشان می‌دهد.

بررسی کراتینین: دریافت مقدار زیاد ویتامین C می­تواند به صورت کاذب سطح کراتینین سرم و ادرار را بالا نشان دهد. گرچه این مطلب به خوبی اثبات نشده است.

بررسی گلوکز: دریافت دوزهای بالای ویتامین C باعث می‌شود در روش‌هایی که گلوکز بر پایه­ی احیای مس اندازه‌گیری می‌شود (نظیر Clinitest) به صورت کاذب مثبت شود و در روش‌هایی که میزان گلوکز توسط اکسیداز اندازه­گیری می‌شود (نظیر Clinistix, Testape) نتیجه منفی کاذب شود.

بررسی گایاک (Guaiac) برای خون مخفی: دریافت ویتامین C بیش از 1 گرم روزانه باعث منفی شدن این تست به صورت کاذب می‌شود.


ادامه بستن متن
نحوه و میزان مصرف: دوز 200 میلی­گرم روزانه تقریبا برای تامین بیشینه­ی میزان پلاسمایی و لنفوسیتی کافی است. دوزهای ... دوز 200 میلی­گرم روزانه تقریبا برای تامین بیشینه­ی میزان پلاسمایی و لنفوسیتی کافی است. دوزهای ویتامین C از میزان معادل RDA تا 10-5 گرم روزانه و در بعضی موارد حتی بالاتر از آن متغیر است. دوزهای معمول گستره­ای بین 500 میلی­گرم تا 2 گرم روزانه دارند. بعضی افراد هنگام ابتلا به سرماخوردگی دوز روزانه را تا 5-4 گرم افزایش می­دهند. این دوز ممکن
است اثر آنتی هیستامین داشته باشد. در گزارشی مشاهده
شد دوز 5 گرم روزانه­ی ویتامین C برای 4 هفته
به‌طور چشمگیری هلیکوباکترپیلوری را مهار می­کند. اما با این وجود دوز 200 میلی‌گرم روزانه برای تامین بیشینه­ی
میزان پلاسمایی و لنفوسیتی تقریبا کافی است و دوزهای بالا در سم زدایی بعضی کارسینوژن‌ها در معده قبل از جذب ویتامین مفید است.

جذب مکمل ویتامین C در طول روز و یا در صورتی که از انواع آزاد شونده در طول زمان (time-releas) باشد بهتر است.

DV (ارزش روزانه) ویتامین C که در تعیین درصد ارزش روزانه ماده مغذی در برچسب مکمل‌های غذایی و غذاها کاربرد دارد، 60 میلی­گرم می‌باشد و این مقدار بر پایه­ی RDAآمریکا برای ویتامین C تعیین شده است.

در ایالات متحده آمریکا، میانگین میزان دریافتی ویتامین C تقریبا 95 میلی­گرم برای زنان و 107 میلی­گرم برای مردان است. کودکان در سنین 5-1 سالگی روزانه تقریبا 83 میلی­گرم مصرف می­کنند.

ادامه بستن متن
captcha

سوال خود را مطرح کنید. لطفا پیش از طرح سوال، پرسش و پاسخ های قبلی را ملاحظه فرمایید. ممکن است پرسش شما، قبلا پاسخ داده شده باشد

captcha code
اطلاعات علمی تکمیلی
نام علمی: ویتامین C
نام علمی(لاتین): Vitamin C
دسته بندی: ویتامین ها
توضیحات علمی: ویتامین C مشتقی از هگزوزها است که از نظر ساختاری شبیه قند شش کربنه گلوکز می‌باشد. این ویتامین یک ... ویتامین C مشتقی از هگزوزها است که از نظر ساختاری شبیه قند شش کربنه گلوکز می‌باشد. این ویتامین یک مغذی ضروری برای انسان می‌باشد و همانطور که لینوس پولینگ (Linus Pauling) در سال 1970 بیان کرد: «با سایر ویتامین‌ها از این نظر تفاوت دارد که تنها در غذای تعداد کمی از گونه­های حیوانی- انسان، انسان‌های نخستین، خوک گینه، خفاش میوه خوار هندی و بعضی گونه­های پرندگان گنجشکی - مورد نیاز است.» این ویتامین هم چنین برای ماهی سالمون کوهو، قزل آلای رنگین کمان، کپور و بعضی حشرات نیز ضروری است.

بیشتر حیوانات دیگر، گونه­های گیاهی عالی تر و احتمالا تمامی کلاس‌های جلبک‌ها قادر به سنتز ویتامین C از گلوکز یا سایر قندها هستند. مولکول‌های شبیه به ویتامین C توسط بعضی قارچ‌ها ولی نه باکتری‌ها ساخته می‌شوند. تمامی حیوانات نیازمند دریافت ویتامین C، فاقد آنزیم ال-گولانو- گامالاکتون اکسیداز که آنزیم مرحله­ی آخر سنتز اسید آسکوربیک از گلوکز می‌باشد، هستند. گیاهان برای تسهیل مقاومت در برابر استرس اکسیداتیو مرتبط با هزاران اتفاق زیستی و غیر زیستی همراه با فتوسنتز میزان زیادی اسید آسکوربیک می­سازند.

اصلی­ترین سندرم کمبود ویتامین C، اسکوروی (scurvy­) می‌باشد. علایم اسکوروی شامل التهاب و خونریزی لثه­ها، پتشی، اکیموز، هایپرکراتوز فولیکولار، موهای فنری، هموراژی در نواحی اطراف فولیکول‌ها، اختلال در ترمیم زخم، خشکی چشم و دهان (سندرم شوگرن)، درد مفاصل، ضعف عضلانی، درد عضلات، خستگی، افسردگی، عفونت‌های مکرر، آنمی، بی­اشتهایی عصبی، اسهال و مشکلات ریوی و کلیوی که می­تواند منجر به کما و مرگ شود، می‌باشد. اسکوروی تمامی سیستم­های بدن را درگیر می­کند.

فاکتور ضد اسکوربوتیک در سال 1927 توسط بیوشیمیدان مجارستانی دارنده­ی جایزه نوبل Albert Szent- Gyogyi و همکارانش از غده­ی آدرنال گاو نر استخراج شد. اگرچه در آن زمان وی نمی­دانست که این ماده فاکتور آنتی اسکوربوتیک است. در حقیقت، زمینه­ی پژوهشی او ویتامین­ها نبود، بلکه روی اکسیداسیون و احیای بیولوژیک مطالعه می­کرد. وی به دنبال مواد احیا کننده در عصاره­ی قشر آدرنال بود. ماده­ای که بعدها آن را آسکوربیک اسید نامیدند، وی آنرا (CXII) نامید، چرا که دوازدهمین ماده به دست آمده در پژوهش‌های وی در مورد اکسیداسیون بافتی و عملکرد قشر آدرنال بود. او بعدها کشف کرد که CXII در واقع ویتامین C است که عامل ضد آسکوربوتیک می‌باشد. فرمول تجربی آن C6H8O6 می‌باشد، کربوهیدرات و به احتمال زیاد مشتق قندی است. وی در مورد این کشف مقاله­ای ارایه داد که نام این مقاله «Ignos» بود. (از کلمه « Ignosco» در لاتین به معنای نمی­دانم و «-ose» برای نشان دادن اینکه عضوی از گروه قندهاست). اما ویراستار ژورنال اسم مقاله را رد کرد و نام بعدی که Szent- Gyogyi برای آن انتخاب نمود Godnose بود. ویراستار واژه hexuronic acid را به دلیل این که 6 کربن دارد و یک اسید قندی شبیه به گلوکورونیک اسید می‌باشد، پیشنهاد داد. Szent- Gyogyi این نام را پذیرفت و پس از مدت کوتاهی آن هم به آسکوربیک اسید تغییر پیدا کرد. او ساختار دقیق اسید آسکوربیک را که Ignose Godnose را توضیح دهد، نمی‌دانست. شیمیدان و برنده جایزه نوبل دیگری به نام Walther Haworth ساختار آن را رمز گشایی نمود.

«Szent- Gyorgyi» منابع غذایی غنی از آسکوربیک اسید را میوه­های فلفل قرمز مجارستانی و یا فلفل قرمز معرفی نمود. همچنین مواد احیا کننده دیگری نیز در فلفل قرمز پیدا کرد. او این مواد را ویتامین P نامید. این­ها اولین فلاونوئیدهای کشف شده بودند. در سال 1932 بیوشیمیدان امریکایی Glen king و همکارانش، اسید آسکوربیک را از آب لیمو ایزوله کردند که اولین منبع ویتامین C شرح داده شده بود.

بیشتر علایم اسکوروی به ویژه آنهایی که مربوط به بافت پیوندی می‌شوند با اثرات بیوشیمیایی ویتامین C به ویژه نقش آنها به عنوان کوفاکتور پرولیل و لیزیل هیدروکسیلاز که آنزیم­های مهم در سنتز کلاژن هستند، توضیح داده می‌شوند.کلاژن سنتز شده در غیاب اسید آسکوربیک – نظیر حالتی که در اسکوروی ایجاد می‌شود- قادر به تشکیل صحیح فیبرها نمی‌باشد که منجر به شکنندگی عروق خونی و سایر نقایص می­گردد. آسکوربیک اسید در واکنش‌های پرولیل و لیزیل هیدروکسیلاز همانند بیشتر واکنش‌های بیوشیمیایی که شرکت دارد، به عنوان عامل کاهنده عمل می­کند. در این واکنش‌ها ویتامین سبب کاهش یون‌های فریک وکوپریک به حالات به فروس و کوپروس می‌شود که دو شکل یونی ایجاد شده برای پیشرفت واکنش‌ها الزامی هستند.

اسید آسکوربیک همچنین در بیوسنتز سایر ترکیبات بافت پیوندی نظیر الاستین، فیبرونکتین، پروتئوگلیکان‌ها، ماتریکس استخوان و فیبریلین مرتبط با الاستین مشارکت دارد. همچنین در بیان ژن کلاژن و ترشح پروکلاژن سلولی اهمیت دارد.

خستگی و ضعف اسکوروی می­تواند مربوط به کمبود ال-کارنیتین باشد. اسید آسکوربیک کوفاکتور واکنش‌های بسیار مهم در مسیر بیوسنتز کارنیتین می‌باشد.

اسید آسکوربیک در تنظیم جذب، انتقال و ذخیره­ی آهن دخالت دارد و به جذب روده­ای آهن توسط کاهش آهن فریک به فرم فروس کمک می­کند. همچنین می‌تواند سنتز فریتین را برای افزایش ذخیره­ی­ آهن در سلول‌ها تحریک کند. این ویتامین در بیوسنتز کورتیکواستروئیدها وآلدوسترون و نیز تبدیل کلسترول به اسیدهای صفراوی نقش دارد. همچنین به عنوان یک عامل کاهنده برای اکسیدازهایی که عمل مخلوط دارند (mixed-function oxidases) عمل می­کند.

بنا به دلایل گفته شده، اسید آسکوربیک بیشتر با خواص آنتی اکسیدانی و نقش آن در پیشگیری از بیماری‌های دژنراتیو مشخصی نظیر بیماری عروق کرونر قلب و سرطان شناخته می‌شود. در واقع اسید آسکوربیک مهم‌ترین آنتی اکسیدان محلول در آب در بدن می‌باشد.

میزان دریافت روزانه ویتامین C برای جلوگیری از اسکوروی 10-5 میلی­گرم است. اسکوروی در کشورهای توسعه یافته به ندرت دیده می‌شود. چراکه مردم این کشورها معمولا بسیار بیشتر از این مقدار مصرف می­کنند. در حدود 90% ویتامین C در رژیم غذایی معمولی از میوه‌ها و سبزیجات تامین می‌شود. فلفل- فلفل شیرین سبز و قرمز، فلفل تند سبز و قرمز- از منابع غنی ویتامین C به شمار می‌روند. سایر منابع خوب این ویتامین عبارتند از: مرکبات و آب مرکبات، کلم بروکلی، اسفناج، توت فرنگی و گل کلم. مغزها و غلات حاوی مقدار بسیار کمی ویتامین C هستند. فرآیند پخت فعالیت این ویتامین را از بین می‌برد.

تقریبا 10-5 درصد محتوای ویتامین C میوه­های تازه و سبزیجات به شکل دهیدروآسکوربیک اسید می‌باشد. در مورد غذاهای فرآوری شده این عدد به بیش از تقریبا 30% می‌رسد. D- آسکوربیک اسید (اریتوربیک اسید یا ایزوآسکوربیک اسید) که اپی مر L- آسکوربیک اسید می‌باشد، معمولا به عنوان نگهدارنده­ی آنتی اکسیدان به غذاها افزوده می‌شود. اریتوربیک اسید مقدار بسیار کمی از اثرات اسید اسکوربیک را داراست.

علاوه بر اسید آسکوربیک و L – اسید اسکوربیک، ویتامین C با نام‌های دیگری نظیر 2، 3- دی دهیدرو-L-ترئو-هگزانو- 1، 4- لاکتون، 3- اکسو-L-گولوفورانولاکتون، L- ترئو- هگز-2- انونیک اسید گاما-لاکتون، L-3- کتو-ترئو- هگزورونیک اسید لاکتون، L-گزیلو- آسکوربیک اسید و ویتامین آنتی اسکوربوتیک شناخته می‌شود. اختصار آن.AA است. اسید اسکوربیک یک کریستال محلول در آب است که مزه­ی اسیدی تیز خوشایندی (برای بعضی افراد) دارد. وزن مولکولی آن 13/176 دالتون و فرمول مولکولی آن C6H8O6 است.

شکل دیگر ویتامین C محصول واکنش اکسیداسیون
L- آسکوربیک اسید، L- دهیدروآسکوربیک اسید یا DHA می‌باشد.

ویتامین C و بیوفلاونوئیدها

ویتامین C همراه با بیوفلاونوئیدها مخلوطی از ویتامین C به شکل آسکوربیک اسید یا آسکوربات به همراه فلاونوئیدهاست. به طور معمول فلاونوئیدها، فلاونوئیدهای مرکبات هستند و از لیمو، پرتقال و گریپ فروت مشتق می‌شوند. به نظر می‌رسد که فلاونوئیدها به صورت سینرژیست با ویتامین C عمل می­کنند. این یافته­ حاصل مطالعات و نوشته­های بیوشیمیدان مجارستانی Alboct Szent- Gyorgyi است که کاشف اسید آسکوربیک می‌باشد. وی علاوه بر اسید آسکوربیک موادی را از مرکبات و فلفل مجارستانی استخراج نمود که نام آنها را ویتامین P نهاد. ویتامین P هم اکنون به بیوفلاونوئیدها یا فلاونوئیدها اطلاق می‌شود. فلاونوئیدها ویتامین نیستند.

این دانشمند معتقد بود بیوفلاونوئیدها و ویتامین C به صورت سینرژیست عمل می­کنند تا سلامت مویرگ‌های خونی را حفظ کرده و از شکنندگی آنها جلوگیری کنند. شواهد in vitro وجود دارد که نشانگر این عمل سینرژیست هستند. در پژوهشی مشاهده شد که آسکوربیک اسید با فلاونوئید کرستین(quencetin) در محافظت از سلول‌های بافت پوستی در محیط کشت علیه آسیب‌های اکسیداتیو القا شده با کمبود گلوتاتیون به صورت سینرژیست عمل ­می­کند. با این حال تاکنون شواهد معتبری در رابطه با عملکرد سینرژیست ویتامین C و فلاونوئیدها در شرایط in vivo به دست نیامده است. مطالعه­ی اخیری در محیط کشت پیشنهاد می­کند که فلاونوئیدها حتی قادر به مهار جذب ویتامین C به داخل سلول هستند.

فلاونوئیدها مستقل از ویتامین C اثرات بیولوژیک دارند. (مطالب مربوط به فلاونوئیدها را ببینید). فلاونوئیدهای گریپ فروت شامل کرستین، نارینجنین(naringenin) و کمپفرول (kaempferol) می‌باشد. لیمو دارای فلاونوئیدهای هسپریدین (hesperidin 7-0-beta rutinoside) و اریوسیترین (eriodictyol 7-0-beta- rutinoside) است. این فلاونوئیدها همراه با روتین و تعدادی دیگر، در مکمل‌های ویتامین C /بیوفلاونوئید یافت می‌شوند.

بعضی فرمولاسیون‌ها از فلاونوئیدهای پرتقال Citrus aurantium استفاده می­کنند.
ویتامین C جوشان

ویتامین C جوشان از L-آسکوربیک اسید، اسید سیتریک و بی کربنات سدیم تشکیل می‌شود. زمانی که قرص در آب انداخته می‌شود، اسید سیتریک با بی کربنات سدیم واکنش داده و سیترات سدیم و دی اکسید کربن حاصل می‌شود. همچنین مقداری از بی کربنات سدیم با اسید آسکوربیک واکنش داده و مقداری آسکوربات سدیم حاصل می‌شود. برای بعضی افراد تحمل قرص جوشان ویتامین C آسان تر از مکمل اسید آسکوربیک است.

ویتامین C آسرولا (ACEROLA)

ویتامین C آسرولا (Acerola) از میوه­ی acerola به دست می­آید. این میوه مربوط به درخت یا بوته­ی کوچکی است کهL Malphighia glabra نامیده می‌شود. این گیاه بومی مناطق آنتیلز و شمال آمریکای جنوبی است. به آسرولا، گیلاس باربادو یا گیلاس آنتیلز، گیلاس هند غربی، گیلاس پروتوریکو، cereso، cereja- das- antilhas وcereja- do- para نیز می­گویند. در سال 1945 این میوه توسط محققان دانشکده­ی پزشکی دانشگاه پورتوریکو آنالیز شد و مشاهده شد که از نظر محتوای ویتامین C بسیار غنی می‌باشد. این مطالعه از این واقعیت جالب منشاء می‌گرفت که مردم محلی از این میوه برای سرماخوردگی استفاده می­کردند.

این میوه یکی از غنی­ترین منابع ویتامین C در جهان است. محتوای ویتامین C به رسیدگی، فصل، آب و هوا و موقعیت آن بستگی دارد. محتوای ویتامین C زمانی که هنوز میوه سبز است و به طور کامل نرسیده است، در بالاترین میزان قرار دارد. میزان ویتامین C میوه نرسیده از 7/4 گرم در 100 گرم یا 7/4% تا 2 گرم در 100 گرم یا 2% در میوه­ی کاملا رسیده متغیر است. برای مقایسه بهتر است بدانید محتوی ویتامین C پرتقال بدون پوست 05/0% یا 50 میلی­گرم در 100 گرم است. آسرولا همچنین دارای فلاونوئیدها، سایر ویتامین­ها نظیر تیامین، ریبوفلاوین، نیاسین، پنتوتنیک اسید، بتا کاروتن و مواد معدنی نظیر منیزیم و پتاسیم است.

Malphighia glabra همچنین خواص ضدقارچی فعال دارد. در طب سنتی از آسرولا در درمان بیماری­های کبدی، اسهال، اسهال خونی، سرفه، سرماخوردگی و گلودرد استفاده می‌شود.

ویتامین C میوه گل رز (ROSE HIP)

Rose hip به میوه­های گل رز گفته می‌شود. این میوه تخمدان متورم گل می‌باشد که پس از ریزش گلبرگ‌ها، تخم تولید می­کند. زمانی که تمامی گلبرگ‌های گل ریختند هر چیزی که متصل به ساقه بماند میوه­ی رز (rose hip) خوانده می‌شود. این میوه­ها از منابع غنی ویتامین C هستند. در حقیقت گونه­ای به نام (Rosa rugosa Thunb) حاوی بیشترین میزان ویتامین C موجود در میان ارگانیسم‌ها در جهان است. میوه­ی این گونه بیش از 7 گرم ویتامین C در هر 100 گرم یا 7% ویتامین C دارد. Acerola دومین منبع غنی طبیعی ویتامین C است که %7/4 ویتامین C دارد. برای مقایسه، پرتقال بدون پوست حاوی 05/0% ویتامین C است. در طول جنگ جهانی دوم انگلیس، نروژ و سوئد با بحران‌های اسکوروی مواجه شدند. از آنجا که جنگ در رفت و آمد کشتی‌ها محدودیت ایجاد کرده بود، انگلیسی‌ها قادر به تهیه مرکبات کافی نبودند و کودکان شروع به بروز علایم اسکوروی اولیه نمودند. انگلیسی‌ها کشف کردند که میوه­ی رز یک منبع عالی ویتامین C است و از این میوه در تهیه­ی چای، سوپ و شربت استفاده کردند. کودکان هر روز این مکمل‌ها را دریافت می­کردند و این عامل باعث پیشگیری از مشکلات اسکوروی شد. میوه­ رز اصلی­ترین منبع طبیعی ویتامین C است. تعداد کمی از گونه­ها که در تهیه­ی ویتامین از آنها استفاده می‌شود، عبارتند از: Rosa rugosa Thunb, Rosa mosqueta ,Rosa canina. علاوه بر ویتامین C میوه­ی رز حاوی کاروتنوئیدهایی چون بتا –کاروتن، لیکوپن، زئاگزانتین، روبی گزانتین، گازانیاگزانتین، بتا- کریپتوگزانتین، گاما –کاروتن، لوتئین، ویولاگزانتین و آنتراگزانتین می‌باشد. همچنین محتوی فلاونوئیدها، کاتچین­ها، پلی فنل‌ها، پروسیانیدین­ها و پکتین­هاست.

میوه رز کاربردهای دیگری نیز دارد. روغنی که از دانه‌های آن استخراج می‌شود، به دلیل محتوای بالای آلفا- لینولنیک اسید (50%-45%) و لینولئیک اسید (40%) در بسیاری از محصولات آرایشی مورد استفاده قرار می‌گیرد. میوه آن نیز به عنوان ماده غذایی در مربا، چای و نوشیدنی‌های الکلی به کار می‌رود.

ویتامین C با اسیدیته کاهش یافته
(REDUCED- ACIDITY VITAMIN C)


این محصول حاوی مخلوط 50% اسید آسکوربیک و 50% آسکوربات سدیم است. برای بعضی افراد این ترکیب، از مکمل اسید آسکوربیک قابل تحمل تر است. از آنجا که (pKa) نخست اسید آسکوربیک 2/4 می‌باشد، PH ترکیب به صورت محلول در آب 2/4 می‌باشد. به ویتامین C با اسیدیته کاهش یافته، ویتامین C بافری نیز می­گویند.

ویتامین C غیر اسیدی (C NON-ACID VITAMIN)

این ترکیب شامل یک نمک سدیم یا کلسیم آسکوربات است که در صورت حل شدن در آب PH خنثی دارد. نمک کلسیمی آن دارای دو مولکول آسکوربات و یک اتم کلسیم می‌باشد و فرمول مولکولی آن (C12H14CaO12) می‌باشد. کلسیم آسکوربات آزادانه در آب حل می‌شود. نمک سدیمی شامل یک مولکول آسکوربات و یک اتم سدیم می‌باشد. فرمول مولکولی آن C6H7NaO6 می‌باشد. برای بعضی افراد سدیم آسکوربات و کلسیم آسکوربات اشکال مقبول تری به عنوان مکمل ویتامین C هستند.

متابولیت‌های آسکوربات و ویتامین C

متابولیت‌های آسکوربات و ویتامین C مکمل‌های تجاری ویتامین C هستند که محتوی ویتامین C در شکل یک نمک و معمولاً کلسیم آسکوربات و متابولیت‌های ویتامین C می‌باشد. این متابولیت‌ها می­توانند آلدونیک اسیدها L - ترئونیک اسید، L- گزیلونیک اسید و L- لیکسونیک اسید باشند. متابولیت رایج در ا

ادامه بستن متن
عملکرد:  ویتامین C فعالیت آنتی اکسیدانی دارد. همچنین می­تواند اثرات آنتی آتروژنیک، آنتی کارسینوژنیک، ...  ویتامین C فعالیت آنتی اکسیدانی دارد. همچنین می­تواند اثرات آنتی آتروژنیک، آنتی کارسینوژنیک، ضد پرفشاری خون، ضد ویروسی، آنتی هیستامین، تنظیم کننده سیستم ایمنی، حفاظت از چشم و مسیر هوایی داشته باشد و به سم زدایی برخی فلزات سنگین نظیر سرب و سایر مواد شیمیایی سمی کمک کند.

ادامه بستن متن
مکانیسم عمل:  به نظر می‌رسد ویتامین C مهم‌ترین آنتی اکسیدان بیولوژیک محلول در آب می‌باشد و می­تواند علاوه ...  به نظر می‌رسد ویتامین C مهم‌ترین آنتی اکسیدان بیولوژیک محلول در آب می‌باشد و می­تواند علاوه بر گونه­های فعال اکسیژن، گونه­های فعال نیتروژن را نیز پاکسازی کند. آسکوربیک اسید یا L-آسکوربات یک عامل احیا کننده بسیار عالی است و به عنوان کوفاکتور در واکنش‌های بیوشیمیایی مختلفی نظیر احیای فلزات واسطه­ای چون آهن و مس حضور دارد.

به نظر می‌رسد آسکورباتی که توسط بیشتر گونه­های فعال اکسیژن و نیتروژن اکسید می‌شود در آسیب بافتی مرتبط با بیماری‌های مختلف دخالت دارد. این گونه شامل سوپر اکسید، هیدروکسیل، پراکسیل و رادیکال‌های نیتروکساید و همچنین گونه‌های فعال غیر رادیکال نظیر اکسیژن اتمی، پراکسی نیتریت و هیپوکلریت می‌باشد. به دلیل این قدرت پاکسازی، آسکوربات پراکسیداسیون لیپیدی و آسیب اکسیداتیو DNA و پروتئین را مهار می­کند.

آسکوربات توسط گونه­های فعال اکسیژن و نیتروژن به رادیکال سمیدهیدروآسکوربات اکسید می‌شود که آن نیز از طریق آنزیم NADH سمی دهیدروآسکوربات ردوکتاز مجددا به آسکوربات احیا می­گردد و یا تبدیل به دهیدرو آسکوربات می‌شود. دهیدروآسکوربات به نوبه­ی خود می­تواند از طریق آنزیم­های وابسته به گلوتاتیون به شکل آسکوربات باز گردد و یا کاتابولیزه ­شود.

آسکوربات به عنوان یک آنتی اکسیدان ثانویه عمل می­کند. حداقل در in vitro آسکوربات سبب تولید مجدد آنتی اکسیدان اصلی لیپیدی یعنی آلفا – توکوفرول از شکل رادیکالی آلفا- توکوفروکسیل می‌شود. همچنین در تولید مجدد و ذخیره سازی آلفا – توکوفرول در in vivo مشارکت دارد، اما این مطلب کاملا روشن نیست. ویتامین C غلظت گلوتاتیون احیای داخل سلولی را حفظ می‌کند.

اثر آنتی آتروژنیک ویتامین C دارای توضیحات متفاوتی است. گفته می‌شود اکسیداسیون LDL مرحله­ی اولیه­ی کلیدی در تشکیل پلاک آتروم است. ویتامین C با پاکسازی رادیکال­های پروکسیل در فاز آبی از اکسیداسیون (LDL) جلوگیری می­کند. همچنین می­تواند عملکرد اندوتلیال را با افزایش سنتز نیتریک اکساید (NO یا EDRF به جهت اینکه فاکتور متسع کننده مشتق از اندوتلیوم است.) یا جلوگیری از غیرفعال شدن آن با پاکسازی رادیکال‌های سوپراکسید بهبود بخشد. سوپراکسید با نیتریک اکساید واکنش داده و پراکسی نیتریک ایجاد می‌شود. غلظت‌های بالای ویتامین C برای جلوگیری از واکنش سوپراکسید و اکسید نیتریک در خارج از سلول لازم است. البته این غلظت‌های پلاسمایی بالا در صورتی که ویتامین C به صورت تزریقی تجویز شود قابل دسترس است و معمولا با تجویز خوراکی ویتامین C این غلظت‌ها حاصل نمی‌شود.

همانطور که ذکر شد ویتامین C در نگهداری غلظت‌های گلوتاتیون احیای داخل سلولی موثر است. به نظر می­رسد این فعالیت در نگهداری سطح اکسید نیتریک و تقویت اثرات وازواکتیو آن موثر است. ویتامین C خوراکی قادر به تامین غلظت‌های کافی و بالای ویتامین C داخل سلولی جهت پاکسازی رادیکال‌های سوپراکسید می‌باشد، لذا منابع داخل سلولی سوپراکسید که ممکن است برای اکسید نیتریک مضر باشد با ویتامین C خوراکی پاکسازی می‌شود. اخیرا مشاهده شده است که اسید آسکوربیک فعالیت سنتز اکسید نیتریک را با افزایش دادن تتراهیدروبیوپترین داخل سلولی افزایش می‌دهد. ویتامین C سنتز پروستاگلاندین را تنظیم نموده و بنابراین در تولید ایکوزانوئیدها و فعالیت آنتی ترومبوتیک و وازودیلاتوری دخالت دارد. ذخیره سازی و تولید مجدد آلفا- توکوفرول توسط ویتامین C یکی دیگر از دلایل فعالیت آنتی-آتروژنیک ویتامین C می‌باشد.

اثرات آنتی آتروژنیک ویتامین C تا حدی می­تواند به دلیل توانایی آن در سم زدایی کارسینوژن‌ها و نیز مهار فرآیندهای کارسینوژنیک از طریق فعالیت آنتی اکسیدانی باشد. ویتامین C قادر به جلوگیری از تشکیل کارسینوژن‌هایی نظیر نیتروز آمین‌های غذا و مجرای گوارشی است و نیز می­تواند کارسینوژن‌ها و موتاژن‌های شیمیایی نظیر آنتراسن، بنزو[a] پیرن، حشره کشهای ارگانوکلرین و فلزات سنگین را سم زدایی کند. غلظت‌های بالای اسید آسکوربیک در شیره­ی معده می­تواند خطر سرطان معده را با مهار تشکیل ترکیبات کارسینوژن ان- نیتروز کاهش دهد. علاوه بر این استرس اکسیداتیو وارد بر موکوس معده در گاستریت مرتبط با هلیکو باکترپیلوری شرایطی است که می­تواند زمینه­ ابتلا به سرطان معده را ایجاد کند. شواهد ابتدایی نشان می‌دهد که ویتامین C رشد هلیکوباکترپیلوری را مهار می­کند.

مطالعات حاکی از آن است که ویتامین C دارای اثر پیشگیری از سرطان، حداقل در مورد انواع خاصی از آن می‌باشد. با این وجود نقش ویتامین C در درمان سرطان بسیار ناشناخته است. مطالعه کشت بافت رده­های کارسینوم پستان انسان نشان داد ویتامین C اثر آنتی نئوپلاستیک دوکسوروبیسین (doxorubicin)، سیس پلاتین (cisplatin) و پاک لیتاکسل(Paclitaxel) را تقویت می­کند و مکانیسم اثر احتمالا مربوط به خاصیت پرواکسیدان (نه آنتی اکسیدان) ویتامین در تقویت خواص این داروهای شیمی درمانی می‌باشد. پژوهش دیگری نشان داد شکل پرو- اکسیدان ویتامین C می‌تواند سبب تنظیم افزایشی آنزیم­های دخیل در ترمیم DNA شود. این اثر می­تواند تا حدی نقش آنتی کارسینوژنیک داشته باشد. اخیرا روشن شده است که اسید آسکوربیک خاصیت سیتوتوکسیسیته­­ی آرسنیک تری اکسید را در سلول‌های میلوم مولتیپل افزایش می‌دهد. این مطلب نیز می­تواند به اثر پرواکسیدان ویتامین C مربوط باشد. آرسنیک تری- اکسید یک داروی ضد سرطان با اثرات مختلف است.

ویتامین C در برخی افراد ممکن است اثر ضد پرفشاری خون داشته باشد. بعضی مطالعات in vitro نشان می‌دهند ویتامین C سنتز پروستاگلاندین وازودیلاتوری (PGE1) را افزایش می‌دهد. اما این خاصیت با تنظیم تون عروقی در انسان مرتبط نیست. همان طوری که قبلا گفته شد ویتامین C می­تواند سطح نیتریک اکساید و اثرات وازواکتیو آن را حفظ نماید. به نظر می‌رسد این ویتامین اتساع عروقی وابسته به اندوتلیال را در افراد مبتلا به پرفشاری خون اولیه و نیز مبتلایان به هایپرکلسترولمیا بهبود بخشد و نیز در بازگرداندن اتساع عروقی وابسته به جریان که با اکسید نیتریک القا می‌شود در مبتلایان به نارسایی احتقانی قلب کمک کننده باشد.

شواهدی وجود دارند که نشان می­دهند ویتامین C همانند سازی ویروس HIV-1 را در in vitro مهار می­کند. نتایج یک پژوهش حاکی از تنظیم افزایشی بیان ژن انتقال دهنده گلوکز 1 (Glut1) در سلول‌های آلوده با ویروس HIV بود. Glut1 یکی از پروتئین‌های ناقل اسید اسکوربیک محسوب می‌شود. افزایش غلظت سلولی آسکوربات شاید برای سلول‌های آلوده با HIV سمی باشد، چرا که اسید نوکلئیک ویروس با عمل فرم پرواکسیدان ویتامین C تجزیه می‌شود. مکانیسم اثر ضد HIV ویتامین در شرایط in vitro همانند ارتباط این یافته با افراد HIV+ ناشناخته است.

شواهدی در مورد اثر ویتامین C بر همانند سازی ویروس­های عامل سرماخوردگی در شرایط in vivo وجود ندارد. یافته­هایی در مورد اثرات مکمل‌های ویتامین C در کاهش بروز، شدت و طول دوره­ی علایم سرماخوردگی در بعضی افراد به دست آمده است. به نظر می­رسد این اثر حداقل تا حدی مربوط به خاصیت آنتی هیستامین ویتامین C باشد.

اثر تنظیم کننده سیستم ایمنی ویتامین C نیز ممکن است تا حدی مربوط به خاصیت آنتی هیستامینی آن باشد. این ویتامین می­تواند کموتاکسی نوتروفیل‌ها را با کاهش غیر مستقیم اثرات مهار کننده ایمنی هیستامین افزایش دهد. بعضی از مطالعات نشان می­دهند ویتامین C در شرایط in vitro تکثیر لنفوسیتی تحریک شده با میتوژن، واکنش‌های بیش حساسیتی تاخیری (DTH) در پاسخ به آنتی ژن‌های پوستی، فعالیت سلول‌های کشنده­ی طبیعی و کموتاکسی نوتروفیل‌ها را افزایش می‌دهد، اما سایر پژوهش­ها هیچ اثری از ویتامین C بر این موارد و سایر شاخص‌های عملکرد ایمنی نشان نداده‌اند.

بعضی مطالعات حاکی از اثر حفاظتی مکمل ویتامین C دربرابر کاتاراکت هستند. به نظر می­رسد کدر شدن عدسی مرتبط با سن به علت استرس اکسیداتیو باشد. بافت چشم ویتامین C را تغلیظ می­کند و خاصیت آنتی اکسیدانی ویتامین می­تواند عامل تاثیر آن در محافظت از کاتاراکت باشد.

به نظر می­رسد ویتامین C در محافظت علیه ایجاد آسم و سایر بیماری‌های ریوی انسدادی و همچنین محافظت از مسیرهوایی در برابر اثرات آلرژن‌ها، عفونت‌های ویروسی و محرک‌ها در بعضی افراد موثر باشد. آلرژن‌ها، ویروس‌ها و مواد محرک نظیر اوزون و اکسیدهای نیتروژن و اکسیدهای گوگرد منجر به افزایش استرس اکسیداتیو در مسیرهای هوایی می‌شوند که می­تواند منجر به تنگی برونش‌ها گردد. واضح است که این اثر محافظتی ویتامین C مربوط به خواص آنتی اکسیدانی آن است.

خواص آنتی اکسیدانی ویتامین C مسئول اثر آن در حفاظت بافت در برابر اثرات مخرب بعضی مواد شیمیایی سمی و فلزات سنگین نیز می‌باشد. بر طبق گزارش، میزان بالای اسید آسکوربیک در سرم با کاهش شیوع سطح خونی افزایش یافته­ی سرب مرتبط می‌باشد. مکانیسم اثر ویتامین C در کاهش سرب ناشناخته است. در یک پژوهش خواص شلاته کنندگی اسید آسکوربیک و عامل شلاته کننده شناخته شده­ی سرب یعنی EDTA مقایسه شد و نتایج حاکی از فعالیت برابر آن دو در پاسخ به سرب بود.


ادامه بستن متن
فارماکوکینتینک: جذب ویتامین C از لومن روده­ی باریک وابسته به میزان دریافت غذایی آن می‌باشد. در صورتی که دریافت ... جذب ویتامین C از لومن روده­ی باریک وابسته به میزان دریافت غذایی آن می‌باشد. در صورتی که دریافت غذایی روزانه 30 میلی­گرم باشد ویتامین تقریبا به صورت کامل از لومن روده باریک به داخل انتروسیت‌ها جذب می‌شود و اگر دریافت روزانه 180-30 میلی­گرم باشد تقریبا 70 تا 90 درصد آن جذب می­گردد. در حدود 50% تک دوز 5/1 -1 گرم روزانه جذب می‌شود. درصد جذبی تک دوز با افزایش میزان آن کاهش می­یابد. برای مثال تنها 16% تک دوز 12 گرم روزانه جذب می‌شود. بیشینه جذب ویتامین C در دوزهای بالا با مصرف چندین دوز با فاصله­ی زمانی از هم در یک روز حاصل می‌شود تا با دریافت تک دوز. علاوه بر این اشکال آهسته رهش دوزهای بالا سبب کیفیت بالاتر جذب نسبت به دوز معادل غیر آهسته رهش شده است. نوع غذای مصرفی در جذب مکمل ویتامین C یا ویتامین C غذایی تاثیری ندارد.

جذب روده­ای ویتامین C غذایی، یا مکمل‌های حاوی بیش از 500 میلی­گرم از طریق فرآیند انتقال فعال وابسته به سدیم صورت می­گیرد. در دوزهای بالاتر از 500 میلی­گرم فرآیندهای انتشار وارد عمل می‌شوند. مهم‌ترین ناقل روده­ای ویتامینC،SVCT1 (ناقل 1 ویتامین C وابسته به سدیم) است. مقداری از اسید آسکوربیک ممکن است به دهیدرواسکوربیک اسید، اکسید شده و از طریق ناقل­های گلوکز به داخل انتروسیت‌ها منتقل شود. دهیدروآسکوربیک اسید غذایی نیز به همین روشن از لومن روده­ی باریک به داخل انتروسیت‌ها جذب می‌شود. تمامی دهیدروآسکوربیک اسید در داخل انتروسیت‌ها از طریق گلوتاتیون احیا شده به اسید آسکوربیک احیا می‌شود و سپس این ماده انتروسیت را برای ورود به جریان وریدی و در نهایت جریان خون سیستمیک ترک می­کند. اسید آسکوربیک در بافت‌های مختلف بدن توزیع می‌شود.

سطوح بالای ویتامین C در غده­ی هیپوفیز، غدد آدرنال، انواع گلبول‌های سفید و مغز وجود دارد. اسید آسکوربیک به تنهایی قادر به عبور از سد خونی – مغزی نمی‌باشد و جهت ورود به مغز ابتدا به دهیدروآسکوربیک اسید یا همان DHA اکسید می‌شود. سپس DHA با انتشار تسهیل شده از طریق ناقل 1- گلوکز (Glut1) از سدخونی- مغزی عبور می­کند. سپس DHA درسطح سلول‌های اندوتلیال سد خونی – مغزی توسط (Glut1) منتقل می‌شود. DHA توسط Glut1 به خارج از سلول‌های اندوتلیال منتقل می‌گردد. در مغز DHA به اسید آسکوربیک احیا می‌شود. اکنون اسید آسکوربیک در مغز به دام می­افتد چرا که نمی­تواند توسط Glut1 منتقل شود.

انتقال اسید آسکوربیک به داخل سلول‌های روده­، کبد و کلیه با فرآیند انتقال فعال وابسته به سدیم و از طریق SVCT1 (Sodium-dependent vitamin C transportr 1) صورت می­گیرد.ناقل SVCT2 در انتقال ویتامین C به زلالیه­ی چشم نقش دارد. جذب اسید آسکوربیک توسط نوتروفیل‌ها از طریق Glut1 و با فرآیند انتشار تسهیل شده صورت می­گیرد.

در مورد متابولیسم اسید آسکوربیک، این ویتامین به دهیدروآسکوربیک اسید، اکسید می‌شود که می­تواند به طور مجدد به اسید آسکوربیک احیا شود یا به دی کتوگلونات هیدرولیز گردد. متابولیت‌های دیگر شامل اگزالیک اسید، ترئونیک اسید، L-گزیلوز و آسکوربات -2- سولفات می‌باشد. مسیر اصلی ترشح اسید آسکوربیک و متابولیت‌های آن از طریق کلیه صورت می­پذیرد. برای نگهداری هوموستاز اسید آسکوربیک مقدار بسیار کمی آسکوربات متابولیزه نشده با دریافت غذای روزانه بالای 80 میلی­گرم دفع می‌شود. ترشح کلیوی آسکوربات به تناسب افزایش دوز افزایش می­یابد. همان طور که ذکر شد با افزایش دوز مکمل ویتامین C درصد جذب نیز به همان نسبت کم می‌شود. در نهایت با دریافت دوزهای بالای مکمل ویتامین C دفع آن از طریق مدفوع چشمگیر خواهد بود.


ادامه بستن متن
موارد مصرف: ویتامین C در بیماری‌های مزمنی که مشخصه­ی آنها آسیب اکسیداتیو به مولکول‌های بیولوژیک می‌باشد، سودمند ... ویتامین C در بیماری‌های مزمنی که مشخصه­ی آنها آسیب اکسیداتیو به مولکول‌های بیولوژیک می‌باشد، سودمند است. با اینکه ویتامین c در بعضی شرایط خاصیت بالقوه پرواکسیدان دارد اما ترس از این مطلب خصوصا در سال‌های اخیر از میان رفته است. هم اکنون هیچ شاهد معتبری بر آسیب پرواکسیدان ویتامین C خوراکی در انسان جز در شرایط نادر نظیر بیش بار آهن وجود ندارد.

از سوی دیگر فعالیت آنتی اکسیدانی ویتامین C به خوبی ثابت شده است و این می­تواند در جلوگیری از برخی سرطان‌ها و بیماری‌های قلبی- عروقی سودمند باشد. ویتامین C همچنین به حفاظت در برابر بخشی از اکسیداسیون لیپیدی به دلیل مصرف سیگار کمک می­کند. توانایی آشکار ویتامین C در کاهش بعضی انواع آسیب اکسیداتیو DNA و اینکه می­تواند در بعضی شرایط اکسیداسیون پروتئین را هم کاهش دهد نشان دهنده­ی این است که احتمالا در افراد سیگاری و افرادی با استرس و بیماری‌های مزمن در حالت کلی سودمند است. با مطالعه in vitro و in vivo حیوانی نتایج چشمگیر جالبی به دست آمد که طبق آنها ویتامین C تزریقی می­تواند اثر ضد سرطان بالقوه در تعدادی از بدخیمی­ها داشته باشد و باعث توجه دوباره به این نکته شد که ویتامین C نه تنها یک عامل پیشگیری کننده از سرطان‌هایی است که ممکن است ایجاد شوند بلکه یک مختل کننده­ی بالقوه سرطان نیز می‌باشد. این یافته­های مشابه پیشنهاد می­کنند ویتامین C می­تواند اثرات ضد عفونت بالقوه‌ای بیش از آنچه قبلا تصور می­شد داشته باشد.

علاوه بر موارد فوق، ویتامین C به عنوان یک محرک و نیز تنظیم کننده ایمنی در بعضی شرایط مفید است. نظرات در مورد اینکه می­تواند درمان برای سرماخوردگی باشد اثبات نشده است. اما در چندین پژوهش دیده شده که ویتامین C می­تواند به طور چشمگیری طول دوره و شدت سرماخوردگی را در بعضی افراد کاهش دهد و در سایرین میزان بروز را کم کند. همچنین شواهد ابتدایی در دست است که طبق آنها در بهبود بعضی عفونت‌های تنفسی دیگر نیز سودمند است.

ویتامین C می­تواند در پیشگیری از کاتاراکت مفید باشد.

اخیرا مشاهده شده است که ویتامین C قادر به مهار رشد هلیکوباکترپیلوری است و لذا می­تواند در حفاظت علیه بعضی زخم‌ها و کارسینوم­های معده موثر باشد. همچنین بر طبق گزارش اخیر پیشنهاد می‌شود که میزان پایین اسید اسکوربیک در سرم شاید با بروز بالای بیماری­های کیسه­ی صفرا در زنان مرتبط باشد. در گزارش اخیر دیگری دریافت مکمل ویتامین C با کاهش دیستروفی سمپاتیک رفلکسی پس از شکستگی مچ مرتبط بود. این یافته در بعضی بیماران دچار سوختگی سودمند است و می­تواند در سلامت لثه و ترمیم زخم به صورت عمومی مفید باشد.

قبلاً ویتامین C در بعضی افراد مبتلا به آسم اثرات سومندی نشان داده بود اما در مطالعه­ی مروری اخیری نتیجه­ای از داده­های این مطالعات به دست نیامد. گرچه می­تواند در بعضی دیگر از بیماری‌ها یا اختلالات دیگر مسیر هوایی نظیر سیستیک فیبروز سودمند باشد اما این مطلب هنوز روشن نیست و در مقیاس وسیع آزمایش نشده است. شواهدی ابتدایی از اثرات سودمند آن در بیماری شارکوت-ماری-توث (Charcot- Marie- Tooth) که رایج‌ترین نوروپاتی محیطی ارثی است دیده شده است. شواهد منطقی که نشان دهد این ویتامین در بیماری آلزایمر سودمند است وجود ندارد. اخیرا یک رابطه قوی معکوس بین میزان پلاسمایی ویتامین C و خطر دیابت ملیتوس تیپ II دیده شده است.

اثرات این ویتامین بر عضلات و مقاومت و پایداری آنها شناخته شده نیست.


ادامه بستن متن
موارد منع مصرف : ویتامین C در افرادی با حساسیت شناخته شده به ویتامین C یا هر ترکیب حاوی این ویتامین منع مصرف ... ویتامین C در افرادی با حساسیت شناخته شده به ویتامین C یا هر ترکیب حاوی این ویتامین منع مصرف دارد.

ویتامین C میوه­ی رز

در افرادی که به میوه­ی رز حساسیت شناخته شده­ای نشان داده­اند منع مصرف دارد. گزارش‌هایی مبنی بر ایجاد واکنش‌های آلرژیک در افرادی که با میوه­ی رز کار می­کنند، وجود دارد.


ادامه بستن متن
موارد احتیاط: با اینکه با متابولیسم اسید آسکوربیک، اگزالیک اسید حاصل می‌شود، اما تقریبا نامحتمل است که بتواند در ... با اینکه با متابولیسم اسید آسکوربیک، اگزالیک اسید حاصل می‌شود، اما تقریبا نامحتمل است که بتواند در افراد سالم و بدون مشکلات کلیوی یا کسانی که مستعد تجمع کریستال نیستند مشکلات کلیوی ایجاد کند. افرادی که سنگ کلیوی قبلی دارند یا سابقه­ی عدم کفایت کلیوی قبلی دارند که با کراتینین سرمی بیش از 2 و یا کلیرانس کراتینین کمتر از 30 مشخص می‌شود باید در استفاده از دوزهای بیش از RDA ویتامین C احتیاط کنند (دوز و تجویز را ببینید).

اسید آسکوربیک در تنظیم جذب و انتقال آهن دخالت دارد. بسیار نامحتمل است افرادی که مکمل ویتامین C مصرف می­کنند، مشکلات مربوط به بیش بار آهن داشته باشند. از سوی دیگر افراد مبتلا به هموکروماتوز، تالاسمی، آنمی سیدروبلاستیک، آنمی داسی شکل و کمبود G6PD گلبول قرمز، در صورت مصرف دوزهای بالای ویتامین C، ممکن است با این مشکل مواجه شوند.

زنان باردار و مادران شیرده باید از مصرف مکمل ویتامین C با دوزهای بیشتر از RDA اجتناب کنند.


ادامه بستن متن
عوارض جانبی: در بزرگسالان سالم، عوارض جانبی با مصرف دوزهای بیش از 3 گرم شایع نیست. شایع‌ترین عوارض مصرف دوزهای ... در بزرگسالان سالم، عوارض جانبی با مصرف دوزهای بیش از 3 گرم شایع نیست. شایع‌ترین عوارض مصرف دوزهای روزانه بیش از 3 گرم علایم گوارشی و شامل تهوع، کرامپ‌های شکمی، اسهال و نفخ می‌باشد. این واکنش‌ها در ارتباط با اثرات اسموتیک ویتامین C جذب نشده­ای است که در حال عبور از روده می‌باشد. بعضی طرفداران مصرف دوزهای بسیار بالای ویتامین C توصیه می­کنند دوز روزانه­ی ویتامین C برای "تحمل روده­ها "یعنی غلظتی که مصرف کننده اسهال را تجربه می­کند تیتر شود. این روش پیشنهاد نمی‌شود.

عوارض جانبی نادری در افراد سالمی که دوزهای بالای ویتامین C خوراکی مصرف می­کنند دیده شده است. این عوارض عبارتند از: افزایش گلوکز سرم در مردان بالغی که روزانه 5/4 گرم اسید آسکوربیک دریافت می­کردند. انسداد گوارشی در خانم 66 ساله­ای که روزانه 5/4 گرم اسید آسکوربیک دریافت می­کرد و ازوفاژیت در فردی که تک دوز 500 میلی­گرم دریافت می­نمود. دریافت روزانه­ی ویتامین C با دوز بالا به صورت کلی در حجم وسیعی بی ضرر تلقی می‌شود. اما هایپراگزالوری القا شده با ویتامین C هر چند نادر است، گزارش شده است. در بیماری که در بیمارستانی در نیوزلند بستری ­شده بود (جولای 2008) نارسایی حاد کلیوی ثانویه به هایپراگزالوری القا شده با ویتامین C ایجاد شد که همین عامل موجب مرگ وی شد.


ادامه بستن متن
تداخلات: داروها

Aluminum- containing antiacids: مشاهده شده که مصرف دوزهای بالای ویتامین C که هم زمان با ...
داروها

Aluminum- containing antiacids: مشاهده شده که مصرف دوزهای بالای ویتامین C که هم زمان با مصرف آنتی اسیدهای محتوی آلومینیوم باشد، دفع ادراری آلومینیوم را افزایش می‌دهد که افزایش جذب آلومینیوم از این آنتی اسیدها را به دنبال دارد. اما با این حال این مطلب به خوبی به اثبات نرسیده است.

Aspirin: مصرف مداوم آسپرین در دوزهای بالا می­تواند وضعیت ویتامین C بدن را دچار اختلال نماید.

Chemotherapeutic agents: ویتامین C می­تواند خاصیت آنتی­نئوپلاستیک سیس پلاتین، دوکسوروبیسین و پاک لیتاکسل را تقویت کند. همچنین می­تواند عارضه­ی سمیت قلبی دوکسورو بیسین و سمیت کلیوی سیس پلاتین را تضعیف کند.

این نتایج بر پایه­ی مطالعات in vitro و حیوانی به دست آمده است. بعضی محققین از اینکه دوزهای مکمل ویتامین C شاید اثر بخشی عوامل شیمی درمانی را تضعیف کنند، اظهار نگرانی می­کنند. اسید آسکوربیک سیتوتوکسیسیته­ی القا شده با آرسنیک تری اکسید را در سلول‌های میلوم مولپتیل افزایش می‌دهد. همچنین یافته­ها حاکی از غلبه­ی مقاومت دارویی در میلوم و افزایش چشمگیر اثرات ضد میلومی آرسنیک تری اکسید و ملفالان (melphalan) در مدل‌های کشت بافت و مطالعات حیوانی می‌باشد. آرسنیک تری اکسید یک داروی ضد سرطان با اثرات مختلف است و تعدادی از مطالعات بالینی در حال بررسی اثر سینرژسیت ویتامین C زمانی که همراه آرسنیک تری اکسید تزریق شود، هستند. در تمامی این موارد ویتامین C تزریقی داده شده است نه خوراکی.

اما طبق یک گزارش اخیر ویتامین C ممکن است اثر سیتوتوکسیک تعدادی از داروهای آنتی نئوپلاستیک نظیر دوکسوروبیسین، وین کریستین(vincristin)، متوترکسات (methotrexate)، سیس پلاتین و ایماتینیب مسیلات (imatinib mesylate) را آنتاگونیزه کند. این مطلب نتیجه­ی یک مطالعه­ی مقدماتی in vitro می‌باشد و قبل از حصول و نتیجه نیازمند پیگیری است.

Estrogen:
اسید آسکوربیک مهار 17- بتا – استرادیول را بر تشکیل LDL اکسید شده تقویت می­کند.

Propranolol: اسید آسکوربیک می­تواند بر فرایند جذب و نیز متابولیسم عبور اول پروپرانولول اثر بگذارد. دیده شده که ضربان قلب در مقایسه با گروه شاهد زمانی که پروپرانول همراه اسید آسکوربیک تجویز شود کمتر کاهش می­یابد. این تداخل اهمیت بیولوژیک چندانی ندارد.

ترکیب ویتامین C/ بیوفلاونوئید و داروهایی که سیتوکروم p450 3A4 را مهار می­کنند: محصولات حاوی فلاونوئیدهای گریپ فروت ممکن است با بعضی داروها تداخل داشته باشند. بعضی داروها وقتی همراه با عصاره­ی گریب فروت تجویز شوند زیست فراهی بیش از 3 برابر دارند. به نظر می­رسد فلاونوئید نارینجنین (naringenin) در ایجاد این خاصیت موثر باشد. این ماده و یا سایر ترکیباتی که در عصاره­ی گریپ فروت وجود دارند، سیتوکروم P-450 3A4 (CYP3A4) را مهار می­کنند. داروهایی که تحت تاثیر قرار می­گیرند شامل مسدود کننده کانال کلسیم (فلودیپین)، همچنین کاربامازپین، سیکلوسپورین، لوواستاتین، سیم واستاتین، ساکویناویر و نیسولدیپین می‌باشد. افرادی که این داروها را مصرف می­کنند باید در مصرف هر کدام از ترکیبات دارای گریپ فروت احتیاط کنند.

مکمل‌های غذایی

مس: در مطالعه­ای مشاهده شد دوزهای بالای ویتامین C
به طور منفی وضعیت مس را در بدن مردان تحت تاثیر
قرار می‌دهد. در پژوهش‌های دیگر چنین تاثیری مشاهده نشد.

فلاونوئیدها: ویتامین C به صورت سینرژیست همراه با فلاونوئیدهای مختلفی عمل می­کند. این مطلب پایه­ی ساخت ترکیب مکمل‌های فلانوئیدی با ویتامین C است. اما روشن نیست که این سینرژیسم در چه وسعتی در بدن انسان اتفاق می­افتد. بر طبق یک گزارش ویتامین C به صورت سینرژیست فلاونوئید کرستین (qaercetin) برای محافظت پوست از آسیب اکسیداتیو عمل می­کند. این مطالعه بر روی سلول‌ها در محیط کشت انجام گرفت. گزارش‌های دیگری وجود دارد که بر مبنای آن فلاونوئیدهای مشخصی نظیر کرستین و هسپرتین (hesperetin) احتمالاً جذب ویتامین C به داخل سلول را مهار می­کنند.

گلوتاتیون: اسید آسکوربیک می­تواند در نگهداری میزان گلوتاتیون احیا در سلول‌ها مفید باشد.

آهن: در صورتی که ویتامین C هم زمان با مکمل آهن غیر هم مصرف شود می­تواند جذب آن را افزایش می‌دهد. این مطلب در افرادی که ذخایر آهن بالا دارند یا تمایل طبیعی به ایجاد شرایط بیش بار آهن در بدن آنها وجود دارد نظیر مبتلایان به هموکروماتوز، آنمی سیدروبلاستیک، آنمی داسی شکل، تالاسمی و کمبود G6PD گلبول قرمز مشکلاتی ایجاد می­کند.

سلنیوم: در یک مطالعه­ی حیوانی مشاهده شد که اثرات حفاظتی سلنیت در برابر توموروژنز توسط ویتامین C از بین می‌رود. خاصیت محافظتی شیمیایی سلنومتیونین که شکل غذایی سلنیوم است به وسیله­ی ویتامین C تحت تاثیر قرار نمی­گیرد. ویتامین C سلنیت را به شکلی احیا می­کند که نمی‌تواند توسط بافت جذب گردد.

ویتامین E:
ویتامین C می­تواند در تولید مجدد یا
نگهداری دی – آلفا توکوفرول نقش داشته باشد اما این
مطلب از مطالعات in vitro و حیوانی نتیجه شده است. اینکه
آیا در بدن انسان هم این اتفاق می­افتد و در صورت مثبت
بودن پاسخ این پرسش، در چه حدی اتفاق می­افتد مشخص نیست.

تست‌های آزمایشگاهی

بررسی بیلی­روبین: دریافت دوزهای بالای ویتامین C به صورت کاذب میزان بیلی روبین را بالا نشان می‌دهد.

بررسی کراتینین: دریافت مقدار زیاد ویتامین C می­تواند به صورت کاذب سطح کراتینین سرم و ادرار را بالا نشان دهد. گرچه این مطلب به خوبی اثبات نشده است.

بررسی گلوکز: دریافت دوزهای بالای ویتامین C باعث می‌شود در روش‌هایی که گلوکز بر پایه­ی احیای مس اندازه‌گیری می‌شود (نظیر Clinitest) به صورت کاذب مثبت شود و در روش‌هایی که میزان گلوکز توسط اکسیداز اندازه­گیری می‌شود (نظیر Clinistix, Testape) نتیجه منفی کاذب شود.

بررسی گایاک (Guaiac) برای خون مخفی: دریافت ویتامین C بیش از 1 گرم روزانه باعث منفی شدن این تست به صورت کاذب می‌شود.


ادامه بستن متن
نحوه و میزان مصرف: دوز 200 میلی­گرم روزانه تقریبا برای تامین بیشینه­ی میزان پلاسمایی و لنفوسیتی کافی است. دوزهای ... دوز 200 میلی­گرم روزانه تقریبا برای تامین بیشینه­ی میزان پلاسمایی و لنفوسیتی کافی است. دوزهای ویتامین C از میزان معادل RDA تا 10-5 گرم روزانه و در بعضی موارد حتی بالاتر از آن متغیر است. دوزهای معمول گستره­ای بین 500 میلی­گرم تا 2 گرم روزانه دارند. بعضی افراد هنگام ابتلا به سرماخوردگی دوز روزانه را تا 5-4 گرم افزایش می­دهند. این دوز ممکن
است اثر آنتی هیستامین داشته باشد. در گزارشی مشاهده
شد دوز 5 گرم روزانه­ی ویتامین C برای 4 هفته
به‌طور چشمگیری هلیکوباکترپیلوری را مهار می­کند. اما با این وجود دوز 200 میلی‌گرم روزانه برای تامین بیشینه­ی
میزان پلاسمایی و لنفوسیتی تقریبا کافی است و دوزهای بالا در سم زدایی بعضی کارسینوژن‌ها در معده قبل از جذب ویتامین مفید است.

جذب مکمل ویتامین C در طول روز و یا در صورتی که از انواع آزاد شونده در طول زمان (time-releas) باشد بهتر است.

DV (ارزش روزانه) ویتامین C که در تعیین درصد ارزش روزانه ماده مغذی در برچسب مکمل‌های غذایی و غذاها کاربرد دارد، 60 میلی­گرم می‌باشد و این مقدار بر پایه­ی RDAآمریکا برای ویتامین C تعیین شده است.

در ایالات متحده آمریکا، میانگین میزان دریافتی ویتامین C تقریبا 95 میلی­گرم برای زنان و 107 میلی­گرم برای مردان است. کودکان در سنین 5-1 سالگی روزانه تقریبا 83 میلی­گرم مصرف می­کنند.

ادامه بستن متن
لیست محصولات موجود در ایران
افرسان ث+ زینک

نام برند

افرسان
EFFERSUN

کشور تولید کننده

ایران/تولید داخل

نام شرکت عرضه کننده

بهشاد دارو

دسته بندی از لحاظ ترکیبات اصلی

روی,ویتامین ث.

شکل دارویی

قرص جوشان

قیمت

۰ ریال
اطلاعات بیشتر
پریناتال فرمولا نچرال ورد

کشور تولید کننده

آمریکا

نام شرکت عرضه کننده

لیوار

تعداد در هر بسته

30 عدد

دسته بندی از لحاظ ترکیبات اصلی

آهن,بتا کارتن,روی,کلسیم ,ویتامین ث,ویتامین دی.ویتامین های گروه ب

شکل دارویی

قرص

قیمت

۰ ریال
اطلاعات بیشتر
اولترا کلاژن میسن

نام برند

میسن
mason

کشور تولید کننده

آمریکا

نام شرکت عرضه کننده

داروگستر یاسین

تعداد در هر بسته

100 عدد

دسته بندی از لحاظ ترکیبات اصلی

روی,سلنیوم ,کلاژن هیدرولیز شده,کلسیم ,منگنز,ویتامین E,ویتامین ث.-

شکل دارویی

کپسول

قیمت

۰ ریال
اطلاعات بیشتر
میم اورنج ویتابیوتیکس

کشور تولید کننده

انگلستان

نام شرکت عرضه کننده

ویتا آریا

تعداد در هر بسته

200 میلی لیتر

دسته بندی از لحاظ ترکیبات اصلی

آهن,روی,سلنیوم ,ویتامین ث.ویتامین های گروه ب، فولیک اسید، ید، مس

شکل دارویی

شربت

قیمت

۰ ریال
اطلاعات بیشتر
فروگلوبین+ب12 ویتابیوتیکس

کشور تولید کننده

انگلستان

نام شرکت عرضه کننده

ویتابیوتیکس

تعداد در هر بسته

200 میلی لیتر

دسته بندی از لحاظ ترکیبات اصلی

آهن,روی,فولات ,منگنز,ویتامین ث.لایزین، عصاره مالت، عسل

شکل دارویی

محلول خوراکی

قیمت

۰ ریال
اطلاعات بیشتر